Ik vertrek: Hilda Roest

door • 16 december 2023 • Bewoners, Buurt en wijk

Begin juni 2023 komt Hilda op de lijn bij de vereniging. Vanwege medische redenen moet ze verhuizen. Of wij nog wat tuinspullen kunnen gebruiken. “Het zou me een groot plezier doen als die hier een mooi plekje krijgen.”

Hilda Roest woont al 43 jaar in de straat, op nummer 3, drie hoog. Met heel veel plezier. Ze heeft voor en achter een balkonnetje, en boven ook nog een vrij ruim dakterras. Maar vanwege gezondheidsklachten kan zij die trappen maar moeilijk op en af. Ze had al een pacemaker en had het aan haar longen, maar na een onfortuinlijke val heeft ze een gecompliceerde enkelbreuk opgelopen. Op doktersadvies moet zij nu verhuizen. En nu is er een woning vrij gekomen bij het Oostplein. Op de tweede verdieping, met een lift, maar zónder balkon of tuin. Daarom vraagt ze of wij mensen uit de straat of buurt kennen die nog wat potten en andere tuinspullen kunnen gebruiken.

Op 8 juni togen Nienke (van de Groene Graaf), Philip (van de Spoortuin) en ik naar Hilda’s woning. Ze is al druk bezig met inpakken en sorteren. Per 1 augustus heeft ze de huur opgezegd, ze wil op tijd klaar zijn voor de verhuizing. Overal staan stapels en dozen, veelal voorzien van briefjes met instructie (‘Kan weg’) of met een beschrijving van de inhoud, als het mee gaat naar de nieuwe woning. “Een mens verzamelt heel wat spullen in het leven,” verontschuldigd ze zich.

Hilda is een trouw lezer van de TeleGraafFloris – “Ik spel alle artikelen, ik ben van alles op de hoogte!” – en ze zou het daarom heel fijn vinden als haar tuinspullen een plek krijgen in de straat of de buurt. En zo worden een aantal buren en de Spoortuin verblijd met grote en kleine potten, een plantenrekje, gieter, parasol en nog zo wat spullen. De spullen die kapot zijn sjouwen we naar een vuilnisbak voor het grof vuil. Een beeldje van een vrouwelijk schoon geven we een plekje naast de boom in de regentuin voor het Hoekpandje. Ik stuur haar foto’s van waar het terecht is gekomen. “Fantastisch leuk. Voelt goed.”, appt ze terug. Eind juni doe ik nog een ronde sjouwen.

Bij het Eeuwfeest op 17 juni komt Hilda ook even buurten. Ze rolt haar rollator langs de regentuin tegenover het Hoekpandje en knikt goedkeurend. “Ze staat daar erg mooi. Ik ben er heel blij mee.” En zo blijft Hilda verbonden met de straat en de straat met Hilda. En ook vanaf het Oostplein zal Hilda de TeleGraafFloris blijven lezen, ook op die manier blijft de verbinding.

Onlangs heb ik weer even contact gelegd met Hilda, om te horen hoe het haar vergaat aan het Oostplein. “Ik ben redelijk goed gewend, het is er niet vervelend.” Ze mist haar oude straat wel, het was er zo fijn wonen, met die brede stoepen en mooie bomen. Haar fysieke ongemakken zijn nog niet voorbij, “maar misschien wil ik ook wel te snel,” zegt ze daarover. Ze klinkt verder goed gemutst en hartelijk, zoals altijd. Ze is trots op zichzelf: voor het eerst in maanden heeft ze weer een lange wandeling gemaakt, met haar rollator, en heeft haar nieuwe buurt verkend. Ze heeft goede zin. “Ik maak weer plannen voor het komende jaar, dus dat is een goed teken.” Ik nodig haar uit voor de kerstborrel voor de 17e, maar haar bezoek aan de straat houden we tegoed voor een andere keer. Ze gaat dan namelijk op bezoek bij een nichtje in Duitsland. De dag ervoor, 16 december, is Hilda jarig, ze wordt dan 80. Ze houdt open huis voor familie en vrienden om het te vieren. Namens alle straatbewoners zeg ik vanaf deze plek: van harte gefeliciteerd Hilda!

Nina Huygen
Laatste berichten van Nina Huygen (alles zien)
Vorig artikel:
 Volgend artikel:

Gerelateerde artikelen

Comments are closed.