Afbeelding | Formaten | Graaf Florisstraat | de eerste website met een eigen straat

Liesbeth: Het syncopisch ritme van de zomer

18 juli 2021 • Opinie

Toen Gerard Cox monster hit: Tis weer voorbij die mooie zomer uitkwam was ik 11 jaar.

Ik woonde op het Sarphatiepark in Amsterdam en vertoefde soms bij mijnheer en mevrouw van Kleef, kennissen van mijn ouders, die minder sjeik op de Ceintuurbaan woonden boven de Rialto bioscoop. Daar was ik graag, vooral omdat ik daar met een koptelefoon op heerlijk mocht luisteren naar dit mooie en melancholische lied. Vooral het ritme van het intro dat bestond uit de woorden na na na na kon ik al snel vlekkeloos reproduceren. Met name de overgang van de laatste na van de na van de derde regel naar de eerste Na van de vierde regel. Daar werd het ritme syncopisch wat weer zorgde voor een overgang van zwaar naar licht in mijn emotie.

Ook de tekst kon me bekoren. Vooral de vijfde tot en met de achtste regel van het eerste couplet:

De nachten kort, de dagen lang
De ochtend vol van vogelzang
‘t Scherpe hoge zoemen van een mug.

Treffender kon het mooie van een zomer niet beschreven worden. Het stond voor mij ook symbool voor de vreugde die het leven in een land met vier jaargetijden biedt. Het verheugen op en het genieten van die korte zomerperiode en de melancholie dat je weet dat het voorbij gaat. Als ik het liedje hoor moet ik ook denken aan die heerlijke zomers in de zeventiger jaren in Amsterdam, zo mooi vastgelegd door fotograaf Ed van der Elsken. De felle kleuren, de rommelige gedempte geluiden, de zon op de blote benen.

Elk jaar kijk ik daarom uit naar de zomer maar dit jaar had ik me er extra op verheugd.

Ik had namelijk maar liefst zeven weken vakantie. Ik zou deze zomer mijn huidige werk verlaten en pas in September aan een nieuwe baan beginnen. Ja daar keek ik halsreikend naar uit. Het eerste hoogtepunt waar ik me op verheugde was de uitreiking van het diploma van mijn zoon en de overgang naar een nieuw schooljaar van mijn dochter. Tweede hoogtepunt: de jaarlijkse gezinsvakantie die dit jaar zou bestaan uit een road trip langs de grenzen van Frankrijk, Spanje en Italië. Met het hele gezin weer even bij elkaar, daar had ik mijn James Taylor rantsoen op Spotify graag voor over. Toen ook nog duidelijk werd dat er dit jaar geen hittegolf kwam maar er in plaats daarvan heerlijk wisselvallig zomerweer werd verwacht, kon die mooie zomer niet meer stuk.

Hoe anders bleek de realiteit. Het bijkomen van de eindsprint die ik nog had getrokken op mijn werk bleek vooral te resulteren in een totaal gebrek aan energie. B&B vol Liefde was nog ongeveer de enige serie die mijn overprikkelde brein kon verdragen. Zelden zulke treurige televisie gezien. Ondertussen is het wisselvallige zomerweer de eerste aankondiging van een nakende klimaatapocalyps en is het R-getal tot ongekend hoogte gestegen. Daar kwam bij dat mijn zoon een dag voor zijn diploma-uitreiking belde dat hij positief was getest op CVD. Hij moest dus direct in isolatie. Daar zaten we dan op die diploma-uitreiking schaapachtig te juichen voor zijn klasgenoten die we het natuurlijk van harte gunden maar het was de antroposofen niet gelukt om, behalve te melden dat Jacob er niet bij kon zijn, aandacht aan hem te besteden. Onze dochter moest naar de zomerschool en er werd een hardvochtige rekening opgemaakt over op tijd komen in een Covid jaar, onze protesten ten spijt.

Dwars door alles heen lopen de voorbereidingen van onze vakantie die sterk begint te lijken op een militaire operatie. Hoe gaan we ongemerkt de grens over? Hebben we alle papieren op orde. Bij wie kunnen we verblijven tot de kust echt veilig is?

Ondertussen is het nergens beter toeven dan in de Graafflorisstraat. Het bladerdak van de platanen maakt de straat weer tot een heerlijke oase. Gezinnen met jonge kinderen zoeken – net als wij dat deden toen de kinderen klein waren – elkaar op om samen te ontbijten en de kinderen te laten spelen op straat. De groene vingers tieren daarbij welig.

Achter in de tuin is daar de hangmat waarin het genieten is van de rust die in ons blok heerst. De gevreesde overlast van het hotel blijft uit en op de hoek van de Graaf Florisstraat en de Heemraadssingel is een heerlijk terras waar je onder de Parasols kunt smullen en mijmeren.

Het leven loopt altijd anders dan je verwacht. Je denkt dat er een kernoorlog komt maar in plaats daarvan valt de Berlijnse muur. Je verheugt je op een grote reis maar komt tot de conclusie dat er geen betere plek is dan je eigen straat. Kortom, toch nog een mooie zomer en – en dat is misschien toch het belangrijkste – hij is nog lang niet voorbij! Of om Gerard Cox te citeren:

Na na naa na
Na-na naa na-na-na –na na-na –na –na-n
Na-na-naa ……..
Lees verder »
Funderingsonderzoek

17 juli 2021 • Buurt en wijk, Nieuws
Veel bewoners uit de Graaf Florisstraat hebben al besloten mee te doen aan het funderingsonderzoek dat, op initiatief van de gemeente, in onze buurt wordt opgestart. Tony en ik spraken met twee vertegenwoordigers van het Adviesbureau Funderingen (AF) dat het onderzoeksproces begeleidt:
- Mark Born is onze contactpersoon binnen het Adviesbureau Funderingen,
- Dick de Jong (directeur van het Kenniscentrum Aanpak Funderingsproblematiek KCAF) springt tijdelijk in om een zieke collega van Mark te vervangen.
Waarom funderingsonderzoek?

Veel woningen in Middelland staan op houten funderingspalen en deze kunnen op den duur worden aangetast. De gemeente Rotterdam stimuleert het dat bewoners onderzoek laten uitvoeren naar de staat waarin hun fundering verkeert. Uiteraard vanuit de gedachte dat, wanneer eventueel benodigd herstel tijdig wordt uitgevoerd, schade voorkomen of beperkt kan worden. De gemeente heeft het AF daarom opdracht gegeven onderzoeksprojecten in onze buurt, Middelland-Noord, te begeleiden. Voor eigenaren die een funderingsonderzoek aan hun woning laten uitvoeren stelt de gemeente subsidie beschikbaar. Op 17 maart jl is er een eerste, digitale, informatiebijeenkomst geweest. Zie de vorige editie van deze krant voor een verslag daarvan: funderingsonderzoek maart 2021.

Een Nederlands probleem

Veel Nederlandse gemeenten, én veel huizenbezitters in die gemeenten, worden geconfronteerd met funderingsproblematiek. Over Amsterdam en Gouda zijn dramatische verhalen te vertellen en ook Rotterdam ontsnapt er niet aan. De bewustwording wordt wel steeds groter en aankomende wetswijzigingen spelen erop in dat makelaars en woningeigenaren zich meer moeten verdiepen in wat er zich in een buurt en onder hun woning afspeelt. Vanaf 1 oktober bijvoorbeeld zijn taxateurs verplicht een risicoanalyse in hun taxatierapport op te nemen. Dat de gemeente Rotterdam het initiatief heeft genomen om onderzoeken te subsidiëren is dan ook een goede zaak, vinden Mark en Dick.

Ter geruststelling, een funderingsonderzoek leidt:
- in 30% van de gevallen tot een code groen. De fundering blijkt in prima staat;
- in 50% van de gevallen tot een code oranje. Dit betekent dat er geen directe dreiging is, maar dat het wel raadzaam is de situatie te monitoren;
- in 20% van de gevallen tot een code rood. Binnen deze code is er een variant waarbij ingrijpen op korte termijn, d.w.z. binnen 2 jaar, noodzakelijk is en een variant waarbij ingrijpen binnen 5 tot 10 jaar nodig is.
Dat we een goed en onafhankelijk onderzoek én een betrouwbaar advies krijgen is belangrijk. Want blijkt er een ingreep nodig, dan zijn er meerdere mogelijkheden voor herstel, maar de kosten die daarbij komen kijken kunnen enorm uiteenlopen.

Begeleiding door het Adviesbureau Funderingen

Een funderingsonderzoek wordt uitgevoerd per blok woningen met een gezamenlijke fundering.

Mark en Dick laten weten dat veel woningeigenaren uit de Graaf Florisstraat, via een contactpersoon binnen hun woningblok, al contact hebben opgenomen met het AF. Voor veel woningblokken is er zelfs al een 100% deelname aan het onderzoek. De betrokkenheid in onze straat is dus groot en dat heeft als bijkomend voordeel dat we optimaal gebruik kunnen maken van de subsidie van de gemeente. Zo wordt per eigenaar het onderzoek goedkoper.

Nog even voor de duidelijkheid, het AF voert de funderingsonderzoeken niet zelf uit, maar begeleidt het onderzoeksproces in opdracht van de gemeente. Het AF zorgt voor de aanvraag en de beoordeling van de onderzoeksoffertes en geeft, afhankelijk van de uitkomsten van dat onderzoek, advies over eventuele vervolgstappen en financieringsmogelijkheden.

Spreekuren en informatiebijeenkomsten in ons hoekpandje

Vanaf september zal het AF een aantal acties ondernemen om bewoners uit Middelland-Noord verder te informeren en bewoners die tot dan toe nog niet aangehaakt hebben te benaderen. Onze straatvereniging en ons hoekpandje kunnen daarbij actief worden ingezet. Als centrale plek binnen de wijk kan in ons hoekpandje bijvoorbeeld, een aantal maanden lang, een tweewekelijks spreekuur worden georganiseerd. En, als corona het toelaat, zijn ook bijeenkomsten met bewoners uit één blok mogelijk. Zodra meer duidelijk is over data voor spreekuren en bijeenkomsten laten we het weten, o.a. via een agenda op een van de ramen van het hoekpandje.

Aanvullende informatie
- het AF kun je rechtstreeks benaderen via: www.funderingsadvies.eu / 030-6019787 / [email protected].
- in de vorige editie van de TeleGraafFloris vind je een aantal websites en verwijzingen naar relevante artikelen: funderingsonderzoek maart 2021
- aanvullend kun je nog terecht bij het Kennis Centrum Aanpak Funderingsproblematiek: https://www.kcaf.nl.
Suzy
Lees verder »
Nieuwe Buren: Magda en Matiss op 24b

17 juli 2021 • Bewoners, Buurt en wijk

De Nieuwe-Buren-rubriek bestaat al weer acht jaar en zo kan het gebeuren dat we voor de tweede keer nieuwe buren verwelkomen op eenzelfde adres. In 2013 waren het Puck en Fons die de voormalige vliegerwinkel Vliegwerk op 24b, naast Hoboken, betrokken en nu zijn het Matiss en Magda met hun katten Dennis en Mac.

Persoonlijke brief

Het stel woonde in een appartementje in Delft-Zuid toen Matiss op een mooie dag aan het browsen was op Funda, op zoek naar iets unieks. Toen deze woning verscheen, dacht hij gelijk aan zijn vriendin. “Magda will love this”. Dat klopte. Om hun bod kracht bij te zetten schreef Magda een persoonlijke brief aan Puck en Fons en deed daarin alle redenen uit de doeken om toch juist hen het huis te verkopen. Dat – en het goede bod – wierpen zijn vruchten af!

