Ik Vertrek

door • 20 december 2019 • Bewoners, Vereniging

“Ik vertrek”, ja dat hoor je wel vaker. Straatbewoners die hun geluk elders gaan zoeken, wat een stevige klus zal zijn na in zo’n fijne straat gewoond te hebben. Meestal staan we daar niet zo bij stil, jammer, het waren fijne buren, maar ja, er komen vast wel leuke mensen voor terug. Maar soms maakt het “Ik vertrek” meer los dan anders, hoor je reacties zo van….”Hij? Dat meen je niet, kan niet waar zijn, je vergist je, fake-news, ja toch?”

Nee, geen fake-news, dat is wel duidelijk geworden toen Harold Smits ook zijn fraaie huis op nr 92b te koop zette. Want om hem gaat het, Harold, wie kent hem niet. Genoeg aanleiding om met deze markante persoonlijkheid een gesprek te hebben, want wie weet is er iemand die hem niet kent πŸ˜‰

Wie is Harold dan wel?

Harold is in 1970 geboren in het Brabantse Made, op een heuse boerderij, verrassend toch? Zijn taak was het om elke dag bij het binnenhalen van de koeien ze te tellen – het waren er 17 – en vervolgens de staldeur te sluiten. Zo werd hij al vroeg verantwoordelijk gemaakt voor deze belangrijke klus, die hij toen al vast vol enthousiasme uitvoerde. Boer worden? Nee, dat zat er niet in. Studeren in Tilburg? Dat wel en met succes. Afgestudeerd als ‘psychologisch econoom’. Ooit van gehoord? Ik niet. Een psycholoog die kan rekenen, zoiets? Harold deed zijn best om uit te leggen wat dat inhoudt, maar al snel moest in gedachten de handdoek in de ring gooien.

Na wat omzwervingen is hij 15 jaar geleden in onze straat terecht gekomen en al snel werd hij de drijvende kracht achter de straatvereniging, die in diepe slaap, zeg maar in coma was geraakt. Harold heeft de Vereniging Ter Bevordering wakker gekust als een prins, niet op een wit paard, maar op een zwarte fiets en ging leuren langs de deuren om tientjesleden te werven. Dat hij dat met veel overtuigingskracht deed, hebben wij zelf ervaren….We woonden koud 5 minuten in de straat, ik stond nog af te rekenen met de verhuizers of jawel, wie stond er voor de deur? U raadt het al, Harold. Of we niet lid wilden, zeg maar moesten worden van die fijne Vereniging. Tientje per maand, dat is te geef, toch? Kortom, toen Harold na een half uur vertrok maakten we een rondedansje We hadden de hoofdprijs te pakken, wat een geluk, wat een zaligheid om in deze straat te mogen wonen. Dat ons dat mocht overkomen! Snel een tientje overmaken, stel dat die man zich bedenkt πŸ™‚

Dat dat woongeluk nog waar was ook, wisten we toen nog niet, maar dat terzijde…Als Harold zichzelf en zijn rol in de straat omschrijft: “een creatieve gast, bomvol energie, heel open en eerlijk over alles en iedereen, nieuwsgierig en vrolijk, in-your-face, een buitenboord motortje (kan je eraf schroeven en op een andere boot monteren, zoiets?), een soort Paul de Leeuw, die ook overal mee wegkomt”. Dit alles hoefde ik hem eigenlijk niet eens meer te vragen, want hij had me al een mail gestuurd met daarin de vragen waarvan hij dacht dat ik ze zou gaan stellen en voor het gemak had hij ook maar de antwoorden erbij gedaan, that’s Harold.

This is Harold!

Graaf Florisstraat

In die laatste 15 jaar heeft hij heel vaak het voortouw genomen bij allerlei initiatieven zoals de Midzomernachtdroom en Gluren bij de Buren, en niet in de laatste plaats bij het uitnodigen van (nieuwe) buren om een leuke activiteit te organiseren, want alles zelf willen programmeren en organiseren, dat was wel een beetje teveel van het goede. Hoogtepunt was de Opzoomerprijs met de verkiezing tot de Creatiefste straat van Nederland, wat bezegeld werd door een bezoek aan de straat en pandje 88a van niemand minder dan Maxima, gevolgd door een op het oog intiem gesprek met Harold, jawel, heb ik zelf verdorie gemist….

Voorjaar 2008

Inmiddels was hij tot de ontdekking gekomen dat hij in zijn werk beter geen baas boven zich kon hebben en na een carriΓ¨re in marketing en opleidingen, besloot hij zijn eigen bedrijf te beginnen, www.a-life.nl. Een bureau dat geen standaardtrainingen biedt maar maatwerk voor bijzondere momenten en werksituaties. Daar is natuurlijk nog veel meer over te zeggen, kijk maar op internet en je zult je verbazen. Als er verder iets is wat hij gaat missen is het Floriscoop, het maandelijkse eet- en kijk filmevent in ons pandje 88a, een absolute aanrader.
Wies Sanders, die inmiddels in Antwerpen woont en daar ook eenzelfde initiatief begonnen is, en Harold waren de oprichters daarvan en iedereen hoopt natuurlijk dat het een succes blijft. Harold zou Harold niet zijn als hij daar samen met Wies niet een professioneel vervolg aan had gegeven in Cinema-Culinair, vorige maand door American Express uitgeroepen tot een van de 15 gaafste film+food experiences in the world, jaja, je timmert aan de weg of niet, www.cinemaculinair.nl  

bij afscheid van het Floriscoop team

Leven na Rotterdam

Het is niet zomaar een ‘ik vertrek’: Harold is verhuisd naar Amsterdam. Jaja, de liefde laat je rare sprongen maken, maar na 15 jaar Harold&Harold (voor de kenners) hoopt hij op nog eens minimaal 15 jaar met zijn Amsterdamse schat. En eigenlijk hoeven we niet te wanhopen, want hij blijft voorlopig vooral vanuit Rotterdam werken. En zijn prachtige huis al verkocht? Nee, en het is nota bene een koopje (in januari voor 650.000 euro).
Vergeleken bij de Amsterdamse prijzen, maar ja, het is heel groot, misschien toch splitsen, kan hij nog stuk zelf houden….dus als je hem ineens weer tegenkomt bij Dirk (formally known as Bas) weet je hoe het zit. Want de Graaf Florisstraat blijft zijn favoriete community, vind dat maar eens in Amsterdam. Maar ja, Harold zou Harold niet zijn als hem dat niet gaat lukken, dus dat komt wel goed, www.the-village-people.com.

Veel geluk Harold, maar wij gaan je missen en het Verenigingsbestuur zal zich tot in lengte van dagen bij moeilijke kwesties blijven afvragen….’wat zou Harold er van vinden??’

Laatste berichten van Tony Steenbreker (alles zien)

Gerelateerde artikelen

Comments are closed.