Bar hangen in Café Harry International

door • 26 augustus 2012 • Horeca en Winkels

Op het stukje Middellandstraat tussen hoek Witte van Haemstede en de Bas ligt café bar Harry International, ingeklemd tussen snackbar Akka en de natuurwinkel. 

Het café is diep en donker en wordt naast enkele tafeltjes opgevuld door een grote bar. Op een zonnige dag waan je je zittend aan deze bar in een camera obscura, afgesloten van de buitenwereld, met het bruisende Middellandse straattafereel buiten als doorlopende voorstelling. 

Het interieur is van ergens halverwege vorige eeuw compleet met überkitsch special effects LED posters van Elvis, James Dean en Marilyn Monroe.

Gastheer Harry is een kleine non-stop sigaarroker van Turks-Koerdische afkomst. Hij woont en werkt zeven dagen per week in eigen kroeg van 12:00 tot 2:00 met twee weken vakantie per jaar. Hij werkt toe naar een vervroegd pensioen in zijn huis aan de Turkse westkust waarvan hij de foto’s niet vaak genoeg kan laten zien.
Harry kan met recht opwaarts mobiel genoemd worden. Als zoon van een vrachtwagenchauffeur van de Anatolische hoogvlaktes is hij naar Nederland gekomen en heeft na wat omzwervingen zijn horecadiploma’s gehaald en is ondernemer geworden. Hij is trotse vader van een onlangs cum laude in de rechten afgestudeerde dochter met haar eigen rechtenpraktijk in oprichting. Haar ziet hij het liefst zo weinig mogelijk in zijn eigen kroeg.

Meest karakteristieke aspect van café Harry is de klandizie. Het is dé ontmoetingsplek voor Surinamers en Antillianen van het type “hosselaar”. Een baan en regelmatig inkomen is er niet de norm. Toen ik er een tijdje geleden zat gaf iemand een rondje voor de hele bar. Toen ik hem bedankte voor mijn drankje riep hij trots, “geen probleem man, ik heb salaris!!!”. Met veel ontzag knikten de bargenoten mij toe, “dat is Rino, die heb salaris”.

In tegenstelling tot onze Turkse en Marrokaanse medelanders, die thee en soms een biertje nippen, consumeren Harry’s gasten veel sterke drank met een speciale voorkeur voor Hennesey, Southern Comfort en opgewarmde Cognac. Daarbij converseren zij op luide, zo niet schreeuwende toon, in papiamento en aanverwante talen. Opvallend is dat gesprekspartners vaak niet direkt naast elkaar plaatsnemen maar een onderlinge afstand aanhouden en deze proberen te overbrullen. Hierdoor is het bepaald een lawaaiig café.

Daarbij bedient Harry zijn klandizie nog eens van harde Surinaamse en Caribische muziek, in de weekendavonden verzorgd door een Surinaamse DJ. Dat zijn ook de tijden dat er vrouwen te vinden zijn, ook van de eerder genoemde afkomsten. Ook deze pimpelen doorgaans behoorlijk en lichten daar soms een dikke sigaar bij op.

Een levendige boel dus, die nog eens wordt opgeluisterd door een kader aan licht ontvlambare bardames die bij de kleinste fittie en het minste onvertogen woord Harry sommeren de vermeende relschopper eruit te gooien. Harry neemt het altijd op voor zijn personeel wat dan steevast een mooi tafereel oplevert van de kleine Harry die een veel langere Surinamer uitfoetert net zolang tot deze afdruipt.

Wanneer zaken echt uit de hand dreigen te lopen heeft Harry Rob de heftruckchauffeur, beter bekend als Rob “de Vechter”, achter de hand. Rob is één van de weinige autochtone stamgasten en in de weekenden steevast te vinden achterin, aan de korte kant van de bar. Zelf heb ik nog nooit actie van Rob gezien, anders dan actieve alcolholinname, maar in noodgevallen schijnt hij het café op zeer effectieve wijze van ongewenste elementen te kunnen ontdoen. Als je hem ziet geloof je dat.

Voor mensen die een bezoekje overwegen, de zatermiddag is een moment waarop de sociaal culturele drempel bij Harry wat lager is dan normaal. Het is dan Hollandse middag en je zult een bar vol vergeelde Rotterdamse bejaarden aantreffen die zich tegoed doen aan sjaggies, nederlandse muziek en kleintjes pils. Goed tijdstip ook voor de linguïsten onder ons om onvervalst oud-rotterdamse vuilbekkerij op de tekenen.

Al met al is café Harry International vanuit antropologisch oogpunt een bijzonder interessante tent. Voor een goed gesprek of een anderszins relaxmomentje is er voor de gemiddelde Graaf Florisstrater wellicht een geschikter uitbating denkbaar. 

 

 

Gerelateerde artikelen

Comments are closed.