Na de koop moest het stel nog wel 7 tergende maanden wachten voordat ze er uiteindelijk echt in konden. Een periode waarin Magda, aldus Matiss, al regelmatig in de straat rondscharrelde en bij tijd en wijlen zelfs het stoepje voor haar toekomstige huis schoonveeg.

Dennis in zijn door Magda gevilte verblijf

Lets en Pools

Matiss is een geboren Let. Als informatica student kwam hij 10 jaar geleden naar Nederland om stage te lopen bij een startup in de logistiek. Na de stage kon hij daar gelijk aan de slag als eerste werknemer. Select Courier regelt voor bedrijven alle pakket- en koeriersdiensten en kiest de beste en goedkoopste oplossing bij alle mogelijke vervoerders. Matiss is als Senior Software Engineer verantwoordelijk voor de technische kant van het inmiddels wereldwijd opererende transportplatform. Vanuit zijn werk heeft hij een cursus Nederlands gedaan en wat hij laat horen klinkt best aardig, maar zijn spreektaal is toch Engels.

Dat praat hij ook met vriendin Magda, die Pools is. Ook zij verliet als student haar moederland en is na een paar jaar in België en in Frankrijk (Lille) gewoond te hebben in Nederland terecht gekomen. Magda is werkzaam als master planner in de logistiek. Haar kantoor is in Amsterdam, maar ze doet het werk voornamelijk vanuit de Graaf Florisstraat. Zelf niet van Nederlandse komaf, zijn ze als stel wel heel Rotterdams. Het was namelijk in deze stad dat ze elkaar 3 jaar geleden tegenkwamen, buiten bij bar Ayla.

Mac

Powerlifting

Matiss en Magda komen over als levensgenieters en overweldigen mij met een indrukwekkende reeks aan vrijetijdsbestedingen. Zo is Matiss een gepassioneerd gewichtheffer die normaal gesproken vaak in het krachthonk te vinden is. Door corona mist hij nu wat training maar hij is vol vertrouwen dat dat snel weer goed gaat komen. Alle bewegingen zitten nog in zijn spiergeheugen. Ook de wetenschappelijke aspecten van gewichtheffen boeien hem. Welke techniek is het beste? Wat zijn de optimale trainingsschema’s? Wat is de beste voeding? Hij heeft er veel research naar gedaan. Daarnaast speelt hij gitaar, elektrisch en akoestisch. Hij vraagt zich af of er niet toevallig dummers in de buurt woont waar hij wat mee kan jammen? Die kunnen zich melden op 24b.

Felting en fermenteren

Magda houdt zich bezig met groente. Ze verbouwt ze bij de Vredestuin in Noord en Kralingen en ze kookt en bakt ermee, getuige de rabarbertaart waar ik vers uit de oven een punt van krijg. Verder is ze dol op fermenteren. Kombucha thee iemand? Sportief is ze actief als hardloopster en kickboxer maar ze doet ook aan joga en vraagt zich af of er iemand in de straat geïnteresseerd is in paragliding. Wellicht is dat een vibe die de voormalige vliegerwinkel nog op zijn nieuwe bewoners uitoefent. Magda houdt zich ook bezig met felting (vilten), een techniek om textiel te maken uit wol. Een voorbeeld is het kattenverblijf dat ze voor Dennis heeft gemaakt (zie foto). De creativiteit zal ook van pas komen bij de inrichting van het huis, want dat moet nog grotendeels gebeuren. Het stel loopt over van de plannen, maar vindt ze het tegelijkertijd al helemaal mooi zoals het is.

Het meest enthousiast is ze (net als Fons en Puk) over het tuintje achter het huis. Die is koel, lekker beschut en de bamboe zorgt voor een Aziatische uitstraling. Een prima plek om een boek te lezen als de Opwindvogelkronieken van Haruki Murakami (tip van Magda!) en lekker tot rust te komen.

Magda en Matiss, welkom in de straat!
Lees verder »
Hotel Le Marin en Le Petit Marin

17 juli 2021 • Horeca en Winkels
Eindelijk was het dan zo ver, het hotel Le Marin aan het Henegouwerplein en het iets kleinere broertje Le Petit Marin in de Graafflorisstraat openden in april hun deuren. Ongeveer een jaar later dan oorspronkelijk de planning was. Het Songfestival 2020 zou voor een mooie start zorgen, maar een zeker virus en wat bouwtegenvallers zorgden voor aanzienlijke vertraging. Achteraf toch niet zo’n ramp, want alles in de hotelbranche stond toch op een heel laag pitje. Voor ons, Nina en Tony, in ieder geval reden genoeg om op het terras voor Le Marin wederom kennis te maken met Albert Kreeft en David Reinders Folmer, de eigenaren van beide hotels. Die kennismaking had al eerder plaatsgevonden maar dat was toen een groot aantal bewoners van de straat hun zorgen uiten over de mogelijke overlast die de hotels zouden kunnen geven.

Vol trots kregen we een rondleiding door zowel Le Marin en Le Petit Marin en we kunnen niet anders zeggen…wat een hemelsbreed verschil met de vorige hotels. Niet zo moeilijk, hoor ik u denken, want die waren amper een uitgedoofde ster waard😉. Maar je moet het toch maar voor elkaar zien te krijgen, zo’n complete make-over, van 2 rotte panden, die zich hotel durfden te noemen naar een tot in de puntjes verzorgd boutique hotel, hoewel ik mezelf dan wel altijd afvraag waar dat ‘boutique ‘ voor staat. De bijgaande foto’s laten niks aan je fantasie over, daar wil je een nachtje of wat doorbrengen😊.
En wat is er tot nu toe te merken van eventuele overlast? Die gevreesde overlast zou vooral het gevolg zijn van gebrek aan toezicht in Le Petit Marin. Maar wat blijkt…toezicht is er wel. Vrijwel continu is de ontvangstruimte bezet door een medewerker. Parkeeroverlast is er ook nauwelijks omdat de meeste hotelgasten lopend aankomen of een OV-fiets hebben beklommen. De tuin wordt niet gebruikt als terras, dat is ook zeer prettig. Als bijna naaste buur merk ik (Tony) er eigenlijk niks van, behalve dat het wat drukker is op straat met voorbijgangers, die vaak nieuwsgierig naar binnen kijken, maar dat gun ik ze graag, zien ze ook eens hoe leuk hier gewoond wordt.
De directe buren van Le Petit Marin hebben wel wat last van contactgeluiden, hopelijk is daar nog wat aan te verbeteren. David en Albert benadrukten overigens meermalen dat ze het heel belangrijk vinden om een goede band te hebben en te houden met de bewoners van de straat. Het daartoe geplande openingsfeestje voor de bewoners is helaas zoals zoveel in het covid-water gevallen maar wellicht komt dat er nog een keer van, al of niet samen met de Straatvereniging.
Een leuk gebaar is het dat wanneer je als bewoner van onze prachtige straat een kamer boekt, je 15% korting krijgt. Dus als je een neef, oom en tante of een verre vriend met een loopneus en zweetvoeten op bezoek krijgt en je denkt…ja zeg, weer dat bed opmaken en zorgen voor een schone handdoek, boek een kamer rechtstreeks bij het hotel en niet via booking.com en je wordt lekker ontzorgd. Mooi toch? Of misschien wil je zelf wel een dagje vakantiegevoel opsnuiven? Ik zeg…doen!

Tot slot, de General Manager is Marc van den Broek en de Front office manager is Jay Dipotaroeno, te bereiken via [email protected] en [email protected]. Dus zijn er problemen of wil je een boeking plaatsen, aarzel niet en neem contact op.

Dus…een goede start en hopelijk een goed vervolg!
Lees verder »
Kids in the street: Maurits

17 juli 2021 • Bewoners, Kinderen

Wie er vorige aflevering aan de beurt waren? Hoe zou je dat kunnen vergeten, Jarko en Sofie natuurlijk, die innemende broer en zus van nr 90b, bekijk die vrolijke snuiten nog maar eens.
Nu ben ik aangeland op nr 26a, bijna helemaal aan het begin van de straat of is het einde? Daar woont Maurits Pijpers, en die had heel wat vertellen, kan ik u verzekeren, al begon hij met te beweren dat zusje Elisabeth absoluut het allerirritantste wezen van alle continenten zou zijn. Nou zat Elisabeth – door Maurits plagerig Elly genoemd – er relaxed bij en ik kreeg bepaald niet het idee dat ze onder de indruk was van deze beschuldiging en Maurits lachte er maar al te graag bij. Dus iets met haat-liefde? Nou ja, laat ik maar niet voor psycholoog gaan spelen😉.

School

voormalige B&B van Maurits’ ouders

Maurits is 9 jaar en volgend jaar 10 wist hij snel te melden ( kinderen willen altijd ouder zijn of lijken en oude mannen zoals ik willen het liefst paar jonger zijn of lijken, maar of het lukt…😃). Hij zit in groep 4b, na de zomer naar groep 5, eigenlijk had hij een groep hoger kunnen zitten, maar hij heeft tot een paar jaar geleden vlakbij Barcelona gewoond, waar zijn vader Cas en moeder Irene een B&B runden op een schip, de St. Katherine genaamd, een voormalig bevoorradingsschip van de Royal Navy. En wat voor schip zeg. Jaloers? Wie, ik? Eh, eigenlijk wel ja😉. Volgens mij zou ik zomaar een leuk artikel kunnen maken over die avontuurlijke periode, maar ja, het gaat nu over Maurits en wat die allemaal beleeft.

Wat hij leuk vindt op school? Nou, gym en buiten spelen tijdens de pauze, ja zeg, zo kan ik het ook, dacht ik….maar, zo voegde de slimmerik er snel aan toe…je wordt daar wel heel gezond van! Gelukkig blijkt Maurits, na enig aandringen, dat wel😉, rekenen en Engels ook wel leuk te vinden en hij is er, naar eigen zeggen hoor, maar ik geloof hem onvoorwaardelijk, nog goed in ook. En juf Erin, die is ook leuk, net als zijn vele vriendjes, verbaast me niks, want wie wil nou geen vriend zijn met zo’n leuk kereltje? Vervelend aan school is eigenlijk vooral dat je vroeg moet opstaan om op tijd te komen, en het erge is dat je dus gestoord kan worden in een leuke droom, tsja Maurits…maar de meeste dromen zijn nog steeds bedrog😃, en op tijd op school komen is ook super belangrijk….

skieën

Sport en hobby’s

Hebt u even, want de lijst is lang en dat is eigenlijk alleen maar mooi. Belangrijkste hobby is toch wel het opknappen van een echte old-timer een Mercedes SLK cabrio: lampen vervangen, stofzuigen, want er heeft een hond in gezeten, zie ik hier een automonteur in de dop? Doet hij natuurlijk wel samen met zijn vader hoor.

Sporten doet Maurits ook volop, voetbal, middenvelder en keeper en reken er maar op dat hij daar goed in is. Zwemmen in het Oostervant zwembad? Draait hij zijn hand niet voor om: diploma A en B zijn al binnen en C, snorkelen als opstapje naar duiken en het onvermijdelijke schatzoeken, zal er ook snel aan moeten geloven. En dan is er nog skiën op de borstelbaan langs de Rotte. Ik kreeg gelijk een demonstratie tussen de bank en tafel hoe hij in ‘ schuss’, zo heet dat Maurits en ik kan het weten want ik heb ook heel wat afgeskied, naar beneden suist….In februari gaan ze met zijn allen naar de echte sneeuw en echte bergen en dat zal voor zus Elisabeth niet meevallen, want die heeft al last van hoogtevrees als ze op een krant staat, althans volgens Maurits……Crossen op een crossfiets, daar draait Maurits natuurlijk ook zijn hand niet voor om, al was hij laatst wel met fiets en al in de sloot gevallen. Een heel andere kant van Maurits is dat hij mooie tekeningen maakt voor andere Kids, gewoon wat ze willen dat tekent hij en hij doet dat nog voor niks ook, is dat wat 😃.

