Liesbeth’s Kersttip

door • 24 december 2021 • Opinie

Als sinds mij tiende jaar, vanaf het magische moment dat mijn grootvader mij Twist and Shout liet horen, ben ik in de ban van de Beatles. Wat mij betreft het beste en het mooiste van de 21e eeuw. Ik ben niet gelovig maar als er een hemel bestaat zit John Lennon bij de hemelpoort op een stoel en zingt: Hey You got to hide your love away.

Ik was daarom enorm benieuwd naar de bijna acht uur durende documentaire die Peter Jackson maakte over The Fab Four in hun Beatles nadagen. De jaren van roem hebben hun sporen nagelaten op de gezichten van deze mannen van nog geen dertig. Ze komen samen in de studio om nieuwe liedjes te schrijven en een optreden voor te bereiden. Het is januari 1969.

Eerder had Jacksons collega Michael Lindsay-Hogg filmopnamen gemaakt van wat de Get Back-sessies worden genoemd Maar de documentaire die hij in mei 1970 als bioscoopfilm lanceerde, was een tegenvaller. Het portret werd door iedereen als deprimerend ervaren, ook door The Beatles die drie weken voor verschijnen van de documentaire definitief uit elkaar gingen. Al het film- en geluidsmateriaal verdween achter slot en grendel.

Vijftig jaar lang lagen er film- en geluidsopnamen van de zogeheten Get Back-sessies in een kluis. Totdat de rechthebbenden enkele jaren terug een beroep deden op Peter Jackson. Aanleiding was zijn indrukwekkende WOI-documentaire They Shall Not Grow Old, opgebouwd uit overgeleverde filmpjes uit de Eerste Wereldoorlog

Tot zijn grote geluk vond Jackson een schat aan inspirerend materiaal. Hij besloot met de 60 uur aan ongeziene filmopnamen en 150 uur aan geluidsopnamen aan de slag te gaan. Het resultaat is niet alleen technisch verbluffend maar ook een tijdreis waarbij je met de kennis van nu getuige bent van niet alleen de genialiteit van de Beatles maar ook van de invloed die hun roem heeft gehad op hun twintiger jaren en hun onderlinge relaties bij het naderen van de dertig.  Nog zo jong maar al een heel leven achter de rug. De symbiose tussen Paul en John is inmiddels verstoord door de komst van Yoko Ono die niet van Johns zijde wijkt.

Maar ook de beeldschone Linda Eastman maakt haar opwachting in de studio. George Harrison is het beu derde wiel aan de wagen te zijn en Ringo bekijkt het schouwspel met een droefgeestige blik. In het begin van de documentaire is het kortom landerigheid troef terwijl Paul McCartney de kar trekt. Met de komst van muzikant Billie Preston die de Beatles uit hun ruige Hamburg jaren kennen, laait het heilige vuur weer op met het bekende rooftopconcert als apotheose.

Acht uur lang heb ik in extase op de huid van de goden gezeten. Hoogtepunten: Paul McCartney die op zijn stoel zit te wiebelen en te neuriën en Get Back geboren wordt. Paul en John die hun problemen uitpraten, opgenomen met een verborgen microfoon in een bloempot. De gelukzalige blik van Paul McCartney als Billie Preston met zijn pianospel I’ve  Got a Feeling naar een next level tilt, het achtergrondkoortje van George Harrison en John Lennon bij Let It Be, en last but not least, Lennon’s kostelijke grap aan het einde van het Rooftop concert:

I would like to thank you on behalf of the group and I hope we pass the audition.

Laatste berichten van Liesbeth Levy (alles zien)

Gerelateerde artikelen

Comments are closed.