Portugália Tasca – een stukje Portugal in Middelland

door • 31 maart 2023 • Culinair, Horeca en Winkels

Er is weer een nieuw restaurant geopend in de 2e Middellandstraat, grenzend aan het Middellandplein. We zijn gaan proeven. Een échte Portugees. Spoiler alert: heerlijk eten, aanwinst voor de buurt en voor Rotterdam.

Gastvrijheid

Ik was er al een paar keer langs gelopen en mijn blik was door een grote glazen pui in fraaie zwarte omlijsting blijven haken op mooi gedekte tafels met verse bloemen, en vooral ook aan de blik vangende wit-blauwe tegelwand groenten, fruit, vis, vlees, flessen, en in het midden een grote octopus en daarboven: Portugália Tasca. Dat zag er aanlokkelijk uit! Toen ik vorige week vrijdagmiddag rond het middaguur naar de bakker liep, zag ik mensen aan het werk in de keuken, maar de zaak was verder leeg. Ik ging naar binnen. “Zijn jullie open?” Jazeker, ik kon aanschuiven voor de lunch als ik wilde. Ik probeerde manlief te bereiken voor een spontaan ‘uit lunchen buiten de deur’. Ondertussen kreeg ik een glas water aangeboden. “Plat of bruis?”. Wat een gastvrijheid. Maar ik kreeg hem niet te pakken en dus liet ik mijn telefoonnummer achter voor een reservering in het weekend. Diezelfde middag nog werd ik zowaar teruggebeld. En zo zaten we er zondagavond, met de jongste en de oudste en diens vriendin: een proefpanel van vijf.

Als we binnenkomen is de zaak al aardig gevuld – een gemengd publiek – maar we kunnen nog zelf een tafel uitkiezen beneden of boven op de mezzanine. We kiezen voor het uitzicht boven. Vanuit de keuken horen we alleen maar Portugees, en ook de bediening is voor een groot deel Portugees. Onze serveerster Sara blijkt half Portugees – half Nederlands te zijn, maar opgegroeid in Portugal is het Nederlands wat onwennig voor haar. Met een charmant accent kan ze best wel wat zeggen, maar in het Engels uit ze zich een stuk makkelijker. De ober die we daarna in het Engels aanspreken blijkt juist de enige Nederlander in de bediening te zijn. Excuus. Wat opvalt is dat er veel bediening is, en iedereen is even aardig en behulpzaam. Je zou niet zeggen dat de zaak nog maar 4 weken open is, het loopt gesmeerd.

Portugese gerechten

Dan buigen we ons over de menukaart. Die is al om van te watertanden. Je kunt kiezen uit een rijk arsenaal aan ‘Petiscos’ (kleine gerechten) en er zijn hoofdgerechten. De Peticos kosten tussen de €10 en €15, hoofdgerechten gaan voor iets minder dan of gelijk aan €25. De petiscos kun je als voorgerecht nemen, of je kunt je hoofdmaal laten bestaan uit meerdere petiscos. Het is moeilijk kiezen – alles klinkt zo lekker! Wij delen vooraf de ‘salada de polvo’ (octopussalade), ‘camarão na frigideira’ (gebakken garnalen in een heerlijke saus van de chef), ‘amêijoas à bulhão pato‘’ (gebakken vongole in olijfolie en witte wijn en knoflook), ‘pica pau’ (zeer malse ossenhaas) en een ‘legumes à brás’ (gerecht van gegrilde groenten).

We laten ons adviseren over een passende witte wijn. Alle wijnen van de kaart zijn Portugees. We kiezen voor een wijn uit de Alentejo. Hij is goed droog en past uitstekend bij de visgerechten. De jongste telg bestelt frisdrank. Nee, fanta hebben ze niet. Ze verkopen alleen in Portugal gebrouwen frisdranken van lokale producenten. Het wordt ananassap met lichte prik, die na de eerste slok meteen wordt goedgekeurd. “Lekker!”, klinkt het enthousiast tegenover me. Een groot pluspunt: je krijgt ongelimiteerd water op tafel, plat of bruis. Niet van die belachelijke prijzen per fles, maar gewoon gratis, van het huis.

We proberen te bepalen welk van de kleine gerechten we het lekkerst vonden, maar dat is nog moeilijk kiezen. Alles was eigenlijk verrukkelijk! Bij de garnalen moet je wel vuile handen maken (zelf pellen), maar je krijgt er genoeg verpakte schoonmaakdoekjes bij.