F1-coureur

De straat en ‘later’

De straat vindt Maurits de laatste tijd best wel beetje rumoerig, meer verkeer. Binnenkort wordt het eind (of het begin?) van de straat weer afgesloten voor verkeer, maar ja, ’t is de grote stad Maurits, daar gebeurt altijd wat en zijn er aardige maar ook onaardige jongens in de buurt. Verder moeten er meer fietsenrekken komen en een moestuin, al moet er dan natuurlijk geen rommel in gegooid worden, zo is dat , Maurits, schoon houden die straat!

Wat wil hij later worden? Allereerst Formule-1 coureur. Daar zegt hij al heel goed in te zijn, al is het nog maar op de bank met een spelcomputer, maar toch. Als dat niet lukt dan is Maurits bereid een topvoetballer te worden, waarvoor nu de basis gelegd wordt bij de FC Blijdorp. Mocht dat nou ook niet lukken, dan neemt hij ooit de webshop van zijn vader over, wel met het streven om groter te worden dan Amazon. Nou Maurits, je hebt geen gebrek aan ambities en onthou goed, als je niet weet wat je wil, kom je nergens. Als ik je zo op de bank zie zitten, straal je een zelfverzekerdheid die er mag zijn, dus minstens één van die ambities ga je waarmaken, zeker weten, succes op de weg er naartoe!

Lees verder »
Roemeense keuken in de straat

15 juli 2021 • Horeca en Winkels
In 2017 schreven we al eens over Ramona en haar café Licurici op de hoek van de Graaf Floris en de Beukelsdijk. Net als veel andere horeca ondernemers heeft ook Ramona het niet makkelijk gehad tijdens de coronacrisis. Het café moest dicht en een deel van haar vaste klandizie – Roemeense Rotterdammers – vertrok terug naar het moederland.

Maar Ramona is niet bij de pakken neer gaan zitten. Het café heeft een keukenvergunning en Ramona is serieus aan de slag gegaan met haar culinaire passie. Voorheen werkte ze als kok in de keuken van het American Dreamcafé en de Harbour Club. In haar eigen café gaat ze terug naar de keuken van haar moederland, Roemenië.

Hoe werkt het?

Ramona kookt elke dag behalve maandag. Als je haar ’s ochtends appt, krijg je een bericht met wat de pot die dag schaft. (Ze zet het ook in de WhatsApp afbeelding.) Je kunt dan een bestelling plaatsen en deze ’s avonds zelf afhalen bij het café. Ramona doet niet aan thuisbezorgd.nl. Bij lekker weer kun je ook op het terras eten, tot 8 personen.

Ramona wil haar culinaire activiteiten low profile en behapbaar houden, maar ik mocht haar nummer doorgeven aan de buurtgenoten.

Daar komt het: 06-28575424

Je kunt een hele maaltijd bestellen bestaande uit voorgerecht, soep en hoofdgerecht à €15,- p.p.
Je kunt ook los een voorgerecht (~€3,50), soep (~€4,50) of een hoofdgerecht (~€7,-) bestellen. Afrekenen kan in het café met pin of contant.

De Roemeense keuken

Tricky om de Roemeense keuken in een paar zinnen te omschrijven. Er zijn veel Hongaarse, Oostenrijkse, Slavische, Turkse en Griekse invloeden, lees ik op Wikipedia. In wat ik tot nu toe geproefd heb, klopt dat: paprika, pittige kruiden, rijst, linzen, polenta, knoflook. De creme frèche en groene kruiden als dille doen mij ook aan de Russische keuken denken.

De Roemeense keuken kent veel vleesgerechten. Ramona bestelt alles vers van een Roemeense slagerij in Dordrecht. Daarnaast heeft ze voor vrijwel alle gerechten ook vegetarische varianten beschikbaar. Wat kookt ze zoal?

Voorgerechten

Een paar van de typische voorgerechten die ze vaak maakt:
- Gevulde eieren op bedje van mayo en champignons
- Bloemkooltapenade met knoflook en brood
- Auberginetapenade met brood
- Russische salade
- aubergine tapenade
- gevulde eieren op mayo met champignons
Hoofdgerechten
- Sarmale – zuurkoolrolletjes gevuld met gehakt en rijst – vegetarische variant met champignons, wortel en een mix van linzen en rijst. Geserveerd met brood en creme freche of met polenta.
- Tocanita de Vita – beefstew met polenta en tsatsiki
- Ardei umpluti – gevulde paprika’s met gehakt, rijst en tomatensaus
- Ficăței – kippenlevertjes met huisgemaakte knoflooksaus en aardappeltjes
- Ardei umpluti
- Ficăței
- Sarmale
Soepen
- Botersnijbonensoep (vegetarisch of met gerookt varkensvlees)
- Roemeense Kippensoep
- Roemeense Linzensoep
- Supa de Salata (salade soep) – oorspronkelijk een gerecht voor de arme mensen obv gefermenteerde melk
Catering – Salades

Als je het een paar dagen van te voren bestelt, verzorgt Ramona ook voor grotere groepen eters de catering.
Eet smakelijk!

En nu heb ik de Miki (Roemeense Kebab) die ze elk weekend serveert met brood en mosterd nog niet genoemd! En, oh ja, voor kinderen frituurt ze ook graag een patatje.

Het smaakt allemaal goed en het is totaal wat anders dan de Italiaanse, Surinaams en Chinese bakjes die we de het afgelopen jaar hebben laten langskomen. Een aanrader dus!
Lees verder »
Soupefestijn

15 juli 2021 • Festiviteiten, Vereniging
Het was nog even wennen om overal in de stad de terrassen weer vol te zien zitten met van de zon genietende mensen. Dat kon ineens weer eind mei! En zo ook in onze eigen straat waar sinds lange tijd weer een activiteit plaats vond: het SoupeFestijn! Het opzetten van het terras ging heel voorspoedig dankzij de fantastische hulp van de buurmeisjes.

Elke soep een eigen verhaal

De zon scheen zo intens dat de schaduwplekken het populairst waren. Het terras bewoog mee met de schaduw. De zon had ook invloed op de keuze van de soep: Carine stapte op het laatste moment over op een nieuw recept om de winterse soep te vervangen voor een super creatieve zomersoep. Zo vertelde elke kok een mooi verhaal bij de soep: Germine liet zich inspireren door haar reis naar Denemarken, Franz nodigde ons uit om ook eens boontjes te doppen want dat is heel gezellig en rustgevend, Harmanna vertrouwde ons toe met welke soep zij haar René weet te verleiden tot een vegetarische maaltijd, Ronja vertelde enthousiast over de Surinaams-Creoolse keuken en Nina zorgde voor angelsaksische humor via een servet.
Uitproberen, proeven en verfijnen

Allemaal mooie verhalen dus, maar welke soep kon de gasten het meest bekoren? Daar waren de meningen over verdeeld. Elke soep had zo zijn fans. Zoals dat gaat met wedstrijden was er toch één winnaar uit de bus gekomen: de Besara soep van Franz. Het geheim van deze soep? Uitproberen, proeven en verfijnen. De volgende keer dat Franz deze soep maakt zal hij dus weer anders en waarschijnlijk nog beter smaken!
- Besara (Molokhiehsoep met tuinbonen)
- Lentegroene erwtensoep
- Surinaams-Creoolse pindasoep
- Bietensoep
- Aspergesoep
- Fruitsoep
Lees verder »
Voortgang verbouwing 88a

15 juli 2021 • Vereniging
Maandag 12 april heeft de aannemer zijn laatste klusjes afgerond in ons hoekpandje. Daarna was het aan onszelf om het pandje weer gebruiksklaar te maken: schilderen, schilderen, schoonmaken en schilderen dus. Nu, drie maanden verder, is het werk nog niet helemaal afgerond. Maar de eerste activiteiten, een SoupFestijn en een F1-middag, hebben al wel weer plaatsgevonden.

In de vorige TeleGraafFloris berichtten we over het sloopwerk en de eerste tekenen van opbouw van de keuken en van het nieuwe toilet. Een aantal van jullie heeft het resultaat inmiddels al kunnen bewonderen. Een deel van het werk is niet eens zichtbaar (elektra), maar daarom niet minder belangrijk. Hieronder een kort overzicht van wat er zoal door aannemer en elektricien en daarna door ons (leden en bestuur) gedaan is.

berging

De aannemer heeft ons een netjes gestucte, ruime berging bezorgd, met restanten van het vroegere, witte tegelwerk. De vloer is afgesmeerd met cement. De wanden, het plafond en het kozijn van de doorgang naar de keuken zijn wit geschilderd en de vloer lichtgrijs. De metalen stellingkasten uit de oude keuken hebben nu hier een plek gekregen en de grote koelkast verhuist binnenkort ook naar deze ruimte.

keuken
- nog niet alle spullen hebben al een nieuwe plek gevonden
- de nieuwe keuken
De aannemer heeft de keukenkasten geplaatst en de ovens, kookplaten (inductie), afzuiginstallatie en afwasmachines geïnstalleerd. De elektricien heeft de stoppenkast aangepast op de benodigde voorzieningen voor het inductiekoken. Aanvullend is er een extra ventilatievoorziening aangelegd. Vanaf nu kan er, met een druk op de knop, extra verse lucht worden binnengehaald. De wanden, het plafond en de kozijnen zijn geschilderd en een groot deel van de dozen met keukengerei is alweer uit de kelder gehaald. De spullen krijgen een nieuwe plek achter de vele kastdeuren en in de lades.

toilet

De aannemer heeft een keurig betegeld en ruim toilet gerealiseerd. Het resterende deel van de wanden en het plafond, het kozijn en de deur zijn geschilderd. Alleen een handdoekhaakje en een toiletrolhouder moeten nog geregeld worden.

bar

Er is een nieuwe bar opgebouwd in hetzelfde materiaal als de keuken, inclusief een koudwatervoorziening en een nieuwe koelkast. De wanden, het plafond en het doorgeefluik richting de keuken zijn geschilderd. Het schilderwerk van het vloertje en van de achterwand van de bar moet nog worden uitgevoerd.

woonkamer, trap en verdieping
- er resteren nog wat schilderklussen
- en wat opruim- en schoonmaakwerk
De hoge, rode wand is verdwenen achter een aantal witte verflagen en ook de grote wand in de woonkamer is weer fris wit, net als het halletje voor de keldertrap. De plafonds krijgen, voor zover haalbaar, ook nog een laagje. Tot slot is al een deel van het houtwerk in het trappenhuis geschilderd, de rest wacht nog op aanpak.

Carine, Johan, Paul, Lisa, Onno, Marloes, Petra, Jet, Peggy en Jeason, heel erg bedankt voor jullie hulp bij het schilderen! Frans, dankjewel voor het zo fraai opknappen van de krukjes.

Denk je nu: ‘oei, ik heb nog helemaal geen doos of verfkwast in mijn handen gehad’? Niet getreurd, er zijn nog een aantal klussen over die na de vakantie uitgevoerd moeten worden. Zoals het schilderen van het trappenhuis en de ruimte onder de trap en het oliën van de terrazzovloeren. Meld je even als je wilt helpen, via: [email protected].

