Wanderlust, Wanderspaß, Wandervergnügen, de Duitse taal komt bepaald geen woorden tekort om plezier in wandelen uit te drukken en dat komt goed uit want mijn Kersttip voor dit jaar betreft de Eifelsteig, een wandeltocht van 313 kilometer van Aken naar Trier door de bergen, bossen en dalen van de Eifel. Niet om met de Kerst te lopen, maar wel om er over te lezen en plannen te maken.
“Wo Fels Und Wasser Dich Begleiten”
Waar rotsen en water je begeleiden, ronkt het motto dat de alomtegenwoordige Eifelvereniging voor deze wandeltocht verzonnen heeft. De route is verdeeld over 15-etappes: dagtochten variërend van 15 tot 27 km en in niveau van licht tot zwaar.
Geweldig natuurlijk als je in de gelegenheid bent om alles achter elkaar te wandelen maar als je dat niet redt, zoals wij, dan kun je de tocht verdelen over meerdere vakanties. Zo ver is die Eifel namelijk niet, zo’n drie uurtjes tuffen slechts vanuit de Graaf Florisstraat.
15 etappes
Wij zijn in 2019 begonnen met de eerste twee etappes, 14 en 17 km, niveautje licht en gemiddeld, vertrekkend vanuit het pittoreske Kornelimünster, iets ten zuiden van Aken alwaar we de auto achterlieten. Licht bepakt met bescheiden rugtasjes met schoon ondergoed, waterflessen en boterhammetjes bereikten we twee dagen later het knusse Monschau, met tussenin een overnachting in het minder knusse Roetgen. Vandaar gingen we een dag later weer terug met de bus naar de startplaats en met de auto terug naar Rotterdam. Onze meiden waren toen 9 en 11, een leeftijd waarop ze zo’n lange dagtocht met kronkelige bospaadjes, dan weer omhoog, dan weer naar beneden, heel spannend vonden en vol trots volbrachten.
Eifel im Kopf
Een vakantie later gingen we met de trein naar Aken (niet duur!) en vandaar met de bus naar Monschau voor de volgende twee etappes, 24 en 21 km, niveau zwaar en gemiddeld. Wederom supermooi en afwisselend. Dit gedeelte voert je onder andere door de Hoge Venen in België en langs de imposante uit zwarte keien opgetrokken Naziburcht Vogelsang.
De hele Eifelsteig is zo uitgestippeld dat je vrijwel nergens autowegen ziet of kruist. Je trekt echt door een wijds en relatief ongerept natuurgebied vol bossen, meren, stromende riviertjes en open land met schitterende uitzichten. Tot je het even zat wordt, dan duikt er vaak net een fijne Kneipe op waar je ein (oder zwei) Bier kunt krijgen en al die dingen die Duitsers daar zoal bij eten. Na zo’n paar dagen wandelen kruipen de paden en landschappen van de Eifel langzaam je hoofd in en eenmaal thuis zie je ze plotseling weer voor je en dan wil je terug. Hoe loopt het pad verder?
Zonder pubers
Etappes 5 tot en met 7 lopen we in het najaar van 2021. We trekken een gedeelte door het Ahrtal dat flink geleden heeft onder de Flutkatastrophe van eerder dat jaar, maar de natuur is nog steeds overweldigend. Onze dochters echter, inmiddels beide tiener, beleven weinig lol meer aan de tocht, op de hotelwifi’s en de ontbijtbuffetten na. Wandelen is gewoon niet zo stoer op die leeftijd. “Kunnen we niet raften of paragliden?”, klinkt het geweeklaag door het Duitse woud. Zo kiezen we in 2022 voor een andere najaarsvakantie. Met de trein naar Barcelona, ook leuk, maar de Eifel blijft lonken…
Als we onze dochters voorstellen om de tocht zonder hen verder te gaan lopen, vinden ze dit een heel interessant idee… de sturmfreie Bude lokt: lekker alleen in een groot huis in de Graaf Florisstraat. Snel boek ik de hotelovernachtingen voor de etappes 8, 9 en 10, waarin we de uitgedoofde vulkanen van de Südeifel over gaan trekken en we ons wederom door rots en water zullen laten begeleiden.
Praktisch
Alle praktische informatie over de Eifelsteig vind je op de uitstekende website, die ook in het Nederlands beschikbaar is. Ik vind het leuk om per etappe de GPX bestanden te downloaden en dan met een GPX-viewer app op je telefoon te navigeren (verder je telefoon op vliegtuigmodus zetten) maar dat is niet echt nodig want de route is goed beschildert (bewegwijzerd).
Met de VRS-app vind je welke bus je kunt nemen terug naar je auto, of naar een treinstation. ‘s Zomers rijdt er ook een Wanderbus, die wandelaars aan het einde van een etappe terug kan brengen naar hun accomodatie…en oh ja, neem het boek Het Verborgen Leven van Bomen mee. De auteur, Peter Wohlleben, is boswachter in het Rijnland en schrijft fascinerende verhalen over de onverwachte en ongelooflijke vaardigheden van bomen. Hij combineert de laatste wetenschappelijke inzichten met zijn eigen ervaringen uit het bos, en creëert zo een opwindende nieuwe kennismaking met levende wezens die we dachten te kennen, maar nu pas echt leren begrijpen. En zo betreden we een compleet nieuwe wereld…Wanderlust gewenst!
- Nieuwe Buren: Osas en Puck van 22a - 11 oktober 2024
- Cindy en Olaf op 33b – Nieuwe Buren - 11 juli 2024
- Barhangen bij Midland - 6 april 2024
Liesbeth’s Kersttips Volgend artikel:
Voorbereidingen eeuwfeest 17 juni – doe mee!