Het is alweer bijna een jaar geleden toen ons Hoekpandje in de ochtenden werd omgetoverd tot een gelegenheidsschool: de Graaf Florisschool. De gelegenheid was de tweede lockdown in corona-tijd. Vijf paar ouders met kinderen op de Montessorischool wilden het thuisblijven voor hun kroost verlichten (en voor henzelf: het ‘werken’ uit het gebod ‘thuiswerken’ mogelijk maken). En dus waren er elke ochtend twee ouders met 9 kinderen in de ‘klas’. Het grappige is dat Mechteld/Noortje/Marjolein/Lisa/Nina en Rogier/Lennaert/Aldrik/Martijn/Arjan veranderden in ‘juf’ of ‘meester’ zodra ze de drempel overgingen. Zonder afspraak, heel natuurlijk, op initiatief van de kinderen zelf.
Samen met de kinderen stelden we een schema op: spelletje om de dag te starten, werktijd, fruit eten en buiten spelen, werktijd, lunch. Voor de kinderen was het een stuk gezelliger dan thuis in je eentje of met alleen je broertje of zusje (‘zó irritant!’). Marjolein was als zij-instromer bezig met de pabo en kon het geleerde meteen in de praktijk brengen; en de andere ouders voorzien van goede tips en tricks.
Het Graaf Florisschooltje haalde het Jeugdjournaal en NOS – “Zijn wij nu beroemd?” Het bericht werd ook opgepikt door fotograaf Rob Niemantsverdriet, die bezig was met zijn fotoproject ‘ Een Leven Lang Leren’ voor het Nationaal Onderwijsmuseum. De online tentoonstelling is per 1 november jl. gelanceerd.
Het fotoproject was voor Rob een bijzondere reis door de wondere wereld van het onderwijs in Nederland anno nu. Het bracht hem fotografische avonturen van Roermond tot Assen, van Middelburg tot Katwijk en Leuvenheim. En dus ook bij ons, in Rotterdam.
Rob: “Ik heb goede herinneringen aan mijn fotosessie bij jullie – een van de mooiste foto’s heb ik bij jullie gemaakt: die van die twee broertjes, de ene legt de ander iets uit en je ziet aan zijn blik dat hij op dat moment iets leert. Het educatieve moment, noem ik dat maar.”
En zo maakten we er met z’n allen een bijzondere tijd van, met herinneringen om nooit meer te vergeten.
Toen ze jong was dacht ze aan een carrière in de diplomatieke dienst of een baan als oorlogscorrespondent. Maar het leven loopt nu eenmaal anders dan gepland… Ze is leidinggevende bij de rijksoverheid. Diplomaat is ze niet geworden, maar wel de voorzitter van de straatvereniging Ter Bevordering. Geen wereldtoneel, maar burencontact. Net zo belangrijk! En correspondent is ze ook alsnog geworden: voor de TelegraafFloris. In de frontlinie van het allerlokaalste nieuws.
- FeestWeek Middelland 11 t/m 19 mei 2024 - 6 april 2024
- Nieuwe Netwerkregisseurs: Zaby en Wouter – “Absoluut idealistisch” - 6 april 2024
- Samen Slim Rijden – Eerste Ervaringen - 6 april 2024
Herinrichting Heemraadssingel Volgend artikel:
Wijkbedrijf De Middellander
