Liesbeth Levy – Jacob

door • 13 juni 2012 • Opinie

[wc_box color=”secondary” text_align=”left”]

Liesbeth fotoSinds een aantal weken is de Graaf Florisstraat een kleurrijke bewoner rijker. Zijn naam is Jacob. Jacob is een gesoigneerde oudere heer. Ik leerde hem kennen toen hij op het stoeltje voor ons huis op straat zat. Leunend op zijn rollator wachtte hij op een taxi die hem naar Amsterdam zou brengen. Jacob ging dansen en sjansen en daar had hij zich op gekleed. Gleufhoed, vlinderdasje, beige gestippeld overhemd, een keurige, gesteven broek en glimmende schoenen.
Die rollator, zo vertelde hij mij, was zijn handelsmerk. Er zaten knipperlichten, toeters en bellen aan. Daarmee had hij het plaatselijke nieuws al gehaald. Hij was, zo bleek, na een turbulente tijd, in afwachting van een nieuwe woning en verbleef zo lang in Hotel Graaf Floris.
Hij had het naar zijn zin in de Graaf Florisstraat. Zo was Jacob bij Gluren bij de buren geweest. Hij had genoten van het zangoptreden voor het hoekpandje van 88a. Al had de zangeres zich nog vrouwelijker mogen presenteren. Vrouwen daar hield hij van. Misschien zelfs wel iets te veel. De rijsttafel was erg lekker, en hij kon het weten als oudkok, en horecaman, maar hij vond het wel jammer dat hij geen kleine portie had kunnen krijgen.
Tegen de directeur van Hotel Graaf Floris had hij al gezegd dat hij de tuin en het terras van het hotel moest openstellen voor publiek, dan zou hij goede zaken doen.
Ik moest ons gesprek onderbreken, vanwege de vele verplichtingen uit het leven van een bijna vijftiger die zich in het spitsuur van het leven bevind.
Na ons gesprek ging Jacob me opvallen. Hij heeft zijn vaste plekje op straat leunend op zijn rollator. Terwijl hij de spelende kinderen van commentaar voorziet.
Jacob een paradijsvogel in de Graaf Florisstraat ben benieuwd hoe lang hij hier nog blijft hangen.

[/wc_box]

Gerelateerde artikelen

Comments are closed.