Zo zijn we weer bijna bij de Heemraadssingel, op nr 122a woont Ot…ik dacht eerst ..Otto, maar onmiddellijk werd ik streng gecorrigeerd…het is Ot, jawel van Ot en Sien. Bij Ot zit een meisje in de klas die heet Sien, is dat wat. Gelukkig heet zijn zusje Daantje, u weet wel die stoere hockeyster van een paar interviews terug. Ot van Tongeren is net 10 jaar geworden en zit –daar is hij weer– op de Montessorischool, groep 6.

School

Ot vindt de school zeker heel leuk en dan gaat het hem vooral om de gymlessen, lekker rennen en klimmen, dat is genieten. Taal …nou nee…beetje dyslectisch, nou dan is dat vaak een hele worsteling. Rekenen is iets leuker, vormsommen…rekenen met grote getallen, zo legde Ot me uit, bv 1000×1000. Ik deed maar net of ik het prima begreep, maar die vormsommen gingen mij boven de pet, had er ook nooit van gehoord.
Eigenlijk kunnen al die werkjes hem gestolen worden, dat rennen en klimmen, dat is je van het. Het is wel fijn, dat je zelf de andere werkjes kan uitkiezen. Aha..dacht ik, dan doe je natuurlijk alleen maar wat je leuk vindt, lekker makkelijk hoor. Nou nee, aan het eind wordt je werklijst gecontroleerd en moet je wel al je werkjes gedaan hebben, wat dacht je, zo makkelijk is het niet.

Vriendjes heeft Ot natuurlijk genoeg op school en in de straat, maar zijn beste vriend is Max, die in de vorige aflevering aan het woord is geweest.
Max is heel verdrietig omdat zijn vader Dieter plotseling overleden is, heel erg tragisch, een regelrechte ramp.
Met hun wederzijdse ouders zijn ze een regelmatig op vakantie geweest o.a naar Marokko, dus ze kennen elkaar door en door. Ot doet er alles aan om Max te helpen zijn verdriet te verwerken door extra met hem te spelen en te zorgen dat hij zo min mogelijk kan piekeren. Dat is heel lief Ot, je bent een echte vriend voor Max, dat kon ik wel horen aan hoe hij er over vertelde en met jouw hulp gaat hij er bovenop komen, jullie zijn een mooi vriendenstel!

Sport en spel

Hockey is de sport van Ot, bij Leonidas, inzetbaar op alle posities, voor, achter, midden, zeg het maar. Toen ik vertelde dat mijn zoon gehockeyd had bij Victoria, betrok zijn gezicht wel even…onze ergste vijand, dat is Victoria…sorry Ot, kan het ook niet helpen. Als je net zo enthousiast bent als je zus Daantje, die overigens net even kan binnenlopen in haar hockeyoutfit , dan gaan we van allebei nog horen. En daar traint Ot ook voor, 2x per week, helemaal aan de andere kant van de stad, heftig hoor.
Nu is het winterstop, en dat duurt bij hockey altijd behoorlijk lang, kan ik herinneren. Van de hockeystick naar de gitaar is maar een kleine overstap, want Ot heeft net als Max gitaarles bij Edmond, is dat leuk of niet soms? Samen met Max speelt hij het liefst Paint It Black van de Rolling Stones, niet toevallig ook een favoriet nummer van mij, besefte ik ineens, wat een toeval. Wie weet kunnen jullie binnenkort een keer optreden op een straatfeestje, daar kijk ik naar uit.

En verder…

De straat is natuurlijk leuk, brede stoepen om lekker te voetballen en gelukkig weinig voorbij rijdende auto’s, daar zijn alle kids het over eens, bedacht ik me, klagen hoor je ze daarover nooit. Waar Ot ook niet over klaagt is dat hij binnenkort voor het eerst op wintersport gaat, les in snowboarden krijgt hij van zijn vader, die dat heel goed kan…zegt Ot. Ik ski al 50 jaar maar het is niet echt wat geworden, ik blijf een houten klaas op latten, maar ik denk dat Ot het verder gaat schoppen. Ook wat betreft zijn toekomstdroom: uitvinder worden, samen met vriend Max. De eerste uitvinding is al bedacht, een bessenmachine, een machine om van bessensap weer bessen te maken…maar moet het niet andersom, opperde ik, van bessen naar sap? Nee, zeker niet, van sap naar bessen, anders is het geen uitvinding meer, zo simpel is dat! En Max had vorige keer al verteld van die machine om plastic uit zee te vissen en zo de wereld een flink stuk schoner te maken, fantastisch hoor! Wat Ot ook nog even kwijt wil is dat ze bij het zeilen in Griekenland ineens in een storm terecht kwamen, de zeilen waren niet op tijd gereefd, zo snel kwam de wind. Dat was spannend…hoewel bij zijn moeder de schrik er nog meer inzat dan bij Ot, die hoopt dat nooit meer me te maken. Ze gingen zo schuin in het water, dat Ot door de patrijspoort vissen kon zien zwemmen, is dat spannend of niet? Ot en Max zijn daarna nog op zeilkamp geweest…maar hockeykamp is toch leuker. Tsja, daar kan je nooit omslaan. Oh ja, en zijn lievelingseten zijn pannenkoeken en poffertjes, zelf heeft hij er al 25 gemaakt op vakantie….die moeten lekker geweest zijn, kan niet anders.

Nou Ot, we moeten stoppen anders wordt de  straatkrant een Ot-krant, maar ik weet zeker, van jou gaan we meer horen, met je hockeystick, gitaar of een flitsende uitvinding, of wie weet met alle drie, maar het liefst samen met Max, je beste vriend voor altijd. Bedankt voor dit interview.

Gerelateerde artikelen

• 

  Kids – Malena

• 

  Kids – Berend

• 

  10 jaar Kids In The Street