We hopen heel erg dat er na de zomervakantie weer volop activiteiten georganiseerd gaan worden in het hoekpandje. Meer nog dan bij het schilderen zijn we, als bestuur, daarvoor van jullie, leden, afhankelijk. Dus, schiet je een tof plan te binnen terwijl je in je strandstoel over de zee uitkijkt of wanneer je, na een stevige klim, over de bergtoppen tuurt? Laat het weten en dan zien we elkaar in ons hernieuwde hoekpandje.

Namens het bestuur,

Suzy
Lees verder »
Geslaagd!

15 juli 2021 • Bewoners, Kinderen

Ineens werd bij een aantal huizen de vlag uitgestoken met een schooltas eraan, die er blij uitziet, zo van…hè hè, eindelijk rust. Dit mooie ritueel, hoelang zou dit al bestaan, laat iedereen weten dat er wat te vieren valt, geslaagd voor een eindexamen van een opleiding, dat is wat iedereen moet weten. Reden genoeg om even langs te gaan bij wie dit jaar met succes een opleiding heeft afgerond.

Lotte

Op nummer 28 is de vlag uitgestoken voor Lotte van der Helm , 16 jaar alweer…ik zeg alweer omdat ik 8 jaar (april 2013) geleden Lotte heb geportretteerd, die toen vol trots het blauwe huis van haar dweghamster Snuffie toonde. En nu, 8 jaar later staat ze te stralen bij de vlag, geslaagd voor de Mavo op het Toorop college en dat is een pittige opleiding kan ik u verzekeren. En hoe verder? Daar was Lotte nog niet uit. Ze twijfelde nog tussen verder leren op de HAVO of gelijk naar de opleiding HMC (hout- en meubileringscollege), waar je opgeleid wordt tot meubelmaker of interieurontwerper. Creativiteit is daarbij een basisvoorwaarde en ik denk zomaar dat Lotte daar ruim over beschikt. Het is toch verder studeren op de HAVO geworden, verstandig, want dat geeft je straks nog meer keuzemogelijkheden. Succes Lotte, de volgende stap gaat weer een uitgestoken vlag opleveren, zeker weten.

Teuntje

Vervolgens bleek de vlag met tas op nr 75a uitgestoken te zijn voor Teuntje Sluijter, toeval wil dat ik haar broer Faas en zusje Miek ook lang geleden geïnterviewd heb voor de straatkrant. Teuntje heb ik toen gemist, maar nu alsnog en met een zeer goede reden. Teuntje is namelijk geslaagd voor het eindexamen van het Grafisch Lyceum, waar ze vooral veel met computers doen, programmeren , videobewerking enz, vakken waar uw vroeger nog niet eens van kon dromen. Echt een eigentijdse opleiding dus. Maar hoe nu verder? Wordt toch heel wat anders, namelijk een opleiding tot dierenverzorger, mooi toch, dat zou eigenlijk een verplicht vak moeten worden bij elke opleiding, bedacht ik me opeens, zou een hoop ellende voorkomen. Wat ze het liefst zou willen? De politieopleiding, maar daar is ze nog te jong voor, maar wel geweldig dat je dat wil. Eerst dierenverzorging halen en dan bij de bereden politie, ofwel politie te paard! Ik zeg…doen, succes met de volgende stappen in je leven, kijk naar de foto met vlag en je ziet gelijk, dat gaat haar lukken!

Jacob

De volgende vlag hing een paar huizen verder, op nummer 73a, Jacob Drosterij. Die heb ik ook al een keer voor mijn lens gehad, 8 jaar geleden in het herfstnummer van 2013. Waar blijft de tijd verzucht ik maar weer eens in pure wanhoop, hoewel, valt ook wel mee hoor…Jacob is die Ajaxfan, die 8 jaar geleden heel zeker wist dat hij via Sparta uiteindelijk bij Ajax terecht zou komen, klaar voor een glanzende voetbalcarrière. Helaas, dat is er niet van gekomen, ondanks de demonstratie van baltechniek. Maar nu heeft hij de horde van het eindexamen van de HAVO met succes genomen en dat is al mooie stap Jacob, die natuurlijk van leuk ventje met bal uitgegroeid is tot een stoere bink die de hele wereld aan kan, in ieder geval mij, dus geen kwaad woord over Ajax, ik kijk wel uit zeg😉. Hoe verder? Jacob gaat eerst het VWO doen op dezelfde school Het Rudolf Steiner College, heel slim Jacob, een VWO diploma geeft toch ineens nog meer keuzemogelijkheden. Wordt het de studie rechten of journalistiek, we gaan het zien en als ik zie hoe zelfverzekerd je in de camera kijkt dan is het duidelijk…. op naar de volgende uitgestoken vlag met tas!
Lees verder »
Waarheid en Leugen.

4 april 2021 • Opinie

Onlangs had ik het genoegen schrijver en essayist Bas Heijne te mogen interviewen over zijn nieuwste boek ‘Leugen en Waarheid’. Ik ben al jaren een groot fan van hem omdat hij als geen ander in staat is tot datgene wat door de filosoof Hannah Arend denken wordt genoemd. Denken gaat voor haar hand in hand met kritiek. Het moet dus een kritisch denken zijn. Kritisch denken is volgens haar het niet zomaar afwijzen van iets.

Het is het stellen van wat-vragen: Wat is politiek? Wat is vrijheid? Wat is autoriteit?

Zijzelf stelt voortdurend deze vragen. Centraal staat voor haar wat volledig nieuw is zonder enig precedent. Alleen als je het nieuwe weet te traceren, kun je de betekenis van gebeurtenissen begrijpen.

Die wil tot traceren en begrijpen is voor Heijne de aanleiding geweest om in gesprek te gaan met grote denkers en wetenschappers over de grote kwesties van onze tijd om het verhaal achter het rumoer en de krantenkoppen te achterhalen. Wat de geïnterviewden met hem gemeen hebben is dat zij door hun engagement met de wereld om hen heen, ook zichzelf laten zien. Als rode draad door de interviews loopt de waarneming dat we in een tijd leven waarin we de dingen niet meer kunnen beheersen: ‘verlangen om onze greep op de wereld te behouden en tegelijk de angst om die greep te verliezen’. Heijne vraagt zich daarbij af hoe we voorbij het postmodernisme kunnen komen, welke nieuwe verhalen we kunnen vertellen over wie we zijn en waar we heen gaan. Hij beweert daarbij dat er in de wereld nog nooit iets veranderd, zonder dat er een bewustzijnsverandering aan vooraf is gegaan. Voordat je anders handelt, moet je anders leren kijken, anders denken.

Tijdens de voorbereiding van het interview kreeg ik het lichtelijk benauwd.

Anders dan Heijne bezit ik geen ‘Room of One’s Own’, waarin ik in alle rust kan reflecteren en studeren. Mijn eigen geest is bovendien een grote flipperkast en daarnaast eisen prozaïsche bezigheden een groot deel van mijn tijd op. Gelukkig gelooft Heijne in resonantie, in levendig contact staan met iets buiten jezelf. Resonantie staat haaks op beheersing en gaat over openstellen voor iets dat je niet kunt beheersen. Niet beheersen en afdwingen maar luisteren en reageren. Dat leek mijn een belangrijke en vooral geruststellende les.

De krappe tijd die ik had besloot ik niet te besteden aan het uit mijn hoofd leren van alle zeventien interviews maar om datgene wat me raakte en bijbleef te onthouden en als basis te gebruiken. Zo bleef ik hangen bij een interview dat Heijne had met de Amerikaanse godsdienstwetenschapper Elaine Pagels. Zij werd bekend door haar onderzoek naar de ‘ketterse’ gnostische evangeliën uit de beginperiode van het christendom die in een kruik in Egypte werden gevonden. Ze stelt dat religie, die zo onder druk staat in de moderniteit, nooit zal verdwijnen. Ze wijst erop dat we niet ‘louter empirisch leven. Onze ervaringen worden ook gevormd door onze verbeelding en fantasie, onze verlangens, dromen, angsten en alles wat daarbij komt.’ De neiging tot geloof is volgens haar zo diepgeworteld in de menselijke psyche dat het idee dat godsdienst ooit zal verdwijnen een illusie is.

Ik moest aan haar woorden denken, toen ik na jaren van openlijke minachting zat te genieten van de Passion, het lijdensverhaal van Jezus. Geen Bach maar populaire muziek zoals de tune van Friends vormen de basis van een eigentijds televisieformat waarin Jezus en zijn apostelen plots verschijnen in het lichaam van Danny de Munck of Frans Bauer.

Jaren heb ik gegruweld van dat witte verlichte kruis maar dit jaar was alles anders.

Was het de lockdown? Het Tweede Kamerdebat over de leugens van Rutte dat op witte donderdag plaatsvond? De woest aantrekkelijke Judas van dit jaar? Ik weet het niet. Het verhaal van Jezus resoneerde dit jaar, juist in deze profane setting. Dichtbij zijn, er voor de ander zijn, in deze tijd zijn dat geen lege woorden maar datgene waarzonder we geen toekomst hebben.

Hoe het interview ging? Helaas was ik die week begonnen met intermittent fasting en was tijdens het interview een appelflauwte nabij, maar dat weerhield Heijne er gelukkig niet van om zowel te oreren als te resoneren. In retrospectief vroeg ik me af of de titel van Heijne’s boek bewust een omkering is van de titel van een essay van de antichrist Friedrich Nietzsche dat Waarheid en Leugen getiteld is. Hij beweert daarin dat waarheden illusies zijn waarvan men is vergeten dat zij illusies zijn, metaforen die versleten zijn en letterlijk krachteloos zijn. Anders gezegd als we zeggen dat we de waarheid spreken dan liegen we eigenlijk.

Wat is waarheid? Wat is leugen? Ik kan deze vraag niet anders beantwoorden met deze prachtige uitspraak van de Hillel, de oudere:

Als ik er niet voor mijzelf ben, wie is voor mij?

En als ik er alleen voor mezelf ben, wat ben ik?

En als niet nu, wanneer dan?
Lees verder »
Pasen 2021: zonden en deugden

4 april 2021 • Opinie

Column van Nina Huygen

Exact een jaar geleden, op 4 april 2020, eindigde ik het veurzittersstukje met ‘pas op uzelf en elkaar’. Toen kon ik nog niet bevroeden dat ik een jaar later hetzelfde zou kunnen schrijven. We zaten net in de eerste lockdown, nog nietsvermoedend over de duur van de pandemie, over de vele coronadoden die zouden volgen. Blijmoedig schreef ik: ‘beterschap’. En vol optimisme: ‘Maar niet getreurd. Het lenteweer komt eraan.’ Van zonnige dagen hebben we deze lente alweer mogen genieten. En ook nu weer is het de redactie gelukt om u een kakelverse editie te bezorgen voor Pasen.

Over de hele wereld worden het lentefeest en Pasen gevierd, op verschillende manieren. Noroez is de naam van het Perzische nieuwjaars- en voorjaarsfeest. De hindoes vieren hun lentefeest, Holi genaamd. De joden gedenken met Pesach de uittocht van het joodse volk uit Egypte. De islam kent geen paasfeest, maar in de Koran wel een verhaal over de kruisiging van Jezus; en heel wat moslims wensen hun christelijke buren een fijn Pasen toe. Voor christenen is Pasen het liturgische hoogtepunt, zij geloven dat Jezus stierf voor de menselijke zonden en met Pasen opstond uit zijn graf.

