Op de hoge dijk langs het spoor zit op een bankje een bejaard echtpaar in een zacht najaarszonnetje te genieten van het uitzicht over de wilde tuinen onder hen.
“Zit u hier lekker?”
“Ja, het is heerlijk en weet u dat we hier nog nooit geweest zijn terwijl we
vlakbij wonen.”
“Dan heeft u zeker geen hondje.”
“Nee. We gaan altijd erop uit om van de natuur te kunnen genieten.”
“Heerlijk toch. Stelt u eens voor dan reis je naar de Pyreneeën, terwijl je hetzelfde uitzicht om de hoek ook hebt..”
“Nou zo ver gaan wij niet hoor.”
“Nou ja, Luxemburg dan”
“We gaan meestal op de fiets weg.”
“Da’s ook mooi, maar je kan ook hier naartoe lopen.”
“Ja, geweldig.”
“Ik ga weer eens verder. Een goede dag nog”
“Ja, u ook..”
Na in vele steden in binnen- en buitenland gewoond te hebben is Jeroen in 2004 in de Graaf Florisstraat komen wonen. Hij is beeldend kunstenaar en geeft daarnaast schilderworkshops in zijn huis in Frankrijk en rondleidingen in diverse musea. Jeroen is naast vele andere zaken vooral geïnteresseerd in geschiedenis. Voor de TelegraafFloris heeft hij zich o.a. verdiept in de Jodenvervolging in onze straat tijdens WO2.
Sinds 2010 schrijft hij voor deze krant.
Sinds 2010 schrijft hij voor deze krant.
Laatste berichten van Jeroen van der Beek (alles zien)
- Wie was Graaf Floris nou eigenlijk? - 4 april 2020
- Indy en de Hazewindhond - 19 december 2019
- Op Stap Met Indy – Dushi - 27 oktober 2019
Vorig artikel:
Mr. Nonno Volgend artikel:
Verhalenbundel Kees Koppenaal
Mr. Nonno Volgend artikel:
Verhalenbundel Kees Koppenaal
