Peter’s Kersttip – Een uitvaartplaylist

“Esthetic beauty presents itself as a universal truth.” Ergens dit jaar noteerde ik het in mijn opschrijfboekje – helaas zonder er bij te schrijven waar ik het vandaan had. Het zinnetje trof me omdat ik het herkende: je hoort bijvoorbeeld iets zo ongelofelijks moois in een stuk muziek dat je het direkt aan anderen wil laten horen. Het voelt als een ontdekking. Dit is het allermooiste dat ooit gemaakt is! Je bent er rotsvast van overtuigd dat iedereen dit vindt. Je brein presenteert deze schoonheid als een universele waarheid en je draait het volume op tien.

Groot is dan de ontgoocheling als de ander jouw extase niet deelt, er niks aan blijkt te vinden of zich zelfs stevig ergert aan het nummer dat jij op repeat hebt gezet. Je voelt je persoonlijk gekrenkt. Hoe kunnen die anderen dit sublieme niet horen? Zijn ze wellicht niet in de juiste stemming? Vinden ze jou niet aardig? Vind jij hen eigenlijk wel aardig?

Om jezelf hiertegen te beschermen koop je een goede koptelefoon en geniet je voortaan alleen met stilte om je heen, en je troost je met de gedachte dat nu alleen jij toegang hebt tot dit ultieme, dat de poort tot dit hogere alleen voor jou open staat. 

Toch komt er een gelegenheid waarop je al je vrienden, familie en bekenden jouw sublieme tracks door de strot kunt duwen en waarbij je zeker weet dat ze in eerbied zullen luisteren: je eigen uitvaart! 

En daar komt de tip: maak op Spotify nu reeds een Playlist aan genaamd “Uitvaart”. Je licht je naasten in over het bestaan van deze lijst en – om de uitvaartondernemer niet nodeloos te frustreren – maak je de playlist in Spotify publiek vindbaar. En dan, telkens wanneer je weer een ultiem nummer voorbij hoort komen, voeg je deze toe aan je playlist “Uitvaart”.

Fijn toch voor je nabestaanden, dat je dit al geregeld hebt?

Bijkomend voordeel van het bijhouden van de lijst is de terugkerende reflectie op je eigen dood, wat een louterende werking heeft op je dagelijkse leven. Dat is iets wat de Stoïcijnen al wisten. “Memento Mori”. Gedenk te sterven. Je tijd in dit leven is beperkt. Denk daaraan bij alles wat je doet: de keuzes die je maakt en de prioriteiten die je kiest. Wees dankbaar voor wat je hebt, koester de mensen om je heen, en ga zo maar door. 

Ook het Boeddhisme hecht aan een regelmatige contemplatie op de dood. Meditatie op de negen stadia van een rottend lijk is een beproefd recept tegen een al te grote hechting aan je aardse lichaam, zo staat ergens in een Sutra geschreven. Het zou trouwens ook helpen tegen ongewenste lustgevoelens, zo staat daar. De mannelijke (heterosexuele) monnik, diende in dat geval een ontbindend vrouwenlichaam als meditatieobject te nemen. Maar nu dwaal ik af.

Het cureren van een Spotify uitvaartplaylist lijkt me een fijn 21-eeuws alternatief voor bovenstaande praktijken, afgestemd op ons hedendaagse comfortniveau.

Nog een tip: Beluister voor je heengaan je uitvaarlijst regelmatig en kritisch. Schoon hem zo nodig op. Twintig nummers die allemaal even “ultiem” zijn? Onwaarschijnlijk, en zeker niet handig voor je nabestaanden die dan alsnog een selectie moeten maken. 

Terugluisterend zul je er ook achter komen dat muziek die je even geleden nog als magisch beschouwde, haar betovering inmiddels verloren kan hebben. Ook voor jezelf bestaat de universele waarheid niet. 

Een fijne Kerst gewenst!

Gerelateerde artikelen

• 

  Marieke’s Kersttip – Kamerkoor Corps d’Esprit

• 

  Tony’s Kersttip – De Ware Vrijheid

• 

  Nina’s Kersttip – Een wereld van gemeenschappen