Heel wat Hoofdzonden zijn de afgelopen dagen ten tonele gevoerd op het podium van de landelijke politiek. ‘Wegens cultuurbezuinigingen zorgt de politiek zelf voor poppenkast’, grapte Loesje. Verbijsterd zaten 3 miljoen Nederlanders op 1 april aan de buis gekluisterd, een slechte 1-aprilgrap. Aan het eind van het debat werd opgeroepen dit Paasweekend te gebruiken voor reflectie en bezinning. Ik geef u hier mijn reflecties.

In mijn ogen moeten we beginnen bij onszelf: het volk. De meerderheid van de kiezers kan Acedia – gemakzucht worden verweten. Het gemak waarmee over een van de grootste schandalen uit onze politiek heen wordt gestapt, vlak na de val van het kabinet over de toeslagenaffaire. Duizenden ouders zijn vermalen door de overheid in systeem en uitvoering rond de kinderopvangtoeslag. We zijn verontwaardigd, maar in meerderheid niet zelf geraakt. En dus kan het gebeuren dat de partij van ‘chefsache’ wordt beloond met een extra zetel. Liever dan ons te verdiepen in de geschiedenis, partijprogramma’s of wetenschappelijke kennis, laten we ons one-liners aanleunen over ‘leiderschap in crisistijd’ of ‘beroving van onze vrijheid door de coronamaatregelen’. Aan de onderkant van de samenleving is een groeiende groep die niet mee kan komen en het voornamelijk zelf moet uitzoeken vanuit de gedachte van ‘eigen verantwoordelijkheid’. Maar als ‘wij’ het in meerderheid nog steeds goed getroffen hebben in dit land, dan geven we dat liever niet op, dan willen we daarin niet delen, we willen niet een tandje minder. Avaritia – hebzucht is de mens niet vreemd.

Acedia, gemakzucht, zie ik ook in de politiek. Het ambacht van de parlementariër vraagt noeste arbeid, verdieping op taaie dossiers, een visie voor de lange termijn en debat over waarden en de samenleving die we willen zijn. Maar ik zie al jaren een Tweede Kamer in een vrije val, waar kort-cyclische incidentenpolitiek wordt bedreven, opgejut door de verontwaardiging van breed uitgemeten incidenten in de media, angst voor ‘het beeld’ en ‘de peilingen’, gespitst op het behalen van een quote en portret in de krant van morgen. De Kamer roept ‘schande!’ bij het nieuws, ministers gebruiken ferme taal om daadkracht uit te stralen. En hup!, zonder acht te slaan op signalen vanuit de uitvoering of doorwrochte studie, wordt maar al te vaak gekozen voor snelle aanpassing van wet- en regelgeving. Die daardoor steeds warriger en moeilijk uitvoerbaar worden, waarbij de tijd niet wordt gegund om aanpassing van werkwijzen en ICT-systemen te realiseren. Zo jagen we ‘het systeem’ steeds verder op, en via het systeem ook de burger zelf, voor wie die systemen, wetten en regels bedoeld waren. Willens en wetens (of is men zich echt niet bewust?) gaan we zo het volgende incident tegemoet.

Maar in het nachtelijk debat van 1 april leek er iets te kantelen. Ik zag oprechte Ira, woede, bij de Kamer die het niet meer pikt, zich niet meer de – al dan niet geveinsde – ‘acute amnesie’ op de mouw laat spelden. Met als gevolg dat Rutte zich nu gehavend door het Paasweekend sleept, zijn zonden overdenkend. Het zou van echt leiderschap, diep inzicht en nederigheid getuigen als Rutte de motie van afkeuring zou vertalen in een kans voor nieuw leiderschap, met een nieuw boegbeeld voor een andere bestuurscultuur. Maar zoveel optimisme durf ik niet te hebben. Rutte zegt dat hijzelf en zijn VVD ‘radicale ideeën’ hebben over een open bestuurscultuur. En hij denkt (waarschijnlijk gelooft hij hier zelf echt heilig in) dat het in ’s lands belang is als hij doorgaat. Superbia (hoogmoed) heeft hier de overhand.

Rutte lijkt te geloven dat het land niet meer zonder Zijn leiderschap kan. Ruim 10 jaar aan het roer maakt bijziend, de antenne staat vooral afgesteld op de groep vertrouwelingen, tegenmacht is weggeorganiseerd. Er is nu een forse deuk in het vertrouwen. Hoe lang zal het geheugen van de Kamer dit keer zijn? CU houdt de rug in ieder geval recht, heeft al aangegeven niet in een coalitie te willen waarin Rutte de premier is. We gaan het zien.

Terug naar onszelf. We leven in een economisch systeem dat uitgaat van groei. We willen allemaal maar meer, meer, meer. Hierin herkennen we de Hoofdzonde Gula, gulzigheid. Maar ‘later’ vraagt om aanpassing ‘nu’ van ons economisch systeem om ons ecologische systeem te behouden. We zullen het structureel en fundamenteel over een andere boeg moeten gooien, omdat we op deze manier onze leefomgeving naar de knoppen helpen. Maar oh, wat is het moeilijk; en wat lijken we er niet toe bereid. Tommy Wieringa beschreef het pijnlijk goed in zijn opiniestuk ‘De oorlog tegen onze kinderen’, in het NRC van 13 maart jl. Misschien helpt de gedachte dat Covid maar een mild briesje is als je het vergelijkt met de storm die ons te wachten staat als onze biodiversiteit ineen stort.
Maar het kán wel anders. Als de wil er is. In Bhutan en Nieuw-Zeeland rekent met niet met Bruto Nationaal Product, maar met Bruto Nationaal Geluk (Gross National Well-being). Welzijn, welbevinden en welvaart moeten in balans zijn. De nieuwe ‘Betekenis Economie‘ met betekenisvolle ondernemingen en politiek, vind ik een hoopvolle ontwikkeling en een uitdrukking van de deugd Temperantia – Gematigdheid.

Wat dat betreft heb ik meer vertrouwen in het lokale. Daar zie ik de Deugden in de praktijk. Lees de artikelen die verschenen in eerdere edities van de Telegraaffloris, zoals die over het Wijkpaleis (lokaal), en mijn kersttip over de Floating Farm (lokaal en circulair).

Ook Caritas (naastenliefde) is op meerdere manieren zichtbaar in onze wijk. Denk aan alle mooie initiatieven in het Wijkpaleis, Thuis in West, de Zorgvrijstaat en het initiatief Ondanks Alles .

Ik ervaar Spes (hoop), Foritunido (moed) en Fides (geloof) in alle mooie initiatieven in onze buurt, met onze Lokale Helden, met ons mooie Hoekpandje en de werkzaamheden rondom de nieuwe keuken die straks – als het weer kan – het centrum zal zijn van hervatting van onze mooie tradities en een bron van nieuwe initiatieven. Optimisme en vertrouwen staan niet in het rijtje van de zeven deugden. Maar die nomineer ik als de nieuwe deugden voor de 21^e eeuw.

Lees verder »
Besparen met een ei

4 april 2021 • Buurt en wijk, Groen, Nieuws
Eind vorig jaar werden we als straat uitgenodigd door de Akeleistraat om deel te nemen aan een EnergyParty. De straat “Ergens aan de andere kant van de sportvelden”, werd er tussen haakjes bij vermeld. De uitnodiging werd naar de krant gemaild en onze hoofdredacteur zette het bericht vervolgens op de facebook pagina van onze straat. Daar had ik het zelf nooit gezien maar gelukkig kreeg ik de uitnodiging ook per mail; één van de voordelen als je man hoofdredacteur is…

Energieplan

Snel schreef ik mij in, want met zo´n grote straat zou die Party zo vol zitten natuurlijk. Maar nee hoor, op de avond van de online Party bleek ik de enige uit de Graaf Florisstraat. Een gemiste kans kan ik je als buur vertellen want het was heel gezellig en aan het einde van de avond had ik een zelf samengesteld energieplan. Nog diezelfde avond heb ik onze CV ketel weer eens goed bekeken: het verlagen van de aanvoertemperatuur van 80 graden naar 60 bespaart namelijk al heel wat energie. Wat bleek: hij stond op 80! De eerste stap naar een lager energieverbruik was dus zo gemaakt.
Slimme Meter App

De volgende actie die ik me had voorgenomen was het downloaden van een slimme meter app. Onze energie provider bleek een eigen app te hebben en daarmee kan ik nu per kwartier (!) zien hoeveel elektriciteit we verbruiken. Gasverbruik is per uur terug te zien. Ook geeft de app aan hoeveel je per categorie als bijvoorbeeld elektronica, wassen en verlichting aan stroom of gas verbruikt. Als je ziet dat in de wintermaanden het gasverbruik grotendeels toe te schrijven is aan de verwarming wordt je gemotiveerd om daar wat aan te doen.

De offerte voor thermostaatknoppen is inmiddels binnen. Maar… nu moet ik natuurlijk wel volhouden en dat is nu juist de kracht van een Energy-Party met je buren. Buren kom je op straat tegen en die kunnen je dan vragen hoe het staat met die thermostaatknoppen…

Dus… mijn tip: organiseer een Energy-Party met je Graaf Florisstraat buren!

Kijk voor meer info op www.energyparty.nl

Kookwekker

Nog een tip (via ecomondo): als je wilt besparen op het douchen koop dan niet zo´n speciaal voor dit doeleinde ontwikkelde douchetimer. Die valt geheid kapot op de tegelvloer omdat de zuignappen niet sterk genoeg zijn. Gebruik een kookwekker!
Lees verder »
Kids: Sofie en Jarko

3 april 2021 • Bewoners

Vorig jaar – al is het maar 4 maanden geleden – spraken we Ole, van nr 110b, u weet wel, dat ventje wat zo heerlijk zelfverzekerd in de camera keek. Kijk nog maar eens in het decembernummer.
Nu ben ik beland op nr 90B, naast ons onvolprezen hoekpandje 88a. En daar wonen Sofie en Jarko Otaegui, kids van Sarah en Matthew. Wat een mooie achternaam, de roots liggen op het Turkse deel van Cyprus, zo wisten ze me te vertellen. Maar ter zake. Toen ik vroeg of een van de twee in de straatkrant wilde, werd me al snel duidelijk dat ze allebei tegelijk wilden. En als je die innemende gezichten ziet op de foto, kun je je voorstellen, dat ik dat absoluut niet kon weigeren, dus werd het een dubbelinterview. En, kan ik u verzekeren, met zulke vrolijke kids is dat dubbel zo leuk.

School

Sofie, ik schreef eerst Sophie op, maar broertje Jarko was er als de kippen bij om mij er op te wijzen dat het gewoon met een f geschreven moest worden, oplettend hoor. Sofie dus is 9 jaar, en alweer volgens Jarko….bijna 10 en zit in groep 6 van… nee, nou eens niet de Montessorischool maar van de Oldenbarneveldschool.

Wat is leuk aan school? Gym en spelling, en op dinsdag wordt er geknutseld met klei en stempels. Wat vervelend is? Blits! Wat is Blits – klinkt Blits – maar is het niet volgens Sofie. Het is een combinatie van geschiedenis en lezen. Nou ja, ik weet niet wat ik me er bij moet voorstellen, hadden wij vroeger niet hoor, het was gewoon geschiedenis of lezen. En wat het allervervelendst is: herrie! Als iedereen door elkaar gilt, schreeuwt, krijst. Oh ja, kan ik me helemaal voorstellen Sofie, heb ik ook beetje last van, maar ik doe dan lekker oordoppen in, heerlijk , hoor je niets meer

Jarko is alweer 8 jaar oud en zit in groep 4 en zijn favoriet op school: buiten spelen! Ja, wie vindt dat niet leuk zeg. Maar gelukkig is Jarko ook heel goed in rekenen. Op zijn rapport heeft hij daar zelfs een ‘zeer goed’ voor gekregen. Dat is fijn Jarko, want mensen die goed kunnen rekenen, daar zijn er nu en in de toekomst te weinig van. Wat ook fijn is, ze hebben allebei leuke meesters. Die van Jarko heet Patrick en die van Sofie heet Achim. Die versiert met kerstmis de hele klas met wel 3 kerstbomen. Zelfs eentje aan het plafond. Apart zeg, zou ik wel eens willen zien. Hangt die boom dan ondersteboven? Nou ja, voorlopig is het eerst Pasen en dan zitten er vast geen eitjes tegen het plafond.

