‘Maatregelen’. Ik heb het woord nooit aantrekkelijk gevonden, maar het heeft inmiddels wel een hele nare bijsmaak gekregen. We hebben het te vaak gehoord. Gelukkig komen andere woorden ook weer meer aan bod, zoals veerkracht, weerstand. Woorden die lekkerder in het gehoor liggen. Vooral weerstand fascineert mij de laatste tijd.
Iemand riep het laatst: “het gaat er toch om dat we met z’n allen meer weerstand opbouwen?”. En ik kan niet goed uitleggen hoe het precies gebeurde, maar ik dacht meteen: “krachtbouillon”.
Ik ben naar Treuren gefietst, daar naar soepkip en naar alle ins- en outs over het maken van krachtbouillon gevraagd. Dat bleek helemaal geen kort verhaal en het begin van een mooi en lang avontuur. De eerste ontdekking was dat “kracht” van krachtbouillon niet op de intensiteit van de smaak slaat, maar op de kracht die de bouillon je geeft. Toen was ik helemaal verkocht.
Verder is het vooral een kwestie van liefde. De soepkip in veel water doen en omringen met alles wat je maar lekker vindt. Echt, het is een heel lief gezicht, zo’n bloot kippetje in het water omringt met kleurige stukken groentes, kruiden, specerijen, en alles waarvan je maar denkt: zou best eens lekker kunnen zijn in de bouillon. Hoe langer je de bouillon laat staan, hoe meer kracht hij geeft, dat is zo’n beetje het basisprincipe. Want dan worden steeds meer elementen van de kip en de groenten opgenomen door het water, tot en met het merg in de botten aan toe. En hoe meer smaak natuurlijk.
De tweede ontdekking is dat er een kleine groep mensen bestaat met wie je echt heel lang over bouillon kunt praten (en ik ben daar inmiddels een van). De verhalen verschillen in wat je juist wel en niet moet doen, een beetje zoals ook de verhalen over andere gerechten die ‘diep’ gaan, maar hebben allemaal gemeen dat je er de tijd voor moet nemen, geduld moet hebben, en op precies de juiste temperatuur moet laten sudderen, wat je dan weer ziet aan het soort belletjes dat naar boven komt. Ik vind het heerlijk om naar de verhalen te luisteren. Mijn Oekraïense collega in het hospice vertelde dat ze elke week bouillon maakt, een traditie in Oekraïne, en zij en haar man drinken er elke avond een klein glaasje van. Nooit ziek. Haar bouillon staat minstens 20 uur.
Derde ontdekking, en daarom schrijf ik dit eigenlijk, is dat het helemaal niet makkelijk is om aan soepkip te komen. Dat zijn in principe legkippen die ‘uitgelegd’ zijn, en verkocht worden om soep van te trekken. En omdat bijna niemand dat meer in Nederland doet, worden de meeste legkippen geëxporteerd naar landen waar ze de kracht (en smaak) van deze kippen weten te waarderen. Een aantal bedrijven probeert dit tij te keren, en Nederland weer enthousiast te krijgen voor de Nederlandse soepkip. Zoals bijvoorbeeld.
Dus mijn oproep aan jullie, en wens voor het nieuwe jaar: steun de soepkip! Maak zelf je krachtbouillon, en deel je verhalen (en eventueel je soep natuurlijk). Een maatregel met smaak .
- Boomspiegels Nieuwe Aanpak - 6 april 2024
- René loopt marathon voor het hospice - 6 april 2024
- Marieke’s Kersttip – Kamerkoor Corps d’Esprit - 17 december 2023
EnergyParty in jouw buurt Volgend artikel:
Wat staat er nou eigenlijk in die tuinen?