Met een Opzoomeractie – het Opzoomeren bestaat dit jaar 25 jaar! – kreeg onze straat weer een kerstboom cadeau. Op vrijdag 6 december werd ie afgeleverd. Een joekel, dit keer. En daar moesten natuurlijk lokaal gefabriekte versiersels in komen.
Nu ben ik totaal geen knutselaar, maar gelukkig zijn Marjan (nr. 43) en Thao (nr. 38) dat wel. Zij zorgden voor de aanschaf van de spullen, schakelden nog een broer + schoonzus in voor assistentie en onder hun bezielende leiding ging het los. Onder het genot van stemmige kerstliederen, warme of koude chocolademelk en koekjes, een flinke portie creativiteit en een berg glitters gingen op zondag 8 december de jonge Graaf Floris-telgen aan de slag. En sommige ouders ook trouwens! Wat je al niet kan maken van karton, wol, verf, houtjes, touwtjes, stokjes, frutsels, glimmers, en wat dies meer zij.
Ook bleek het weer een leuke gelegenheid voor nadere kennismakingen tussen leden. Zo leerde ik dan eindelijk mijn overburen van nr. 26 kennen, waar ik via een gemeenschappelijke vriend al vaker van had gehoord maar op de een of andere manier nog niet eerder had ontmoet. Ja, ook daar zijn dit soort activiteiten voor bedoeld.
Arjan pakte de ladder en zorgde voor de ledlichten-op-een-tijdklok in de boom. En voor het ophangen van de hoger gewenste kerstversieringen. Want de meeste kinderen wisten precies waar hun kunstwerk moest komen te hangen, en dat was doorgaans op plekken waar zij zelf niet bij konden. De boom was dit jaar zo groot, dat de door Sam gemaakte piek mee naar huis genomen moest worden; we zouden een hoogwerker nodig gehad hebben om die in het topje van de kerstboom te krijgen.
Na twee uur stevig knutselen en een hoop gezelligheid later, zat onze versier-actie erop. Moe maar voldaan gingen we huiswaarts. Dat de wind er de dagen erna al een paar knutsels uitblies mocht niet deren. Wij wisten zeker: bij de kerstborrel op 22 december staan we met de straatbewoners om deze prachtig versierde boom. Nu snel nog even ons kerstrepertoire oefenen… Ho ho ho ho!
Toen ze jong was dacht ze aan een carrière in de diplomatieke dienst of een baan als oorlogscorrespondent. Maar het leven loopt nu eenmaal anders dan gepland… Ze is leidinggevende bij de rijksoverheid. Diplomaat is ze niet geworden, maar wel de voorzitter van de straatvereniging Ter Bevordering. Geen wereldtoneel, maar burencontact. Net zo belangrijk! En correspondent is ze ook alsnog geworden: voor de TelegraafFloris. In de frontlinie van het allerlokaalste nieuws.
- FeestWeek Middelland 11 t/m 19 mei 2024 - 6 april 2024
- Nieuwe Netwerkregisseurs: Zaby en Wouter – “Absoluut idealistisch” - 6 april 2024
- Samen Slim Rijden – Eerste Ervaringen - 6 april 2024
Overwinteren doe je toch in de zon? Volgend artikel:
Wine Spice Music Café