Hobby’s

Sofie doet aan paardrijden. Jawel, als ze door de manege loopt dan kijken haar favoriete pony’s Kees en Cecile al op, ze spitsen hun oren, kortom, ze kennen Sofie al heel goed. Maar wat minstens zo leuk is: Sofie voetbalt bij FC Blijdorp in M-onder-10.1, geheime code voor meisjes onder de 10 jaar in het eerste elftal, het beste elftal dus. Goed bezig Sofie. En dat is niet alles. Ze zit ook nog op turnen, al staat dat beetje stil door die stomme corona, waardoor ze ook nog niet eens opa en oma mogen knuffelen.

Jarko is ook helemaal los op voetbal, 2 x in de week trainen en op zaterdag een wedstrijd en wat helemaal leuk is, hij zit in het scoutingsklasje van Sparta, is dat wat! Hier in straat woont nog een echte Spartapiet (zo heet een echte Spartafan). Die zal daar wel blij mee zijn. Wordt Jarko dan de nieuwe Tinus Bosselaar? Ach dat is een super Spartaan van heel vroeger, laten we dan zeggen …de nieuwe Frenkie de Jong. Wie weet heb ik over 10 jaar spijt dat ik nu zijn handtekening niet gevraagd heb. In de tuin kreeg ik nog een demonstratie in balvaardigheid, wat een fluwelen trap zeg, links- en rechtsbenig en sterk in de lucht, dat zie je zo. Nee dat wordt wat, de nieuwe middenvelder van Sparta, kan niet missen. Sofie moest helaas toekijken en kon haar balvaardigheid niet demonstreren, want ze heeft haar enkel verstuikt en met krukken voetballen is toch niet zo’n heel goed idee. Gelukkig lijdt haar humeur er helemaal niet onder en blijft ze vrolijk de wereld in kijken.

De straat

Daarover waren Sofie en Jarko eensgezind: niks aan doen, fijne straat, allebei veel vriendjes. Ja, dacht ik, wie wil geen vriendje met jullie worden, ik zou het wel weten als ik nog 10 jaar was, maar helaas. Oh ja, wel puntje van aandacht is het afval op straat. Mensen maken er soms een rommeltje van maar verder is het fijn hier. Goed zoals het is.

Nou, Jarko en Sofie, bedankt voor dit fijne interview en ik weet zeker dat jullie een mooie toekomst tegemoet gaan, wie weet allebei als middenvelder bij Sparta of ……Barcelona! Dromen mag toch? En bedenk, als je niet weet waar je naar toe wil, kom je nergens, onthou dat goed. Met jullie vrolijke uitstraling gaat het jullie lukken, wat het ook zal zal zijn, heel veel succes op school en op het voetbalveld!

Lees verder »
Nieuwe buren: Johan en Rikke op 92B

3 april 2021 • Bewoners
Alweer bijna een jaar wonen ze in de straat, Johan en Rikke Wivel. Samen met poezen Charly Chocolate en Pucky Blueberry (instagram account) op 92B, het appartement boven Paul en Jitty van 92A en naast Franz van 94B. In april 2020 kochten ze het huis van Harold, die vertrok naar Amsterdam.

In het voorbijgaan zag ik de laatste tijd vaak werklui aan de slag, dus was ik erg benieuwd hoe het er van binnen uitzag. Dat viel niet tegen. Waar Harolds huis in mijn ogen al niet het minste was qua interieur, hebben de Wivels het drie etages hoge appartement nog eens een hele fikse upgrade gegeven. Ik krijg na binnenkomst gelijk een rondleiding.
- Bucky Blueberry
- Charly Chocolate
Fikse upgrade

De grootste ingreep betrof het verwijderen van de tweede trap van de 2e naar de 3e verdieping, een restant uit de tijd dat dit appartement nog bestond uit twee appartementen van elk anderhalve verdieping. Het vrijgekomen trapgat heeft extra ruimte opgeleverd die gedeeltelijk gevuld is met fraaie kasten.

Met gepaste trots leiden Johan en Rikke me rond. Overal is goed over nagedacht. Het begint bij de indeling van de verdiepingen. Op de 2e hebben ze beiden een volwaardig kantoor, wat goed van pas kwam in het afgelopen jaar. Op de derde vinden we de woonkamer en de zeer ruime keuken, die van beuk tot beuk over de hele breedte van het huis loopt. Op de 4e tenslotte vinden we aan de achterkant de overkapte buitenruimte met schitterend uitzicht op skyline van rotterdam, een chillruimte met TV en de slaapkamer met grote inloopkast en een opengewerkt plafond dat vanuit het bed zicht geeft op de nok en de dakbalken.

Het hele interieur kenmerkt zich door een hoge mate van afwerking en een mooie mix van authentieke details, moderne kunst en modern (deens!) design.
- relaxruimte onder het dak
- de keuken
Hoe zijn ze hier terecht gekomen?

Hiervoor woonde het stel in Amsterdam waar ze beiden ook werkten totdat Rikke eind 2019 een nieuwe positie kreeg aangeboden in Bergen op Zoom. Dagelijks 5 uur reistijd of een hotelverblijf beviel haar slecht dus gingen ze op zoek naar iets tussen Amsterdam en Rotterdam in. En laat daar nu net Rotterdam liggen. Ze zochten iets in de buurt van het Centraal Station en qua woonoppervlakte wilde ze wat downsizen. Het eerste is wel gelukt, maar het tweede niet bepaald.

Wat ook fijn aan Rotterdam is, is dat Rikke nu dichtbij haar dochter woont, die hier al studeerde. Inmiddels zijn ze hier enigszins ingeburgerd, zover als dat kon in het afgelopen coronajaar. Qua horeca hebben ze in Roast een sympathiek tentje gevonden voor goede koffie, ontbijt en lunch.

IT-manager

Johan is IT-manager bij CarNext.com, bekend van de sponsoring van Max Verstappen. Het bedrijf is een onderdeel van Leaseplan en houdt zich bezig met de verkoop van gebruikte lease- en huurwagens. De auto’s worden na een grondige revisie en opfrisbeurt verkocht aan autodealers en aan consumenten via het platform CarNext.com.

Johan is verantwoordelijk voor de werkplek- en kantoorautomatisering van de circa 600 werknemers van CarNext. Alle software die ze gebruiken draait in de cloud, wat veel voordelen brengt, zeker nu zo’n beetje iedereen thuis werkt, net als Johan zelf, die dit met zijn mensen mogelijk maakt vanuit kantoor Graaf Florisstraat 92b.

CEO

Rikke, een Deense, kan bogen op een mooie carrière in digital marketing. Hoewel ze goed Nederlands spreekt, gaat ze als het over werk gaat liever over naar Engels. Haar eerste baan vond ze eind vorige eeuw bij Cirque Du Soleil in Montreal, Canada, een stad waar ze via een vorige liefde terecht was gekomen. Ze werd er verantwoordelijk voor de eerste websites van het wereldwijd rondtoerende circusgezelschap. Daarop volgde andere internationale posities als marketing manager, waaronder eentje in Amsterdam voor de banenwebsite Monsterboard. In die hoedanigheid liep ze Johan tegen het lijf, die daar verantwoordelijk was voor de automatisering, en van het een kwam het ander.

Sinds eind 2019 is ze CEO van EMG. EMG is een internationaal bedrijf met kantoren in Bergen-op-Zoom en Shanghai en gespecialiseerd in de marketing en communicatie voor industriële bedrijven. Het is veelomvattend werk waarbij klanten alles uit handen genomen wordt, van het maken van marketingcontent over hele technische onderwerpen, het bedenken en uitvoeren van online strategieën, tot het bijstaan van het management in de PR. De bedrijven waarvoor ze werkt zitten allemaal in hoogspecialistische niches. Het internet blijkt een ideaal medium voor hen om klanten te bereiken.
- de slaapkamer
Levensgenieters

Naast hun carrières zijn Rikke en Johan echte levensgenieters. Ze hebben beide een passie voor lekker eten. Op dit vlak mist Rikke haar moederland. Ze vindt de Deense food- en eetcultuur, met lange diners en uitgebreide voorbereiding, bepaald rijker dan de Nederlandse. Na diverse bezoekjes aan zijn schoonfamilie in Denemarken moet ook Johan dit beamen.
Maar wat dat betreft zijn ze wel in een goede straat terecht gekomen. Als alles weer normaal wordt kunnen ze hopelijk hun hart ophalen aan de culinaire activiteiten in het hoekpandje. Tot die tijd is hun eigen keuken ook een prima plek om zich uit te leven. Als ik er ben heeft Rikke net een grote lading Napoleonshatte uit de oven gehaald: een Deense pastry specialiteit met chocola en marsepein (echte Deense marsepein, geen amandelspijs!). De koeken zijn bedoeld voor de scheepslui van de Deense Zeemanskerk, waar Rikke als vrijwilliger in het bestuur zit. Ik mag voorproeven: geslaagd wat mij betreft!

Verder zijn Johan en Rikke fervente reizigers, in normale tijden dan. Canada, Filipijnen, mooie reizen maken, zoveel mogelijk off the beaten track. Oh ja, en ze hebben een sloep om lekker mee te varen in de zomer. Deze ligt nu in de jachthaven aan de Noorderkade.

“Work, play, samen ervaringen creeëren en een huis waar we onszelf kunnen zijn”, zo vatten Johan en Rikke het samen.

Dat moet lukken in de Graaf Florisstraat, alsnog welkom!

Lees verder »
Online Natafelen met Yvonne Nesselaar

3 april 2021 • Buurt en wijk

Eerst even over Zorgvrijstaat

Zorgvrijstaat bestaat alweer bijna acht jaar, en is inmiddels niet meer weg te denken uit onze buurt. Zorgvrijstaat werd in mei 2013 opgericht door ‘social designer’ Dennis Lohuis en bedrijfskundige Alexander Hoogendoorn. Hun bevlogen missie blijkt niet alleen uit hun tekst op de website:

Zorgvrijstaat werkt aan zorgzame buurten, waar mensen eigenaarschap voelen en zeggenschap hebben over hun eigen zorg en welzijn. We geloven in ‘samenredzaamheid’ en willen vorm geven aan een nieuwe solidariteit. Samen met bewoners en organisaties bouwen we aan sterke netwerken en nieuwe voorzieningen, waarmee mensen grip krijgen op hun eigen gezondheid en de kwaliteit van hun leven.

(www.zorgvrijstaat.nl)

Maar vooral ook uit de verschillende initiatieven die inmiddels stevig in de wijk staan, en de groeiende groep mensen die zich aansluiten bij Zorgvrijstaat; hetzij om bestaande initiatieven te versterken, hetzij om nieuwe initiatieven van de grond te krijgen.