Frango Piri Piri
Arroz de Marisco
Peixe do Dia – Dorade

Als hoofdgerecht nemen we de Frango Piri Piri (lekker gekruide kip – super mals! – met friet), Arroz de Marisco (rijstschotel in heerlijke vissaus, rijk gevuld met schelpdieren) en de Peixe do Dia – vandaag is dat: dorade (zalig!). Die dorade brengt ons terug naar onze huwelijksreis, ruim 11 jaar geleden, die we in Portugal doorbrachten. Na twee weken bijna elke dag dorade op het menu hadden we er toen wel even genoeg van, maar nu wanen we ons met de smaak in de mond weer terug, en daar zijn we maar wat graag.

Een eigen tasca

Graag wil ik meer van de achtergrond van dit restaurant weten. Wie zitten erachter? Waar komen ze vandaan? (En wie zijn je vader en moeder?, zou tante Es vragen).

Ayesha wordt erbij gehaald en zij vertelt. Zij is, met haar vriend, de eigenaar. Ooit studeerde ze rechten aan de VU. In de collegebanken trof ze medestudent Henrique, een jongen van Portugese afkomst. Ze werden verliefd op elkaar; maar de studie vonden ze allebei maar saai en hebben die niet afgemaakt. Ayesha deed verschillende baantjes; bij een reclame bureau, een transport bedrijf, en eindigde in de horeca. “Dit past het beste bij mij.” Ze doet ervaring op in het Portugese restaurant van de familie Calado Oliveira, Henriques ouders, aan de Kerkstraat in Amsterdam (“Een traditioneel restaurant, met grote porties”). De geliefden willen samen hun eigen restaurant beginnen. Ook Portugees, maar met een eigen concept, voor een jonger publiek. In de Bakkersstraat in Amsterdam openen ze Portugália Tasca. Tasca betekent ‘eetcafé. Zeg je tasca in Portugal, dan denk je aan traditionele gerechten eten op lange banken onder TL-licht. Die traditionele gerechten willen ze behouden, simpel en lekker; maar dan mooier opgediend en in een mooi ingericht restaurant. Amsterdam werd een succes en ze gingen op zoek naar een andere stad om een tweede vestiging te openen. De keuze viel op Rotterdam, dichterbij het Noordwest Brabant waar Ayesha oorspronkelijk vandaan komt. Deze locatie vonden ze online, via het funda voor de horeca. Haar vriend bestiert de Amsterdamse vestiging, Ayesha de Rotterdamse. Wat zijn Ayesha’s dromen voor de toekomst? Nog meer restaurants. En kleine winkeltjes met echte Portugese producten.

Autêntico

“Alles in het restaurant is Portugees”, verzekert Ayesha. De crew in de keuken is 100% Portugees, ze kennen elkaar allemaal uit Coimbra. Van de bediening is er één mee over gekomen uit de Amsterdamse vestiging, de rest is aan komen waaien en zijn toevallig bijna allemaal Portugezen. De inrichting is Portugees: de tegels aan de muur, de tafels met het marmer erop, het servies, bestek, de glazen. En natuurlijk het eten! En ook de dranken. De wijnen, de frisdranken, tot de koffie en de digestieven aan toe. Het brood wordt in het restaurant zelf gebakken, traditioneel Portugees recept. Ook de patisserie maken ze zelf.

Eigenlijk zitten we na al die overheerlijke voor- en hoofdgerechten al vol, dus die patisserie moeten we maar een andere keer doen. We bestellen koffie maar kunnen de verleiding van een pastel de nata niet weerstaan. Die komen ingevroren uit het moederland, ten zuiden van Lissabon. “The real thing!”, volgens Ayesha – en dat proeven we. Ook de koffie is echt anders; je proeft het Iberisch schiereiland.

Opgetogen en met ronde buiken verlaten we het restaurant. Dit restaurant is met zijn heerlijke gerechten, eerlijke prijzen, fraaie inrichting en uiterst vriendelijke bediening een aanwinst voor de buurt. En een aanwinst voor Rotterdam. Dat beaamt ook mijn buurvrouw, die ik ook al in het restaurant had zien zitten, en die ik de volgende dag tegenkom op straat. We zijn het erover eens. Ook als je kiezen moeilijk vindt, zit je hier goed: je kiest een aantal kleine gerechten en komt gewoon een andere keer terug om de rest van de kaart te proberen. Portugalia Tasca is open van donderdag t/m maandag. In het weekend wel reserveren, want dan zit het al goed vol. Nós voltaremos!

Nina Huygen
Laatste berichten van Nina Huygen (alles zien)
Vorig artikel:
 Volgend artikel:

Gerelateerde artikelen

Comments are closed.