Als kind woonde ik in Beiroet en ging daar lange dagen naar school, van 8 tot 18 uur. Om dat vol te houden kregen we halverwege de middag altijd iets te eten. Op woensdagmiddag was dat Manaiesh (spreek uit Mana-iesch). Een superlekker klein plat broodje met olijfolie en zatar (een kruidenmengsel van tijm, oregano, sumac, en sesamzaadjes). Ze waren altijd warm, precies zacht genoeg en toch een beetje knapperig. Iets waar we echt naar uitkeken, deze Manaiesh op woensdag. Later heb ik ze nog wel eens zien liggen, bij een Libanese bakker in Parijs bijvoorbeeld, maar nooit echt in Nederland. Tot afgelopen weekend.
Ik liep met man, zoon en hond naar de Grootvisserijmarkt, en was ineens weer terug op het schoolplein. Bleek dat een man ons tegemoetkwam lopen met een heerlijk geurende Manaiesh in zijn hand. De bakker daarvan kon nooit ver weg zijn. En inderdaad, honderd meter verderop stond een bord van NOUR AL-SHAAM op de stoep, verschillende versies van Manaiesh aanprijzend.
Nour Al-Shaam is 7 maanden geleden geopend door Nour en zijn vader. Beiden kwamen 5 jaar geleden vanuit Damascus naar Nederland, op zoek naar een veilig land. In Syrië had Nour’s vader een groot, goedlopend restaurant, met 12 medewerkers, dat ook voornamelijk om de verschillende variaties op de Manaiesch draaide.
Eenmaal in Nederland was het hun droom om ook hier weer een restaurant te beginnen. Nour was 17, toen zijn vader weer helemaal van scratch begon. Hij is ontzettend trots op wat zijn vader hier heeft bereikt, en maakt ondertussen zelf ook helemaal deel uit van de onderneming.
Nour en ik vroegen ons af hoe je Nour Al-Shaam nu eigenlijk zou kunnen typeren. Een snackbar? Een bakker? Dat dekt de lading toch niet helemaal. We kwamen uit op een Syrische pizza bakker (waarbij Syrisch in dit geval zowel op de pizza als op de bakker slaat). Manaiesh heeft inderdaad wel wat van een soort kleine pizza’s. De traditionele soorten zijn: met Zatar, met muhammara (mensel van tomaat en aubergine) en met Akkawi (soort Syrische kaas). Maar je vindt inmiddels meer dan 20 andere soorten op de menukaart. Bijvoorbeeld met vlees, met worst, met spinazie, of met kipfilet, etc. Alles wordt vers in huis gemaakt, niets kant en klaar ingekocht. Voor een gewone lunch eet je er meestal zo’n twee of drie.
Ik kocht naast de drie traditionele varianten ook de dichtgeklapte versie met spinazie. Verrassend lekker ook weer. Pittig, beetje zuur, met zoete granaatappelpitjes gevuld. Heerlijk. De Manaiesch zijn niet te zacht en ook niet te knapperig (knapperig is trouwens zeker niet de bedoeling volgens Nour) en niet te zout. Dat laatste is bewust, er staan genoeg zoutpotjes om het zelf wat hartiger te maken mocht je dat willen :).
Voor nu is de zaak voor de helft ook een kleine supermarkt. Maar als het aan Nour en zijn vader ligt, dan verandert dat zodra ze de vergunning binnen hebben voor zitplaatsen. Dan gaat de supermarkt eruit en komen de tafeltjes erin. Want inmiddels hebben ze een flink aantal vaste klanten, die soms van ver komen. Die willen dan wel graag zitten als ze er eenmaal zijn.
Dus mocht je zin hebben in een lunch of snack met een Midden-Oosterse smaak, ga eens langs en probeer het uit! Het adres: Vierambachtsstraat 59B.
Sahtein! (Zo zeg je eet smakelijk in Beiroet. Van Nour leerde ik dat dat eigenlijk ’dubbele gezondheid’ betekent. In Syrie zeggen ze in plaats daarvan ‘Saha!’ wat ‘gezondheid’ betekent. In beide gevallen: mooi om elkaar dat toe te wensen bij het eten!)
Voor meer informatie: https://www.facebook.com/Nouralshamrotterdam/
- Boomspiegels Nieuwe Aanpak - 6 april 2024
- René loopt marathon voor het hospice - 6 april 2024
- Marieke’s Kersttip – Kamerkoor Corps d’Esprit - 17 december 2023
Nina’s kersttip Volgend artikel:
Kids – Filippa