Yvonne Nesselaar

Een van deze ‘zorgvrijstaters’ is Yvonne Nesselaar. Ik ontmoette haar tijdens een kennismakingsgesprek met Dennis Lohuis, en was meteen onder de indruk. Yvonne straalt een grote bevlogenheid uit als het gaat om zorgvraagstukken, maar blijft daarbij de rust zelve: een warme rust waar je je bij thuis voelt. Yvonne is wars van theoretisch en top-down denken; zij houdt van gezamenlijk aanpakken. Ze heeft haar schouders gezet onder twee bijzondere initiatieven van Zorgvrijstaat: De podcast: Radio Zorgvrijstaat (ga luisteren! Alle afleveringen staan op hun website) en Natafelen (jaren geleden gestart door Milja Kruijt), waarbij wijkbewoners tijdens en na een gezamenlijke maaltijd, in gesprek gaan over een actueel zorg-onderwerp dat op dat moment leeft.

Natafelen

Zoals beschreven op de website:

Natafelen is het goede gesprek dat vaak ontstaat na een maaltijd met vrienden of familie. Bij Zorgvrijstaat is Natafelen een serie bijeenkomsten waar we, na een smakelijke, vegetarische maaltijd met elkaar praten over psychische kwetsbaarheden.

Bij elke bijeenkomst wordt een bepaald thema besproken, dat van tevoren bekend wordt gemaakt in de uitnodiging. Dit thema wordt tijdens de bijeenkomst kort ingeleid door een (ervarings-)deskundige, waarna de groep met elkaar in gesprek gaat. Yvonne faciliteert hierbij de dialoog, tenminste, als dat nodig is, maar meestal ontvouwt de dynamiek zich vanzelf. En als je alleen wilt luisteren maar niet mee wil discussiëren, is dat ook helemaal goed. Bij elke maaltijd wordt de tafel gedekt met een wit papieren tafelkleed, zodat er ook aantekeningen kunnen worden gemaakt.

Over oud worden en het levenseinde

Yvonne heeft mij inmiddels twee keer uitgenodigd om mee te doen als inleider van een thema. Gezien de onderwerpen was ik er niet zo zeker van dat mensen zouden komen, maar deze zorg bleek helemaal ongegrond. Beide keren was er een zeer divers en levendig gezelschap aanwezig, was er echt heerlijk gekookt door een vrijwilliger, er waren de gesprekken echt ontroerend. Ik had echt het gevoel de deelnemers aan de maaltijd ‘ontmoet’ te hebben. Eten verbindt, blijkt maar weer.

Online natafelen?

Omdat dat eten in mijn beleving zo belangrijk was, ging ik ervan uit dat het natafelen, door Corona maatregelen onmogelijk gemaakt, waarschijnlijk zou worden uitgesteld totdat we weer fysiek bij elkaar mogen komen. Maar niet bij Yvonne. Niet voor een gat te vangen, haar doorzettingsvermogen blijkt al uit de beschrijving van haar op de website van zorgvrijstaat:

Deze hippie, provo en dolle mina uit de jaren ‘60 wil vaak iets anders van zorg en welzijn dan nu geboden wordt en wil daarover gehoord worden.

Maar werd nu ook bevestigd door haar mailtje tijdens de lockdown aan alle Natafelers, dat de gesprekken voorlopig, in verband met corona, online plaats zullen vinden.
Wat werd ik daar blij van.

Zingeving

Door persoonlijke omstandigheden duurde het duurde even voordat ik weer aan kon schuiven, maar een paar weken geleden was het zover, en was ik bij een online Natafel bijeenkomst in Zoom over zingeving. Ik was onder de indruk van de sfeer: Yvonne weet deze geweldig neer te zetten in deze setting. Natuurlijk ontbreekt het eten, maar voor de rest is het warme welkom en de ontspanning er zoals altijd.

Het bleek een bijeenkomst waarin verschillende perspectieven op zingeving elkaar goed aanvulden, met voor mij de belangrijkste eye-opener: maak van zingeving geen zwaar, diepgaand vraagstuk, met ‘belangrijke vragen’ zoals ‘wat is het doel van mijn leven?’. Zoek in plaats daarvan de lichtheid op: wat geeft mij plezier in mijn leven? Welke kleine voldoeningen houden mij gaande? En train dit, oefen dit, zodat je hier houvast aan hebt in zwaardere tijden. Zoals een van de deelnemers zei: een soort anti-slip cursus voor wanneer je echt een begint te spinnen…

Komende bijeenkomsten

Er staat weer een hele reeks bijeenkomsten gepland, zoals uit de mail van Yvonne blijkt:

In de komende weken willen we graag de volgende thema’s aankaarten: burn out, slapeloosheid, kwakzalverij, eenzaamheid, leren “nee” zeggen en geldzorgen. Heb jij ervaring met een van deze thema’s of is er een ander thema dat je weleens wilt (laten) bespreken, stuur dan een mailtje naar [email protected].

Op donderdag 8 april om 19.00 uur is het thema: “Omgaan met groot verdriet”. Het overlijden van een dierbare is altijd een heel verdrietige gebeurtenis. En als dat komt door geweld is de tragedie meestal nog veel groter. Verdriet, woede en onbegrip nemen dan je leven over. Het overkwam Yvonne Andrea. Na de dood van haar dochter en vader werd ze een ander mens, ze kreeg gedragsproblemen, kon niet huilen, met mensen omgaan of voor zichzelf opkomen. Tot ze via Ria in contact kwam met Constance. Zij bleken samen de sleutel naar verandering te hebben. Door de gesprekken met deze twee vrouwen kreeg Yvonne erkenning van haar pijn, leerde ze hoe je kunt helen van groot verdriet en accepteerde gaandeweg haar verleden, waardoor haar toekomstbeeld veel lichter werd. Yvonne, Constance en Ria vertellen bij Natafelen over dit proces.
Lees verder »
Franse sferen op het Tiendplein

3 april 2021 • Horeca en Winkels

Midden in de coronacrisis, tijdens de tweede lockdown, verscheen een nieuwe horecagelegenheid op het Tiendplein: Marseille. Het blijkt onze voormalige straatgenoot Kris die zijn zaak Tandoor16 omkatte naar een Franse bistro. Waarom?

“Hoeveel toepasselijker dan de naam Marseille kun je hier een Franse bistro geven. De West-Kruiskade en het Tiendplein zijn minstens zo multicultureel als deze Franse havenstad. Deze naam biedt direct ook de kans een variëteit aan etenswaar te maken: van croissants, kip, tot Noord-Afrikaanse, Spaanse en Italiaanse gerechten. Zelfs pizza is er in een Marseillaise variant. Met natuurlijk goede wijn en bier,” zo begint Kris blij terwijl hij zondagmorgen een koffie to go maakt voor een klant, met een croissantje erbij. Zijn eenjarige zoontje schuift over de grond terwijl hij de bonen maalt. Precies zoals je het in een Franse horecagelegenheid verwacht.

Zo blij als hij nu spreekt kan hij afgelopen winter niet geweest zijn. Hij was met zijn pop up-cafe ‘Bar’ een aantal jaar geleden aan de West-Kruiskade neergestreken en twee jaar terug met compagnon Derk-Jan Tandoor16 begonnen. Voortbordurend op diens afhaalsucces met Tandoor104 in Rotterdam Noord.

Dit Indiase concept bleek echter lastiger op het Tiendplein, “wellicht niet onderscheidend genoeg”, maar vooral in de take-away coronatijd niet kostendekkend. Kris: “Indiaas eten associëren mensen vooral met de avonden. Daarmee haalden we niet voldoende omzet mee binnen.”

Noodgedwongen stelden ze zich eind vorig 2021 de urgente vraag: gaan we stoppen of gaan we iets heel anders doen. “Maar stoppen zou wel heel gek zijn. Dit is een heerlijke locatie met gedurende de namiddag zon op ons langgerekte terras. En ook binnen voldoende tafels met een eetcafe-sfeer.”

En zo werd Marseille geboren: ‘s morgens taart, croissantjes en koffie, gedurende de middag aangevuld met belegde broodjes (‘het lekkerste stokbrood van Rotterdam’) en einde middag en avond apéro. “Gewoon goed Frans eten, eenvoudig een kippetje, een flesje wijn. En natuurlijk moules-frites,” vult compagnon Derk-Jan aan vanuit zijn keuken. “Daar houden Rotterdammers van.”

De eerste signalen zijn positief. Zo zijn de de fruit du mer-schotels op zondag altijd strak uitverkocht, “Op tijd reserveren dus,” lacht Kris.

“En maar niet hopen dat we bekend gaan staat als het restaurant dat nooit open gaat,” roept kok Derk-Jan vanachter zijn pannen. Dit is de chefkok die het Cinema Culinair in Bird introduceerde, samen met onze straatgenoot Wies, lees deze gouwe ouwe nog maar eens over Florisscoop.

Lees verder »
Hoe gaat het met onze regentuinen?

2 april 2021 • Groen, Nieuws

De lente is losgebarsten en dat merken we niet alleen aan de (soms bizar) hogere temperaturen en de langere dagen, maar zeker ook aan de kleurspikkels en het insectengezoem in onze gevel- en regentuinen die de winter goed doorgekomen zijn. Schrik niet van kale plekken of bruine plukken, ondergronds bereiden de planten zich voor op het nieuwe groeiseizoen en hier en daar zie je al de eerste groene sprietjes verschijnen.

De eerste lenteboden, de biobollen, staan in bloei. Deze gifvrije bollen zijn afgelopen najaar en winter gepoot en vormen in het vroege voorjaar een belangrijke nectar en stuifmeelbron voor (wilde) bijen en andere insecten, onmisbaar voor het voeden van de larven en het opbouwen van een gezonde populatie. Nu de sneeuwklokjes zijn uitgebloeid, zorgen narcissen, blauwe druifjes en lenteklokjes voor kleur samen met vroegbloeiende vaste planten zoals het muurbloempje (Erysimum), maagdepalm (Vinca) en schoenlappersplant (Bergenia). De combinatie met heesters en grassen geeft door het jaar heen een mooi afwisselend beeld.

Het zijn weliswaar regentuinen, die in natte perioden het water bufferen en langzaam in de ondergrond weg laten zakken, maar dat betekent niet dat ze verder geen water nodig hebben. Om de tuinen gezond te houden, is het zaak om in langdurig drogere perioden en bij langere perioden van wind (uitdrogend effect!) de tuinen te begieten. Een mooie taak voor de beheerders van de regentuinen, maar hulp van de buren is zeker welkom.
Geniet van de lente!

Hartelijke groet, Audrey

Lees verder »
Naranja – Narjara

31 maart 2021 • Bewoners, Kunst
Oplopend met de huisnummers gaat de Graaf Florisstraat na nummer 124 geruisloos over in de Heemraadssingel. Je merkt het alleen aan de sprong in de huisnummers. Hou na dat punt je blik op links en je vangt op nummer 98 een glimp op van een warm interieur met een ambachtelijke uitstraling, vol tekeningen, houten meubels, schilderijen en groene planten. Sinds kort prijkt er in de vensterbank ook een bordje met: www.naranjadesign.nl – grafisch ontwerp. Mijn nieuwsgierigheid was gewekt.

De bewoonster van de sfeervolle benedenverdieping blijkt Narjara Grondman, samen met haar poes Muis. Naranja – Narjara? Hoe zit dat?
Naranja – zo blijkt als ik langsga – is de naam van haar bedrijf. Het betekent sinaasappel in het Spaans. Ze bedacht de naam in 2011, toen ze voor zichzelf begon. Het is een knipoog naar haar eigen naam, zonder deze er helemaal gelijk mee te stellen.

