Eten in de Witte van Haemstede
We zijn er allemaal al vele malen langs gelopen, op weg naar de Bas of een andere winkel in de Middellandstraat en ongemerkt hebben we sluiks een blik naar binnen geworpen door het altijd geopende raam van dat eettentje aan het begin van de Witte van Haemstedestraat, maar bij het zien van die man met die grote baard hebben we onbewust het etablissement in de categorie ‘Bestemd voor ingewijden in een van de vele subculturen die onze straat omringen maar niet voor ons’ geplaatst en op de hoek met de Middellandstraat waren we het alweer vergeten, hoewel we er op de terugweg toch weer aan herinnerd werden.
Onontkoombaar
De culinaire snackliefhebber uit onze straat zullen echter allang ontdekt hebben dat je bij El Avive een uitstekende maaltijd kunt eten met goed vlees, veel verse groenten voor weinig geld en dat de eigenaar met de baard een zeer vriendelijke man is. Ikzelf ben geen echte snacketer, het is voor mij een soort noodzakelijk kwaad, maar soms ontkom je er niet aan. Verscheidene keren heb ik dan ook een Turkse pizza uitgeprobeerd bij El Avive en dat beviel boven verwachting goed. Veel beter dan het eten in een gemiddelde Hollandse snackbar om maar niet te spreken van de ellende die je bij McDonald’s voorgeschoteld krijgt.
Marokkanen
Afgelopen winter leek het of het ondanks de hoge kwaliteit toch niet goed liep met het zaakje. Ik was de enige klant, hoewel er constant Marokkaanse jongetjes in en uit liepen zonder iets te bestellen. Bij het wachten tot mijn dürum klaar was, werd ik door hen aangestaard alsof ik een soort van alien was. De eigenaar was overduidelijk niet blij met de situatie.
Kapsalon
Toen ik er in mei weer was, was dat gelukkig heel anders. Trots wees hij me op en artikel dat op zijn toonbank lag en dat door de bekende Rotterdamse blogger en snackliefhebber Kees Jan Diepstraten was geschreven, op zijn website had gestaan en ook nog in het AD. Diepstraten had vele prijzende woorden voor de zaak en vond dat je er de beste kapsalon van Rotterdam kon eten (Nee, geen kapperszaak maar een zeer calorierijk gerecht van vlees met patat, gesmolten kaas en salade, dat in onze stad, Rotterdam zou Rotterdam niet zijn, die uitzonderlijke naam draagt).
Poeponderzoek McDonald’s
Ook werd er in het artikel ingegaan op het poepbacterie schandaal dat in het najaar het nieuws voor korte tijd beheerste. Er was een onderzoek geweest in de grote steden van ons land waaruit zou blijken dat deze bacterie veelvuldig zou voorkomen in dönner kebab eten. Na deze publicatie van het onderzoek liep de klandizie in de dönner schrikbarend terug. De eigenaren van de dönnerzaken deden het verhaal als onwaar af. Een journalist van TV Rijnmond ging op onderzoek uit en ontdekte dat dit onderzoek gesponsord bleek te zijn door McDonald’s. Deze fastfoodketen heeft maar liefst 750.000 euro besteed aan een onderzoek dat de concurrentie een slag moest toebrengen. Hoe onafhankelijk is zo’n onderzoek dan nog? Het filmpje met het nieuwsitem staat op youtube en onze man met de baard komt er uitgebreid aan het woord.
Als ik El Avive binnenloop voor een interview is er net een jong stel uit de Beatrijsstraat bezig een bestelling te doen. Ze wonen pas in de buurt en doen onderzoek naar de eettentjes in de buurt. Vriendelijk worden ze behandeld en uiteraard komt het bovenstaand artikel en filmpje ter sprake.
Het weste
Shalauw Hassan, onze man met de baard, is een Koerdische Irakees en is in 1997 als vluchteling in Nederland aangekomen. Hoewel Irak een erkend onveilig gebied was heeft het toch bijna zeven jaar geduurd voordat hij een verblijfsvergunning kreeg. Dit gebeurde pas met de pardonregeling van minister Verdonk, waarbij alle vluchtelingen die al langer dan vijf jaar wachtten op behandeling van hun zaak gelegaliseerd werden. Hassan heeft in kampen in Zwolle en Emmen gewoond en later in een huis in Ter Apel. Toen hij zijn verblijfsvergunning had heeft hij woningruil gepleegd met een Nederlandse mevrouw uit Hilversum. Zijn vrouw en kinderen (hij heeft er 3) wonen daar nu nog. Hassan pendelt regelmatig tussen Hilversum en Rotterdam. In Hilversum heeft hij bij 3 metaalbedrijven gewerkt, maar uiteindelijk was het voor hem te frustrerend om onder zijn niveau te werken in dienstverband. In Irak was Shalauw docent Koerdische en Perzische taal aan een middelbare school geweest. Je kunt merken dat hij een ‘talenman’ is, zijn Nederlands is erg goed. De leuze “De beste van het weste” in zijn zaak had hij zelf bedacht en hij weet inmiddels dat er eigenlijk een ‘n’ achter ‘weste’ hoort, maar het rijmt natuurlijk wel beter zo. Hij spreekt Arabisch, Koerdisch, Perzisch, Nederlands en Engels.
Pizzeria’s
Na zijn metaalarbeiderervaring is Hassan bij verschillende pizzeria’s gaan werken om uiteindelijk zijn eigen eethuisje hier in Rotterdam te kunnen beginnen. Dat is nu ruim twee jaar geleden. Hij is er op gebrand om kwaliteit te leveren en is voor velen een begrip geworden. Er zijn veel vaste klanten en de klandizie wordt steeds groter. De overlast van de hangjongeren is nu helemaal over sinds hij een paar keer de politie heeft gebeld.
Grote broer
Nadat een man vanuit de deuropening een bestelling voor een Grote Kapsalon had gedaan terwijl hij nog even een pilsje op de hoek gaat halen komen tijdens ons gesprek een paar Turkse jongens de zaak binnen. Ze noemen meneer Hassan consequent ağabey (klinkt als gabe), wat oudere broer betekent in het Turks. Ze eten bijna altijd bij Hassan. Hun moeder vind dat goed. Ga maar naar ağabey, zegt ze als het etenstijd is. Als ik ze vraag of ze ook op de foto willen, willen ze dat alleen met ağabey erbij.
Het is duidelijk, Shalauw Hassan heeft een onmisbare sociale functie in de buurt gecreëerd.
- Wie was Graaf Floris nou eigenlijk? - 4 april 2020
- Indy en de Hazewindhond - 19 december 2019
- Op Stap Met Indy – Dushi - 27 oktober 2019
Schoenmakerij W Boer Volgend artikel:
De Verbouwing – 116b