Sinds 2006

Najara woont hier al sinds 2006. Geboren en getogen in Nijmegen, verhuisde ze als student Bouwkunde naar de TU-wijk in Delft, vlak bij de faculteit. Dat was handig, maar het is daar erg leeg en ongezellig, vooral in de weekenden. Toen kreeg ze de kans om samen met een vriendin de benedenverdieping op de Heemraadssingel 98 te betrekken en haar woonsituatie te verlevendigen. Eerst had ze alleen de achterkamer, maar sinds de vriendin vertrokken is, bewoont ze de hele verdieping. De fraaie houten hoogslaper in de achterkamer herinnert nog aan haar studententijd.

Architect

Narjara heeft twee liefdes: architectuur en tekenen. Als afgestudeerd architect ging ze in 2008 aan de slag bij een bureau in Haarlem. Toen kwam de crisis waarbij veel architectenbanen verloren gingen, zo ook de hare. Met nog weinig werkervaring was het lastig om door te stromen en besloot ze voor zichzelf te beginnen als architect, ontwerper en grafisch vormgever.

Grafisch vormgever

Als kind van acht tekende ze al veel. Ze ontdekte hoe je met vlakken en perspectief kon werken en zo ontstond een passie die voortduurt tot de dag van vandaag. Nu tekent en schildert ze ook in opdracht. In haar woning zijn een paar brede wanddelen volgehangen met fraai ingelijste tekeningen en schilderijtjes van haarzelf en andere kunstenaars.
We kunnen haar bellen voor divers illustratie werk: uitnodigingen, boekillustraties of portretten. Op haar website vind je haar portfolio en krijg je een goede indruk van haar stijl.

Urban Guide

Sinds een paar jaar is Narjara voornamelijk actief als Urban Guide, gids voor architectuur rondleidingen. Lopend, per fiets of met de watertaxi leidt ze groepen toeristen, architecten of internationale studenten langs de architectuur highlights van de stad en vertelt daarbij. De tours duren gemiddeld twee uur. Te kort natuurlijk om heel Rotterdam te zien, dus vaak beperkt ze zich tot een stadsdeel, een aantal gebouwen of een bepaald thema al naar gelang de wensen van de groep.
In die hoedanigheid weet ze veel van onze wijk, de geschiedenis en de architectuur. Vroeger was dit een moeras, weet ze vertellen, een onbedijkt stuk land dat lag ingeklemd tussen de landgoederen van Claes de Vrieze en Heer Bokel, die er ruzie om maakten. Vandaar de naam Middelland.

Uiteraard voert ze de groepen ook door onze straat, waar de voormalige Huishoudsschool (stijl: Delftse School) en het blauwe Didden Village de lokale architectuurhoogtepunten vormen. Haar instagram account geeft een goed beeld van hoe zij de stad ziet.
Corona

Behalve afgelopen zomer, toen er nog wel wat mogelijk was, zijn door corona de tours al bijna een jaar niet meer mogelijk en zit Naranja thuis. Het atelier in Noord, vanwaaruit ze eerst werkte, had ze gelukkig voor die tijd al opgezegd en is nu verplaatst naar haar voorkamer op de Heemraadssingel, vandaar het bordje naranjadesign.nl dat onlangs in de vensterbank verscheen.

Ze leeft momenteel van de tijdelijke overbruggingsregeling voor zelfstandig ondernemers (tozo). Ondertussen heeft ze tijd om meer te tekenen en te schilderen, getuige de volle ezel, en heeft van de gelegenheid gebruik gemaakt om haar plantencollectie enorm uit te breiden. Ook is bezig om een digitaal alternatief te bedenken voor de real life tours die ze normaal geeft.

Er zijn slechtere plekken om de crisis door te komen. Narjara houdt van de straat, de bakstenen architectuur, de brede stoepen, het mooie licht en het contrast tussen de rust hier en de drukte en hectiek in Middellandstraat om de hoek, waar ze regelmatig een bakje doet bij NoNo.

Narjara bedankt voor de prettige kennismaking!
Lees verder »
Voortgang verbouwing 88a

30 maart 2021 • Vereniging
Hebben jullie hem nog op het netvlies, de keuken van ons hoekpandje? Zo gaan jullie hem niet meer terugzien!
Al snel nadat de kinderen van de Graaf Florisschool de deur achter zich hadden dichtgetrokken, is de verbouwing in gang gezet. Dat begon met het inpakken van de hele inventaris en we weten nu dat er een aardig aantal verhuisdozen in de kelder past. En natuurlijk, geen verbouwing zonder opruimen en afvoeren. De twee oude vaatwassers, de oven en twee kookplaten hebben krap een uurtje op Marktplaats aangeboden gestaan, toen bleken ze allemaal bij elkaar in één auto te passen. Dat is nog eens efficiënt afvoeren.

De volgende stap was de sloop van de keukeninrichting. Dankzij de slimme opbouw van Frans Hooykaas, van zo’n 23 jaar geleden, kwamen met wat schroef- en wrikwerk alle planken lekker soepel los. De aannemer, Keeswillem, heeft even verbaasd staan kijken toen hij op maandagochtend 8 maart binnenstapte. De hele keuken was al leeg en hij kon direct aan de slag met het échte sloopwerk, het weghakken van de gemetselde kastenwanden.
Aan het eind van week 1:
- was het sloopwerk klaar, m.u.v. de bar;
- was een deel van het leidingwerk (water en elektra) aangepast en
- een nieuw kozijn geplaatst voor de grotere toiletruimte.
Aan het einde van week 2:
- waren de oude radiator verwijderd en een nieuwe besteld;
- was de oude aftimmering onder de ramen doorgetrokken en opnieuw betegeld;
- was de nieuwe toiletruimte opgebouwd en
- het stucwerk klaar.
Nu, aan het einde van week 3, staat de voorruimte vol met dozen: 20 nieuwe keukenkasten, 2 nieuwe ovens en een enorme afzuigkap. De eerste keukenkasten zijn trouwens al in opbouw, het tegelwerk is netjes gevoegd en de meterkast is aangepast. Arjan heeft regelmatig contact met Keeswillem. Samen worden puzzeltjes opgelost en knopen doorgehakt en zo gaan de werkzaamheden gestaag verder. En ja, daarbij wordt ook gedacht aan extra ventilatie voor de keuken. Nog voor Pasen zullen alle keukenkasten zijn opgebouwd en liggen de rvs-werkbladen al op hun plek. Het schiet lekker op dus!

Half april is Keeswillem klaar en dan… mogen we zelf weer aan de slag. Schoonmaken, schilderen, kasten inruimen. Er is nog genoeg te doen en daarbij kunnen we nog heel veel hulp gebruiken. Laat het ons weten als je 2^e helft april/begin mei tijd hebt om te helpen, via: [email protected]. Voor de ‘grand opening’ wachten we nog even de ontwikkelingen omtrent corona af, maar die gaat er een keer komen!

Namens het bestuur,

Nina en Suzy

Met dank aan Jeroen voor het fotoverslag in zwart-wit.
Lees verder »
Frido en de jongens van het Henegouwer

30 maart 2021 • Buurt en wijk

Eén brok positieve energie. Dat is het eerste wat opvalt als je Frido Verschoor ontmoet. Optimisme, daadkracht, geduld en doorzettingsvermogen bemerk je als je wat langer met ‘m doorpraat. En dat deed ik op 24 maart jl., toen ik deze sportieve ondernemer met een maatschappelijke drive en sociaal hart interviewde voor de rubriek Lokale Helden.

De jongens

Frido wil het vooral over ‘de jongens’ hebben, over Rignald en Selim, de beheerders van het sportveldje aan het Henegouwerplein. Hij is duidelijk trots op ze. Ze hebben het niet makkelijk gehad in het leven schat ik in, maar hier hebben ze een nieuwe bestemming gevonden. Bij ‘het Henegouwer’ hebben ze zichzelf opnieuw kunnen uitvinden en leveren ze op een positieve manier een bijdrage aan de buurt waarin ze wonen en zelfs ook opgroeide. Ze leveren een bijdrage aan de veiligheid van de buurt en een prettiger leefklimaat.

Maar ik wil het toch ook echt even hebben over de man achter de jongens. De man van de visie, die dit mogelijk maakte. De man die graag bescheiden op de achtergrond opereert, en met zijn positieve grondhouding en goede netwerk mooie dingen voor elkaar krijgt, en zijn visie weet om te zetten in resultaten. De man die zich nooit op de borst zal kloppen maar ondertussen met ogenschijnlijk kleine, maar betekenisvolle interventies een ongelooflijke bijdrage levert aan onze wijk. Over Frido zelf dus, een van de lokale helden in onze buurt.

De man

Frido is een atleet, een voormalig topsporter. Geboren in Barendrecht, begon op z’n 8^e met atletiek bij de lokale vereniging C.A.V. Energie. “Ik zie dat jij ook op atletiek zit,” zegt hij tegen mijn zoon Sam die mij in atletiekkleren gestoken begeleidt bij dit interview – hierna gaan we door naar de training. “Welke onderdelen van atletiek doe je? Wat is je favoriete onderdeel?” Typisch Frido, altijd de aandacht verleggen naar de ander. De jongens kletsen een tijdje over atletiekonderdelen; snelheden, hoogtes, lengtes en records worden uitgewisseld. Frido had talent en maakte een paar jaar later de overstap naar Rotterdam Atletiek waar hij meer kon trainen onder betere begeleiding. Hij groeide uit tot topsporter, en schopte het tot het Nederlands atletiekteam, trainde op Papendal. De 400 en 800 meter waren zijn specialiteit. Records: 47,2 en 1.48,4.

Op z’n 21^e koos hij een ander pad; vanwege aanhoudende blessures zag hij een topsportcarrière niet meer als realistisch, het zou een te grote tol eisen van zijn gezondheid en ook van zijn plezier in sport. Hij maakte de overstap naar de opleiding sportdocent en werkte jarenlang met veel plezier in dat beroep. Maar Frido wilde meer. Hij is maatschappelijk geëngageerd, wilde zich via de sport inzetten. Sport en onderwijs ziet hij als dé sleutels voor beter samenleven, een betere samenleving. En hij weet die twee te combineren in zijn initiatieven voor de buurt. Prachtig!

De mentaliteit van de topatleet straalt er doorheen: optimistisch, gelooft in mogelijkheden, durft te dromen, zet doelen en doet moeite die te realiseren.

Oostervant

Voor Sportfondsen Rotterdam beheert Frido het recreatiecentrum Oostervant. Alle buurtbewoners met kinderen zullen het Oostervant wel kennen via de zwemles. Sommigen van jullie zullen er wel eens bowlen, hebben er dansles, sportles of pilates gedaan. De ouderen onder ons doen er vast wel eens een bakkie, op de ontmoetingsochtenden.

Maar Frido beheert niet alleen, hij ontwikkelt, ziet kansen en weet die te benutten. Hij zoekt de samenwerking en men weet hem te vinden. Daaruit ontstaan mooie dingen in de combinatie ontmoeten, taal, onderwijs, gezondheid. Oostervant is in verkiezingstijden een stemlokaal. In tijden van covid faciliteert hij de huisartsen door het om te bouwen naar priklocatie. En voor de pandemie werden er taalprojecten via sport georganiseerd voor inburgeraars en migranten. Die andere lokale held, Bram Dingemanse, is een van de vrijwillige taalcoaches bij dat initiatief. En vorig jaar zijn het plein voor het Oostervant en het groen eromheen aangepakt door de gemeente. Het ligt er nu netjes en uitnodigend bij. Daarnaast is Frido een sportieve, sociale ondernemer. Met zijn eigen bedrijf Flijmscherp geeft hij coaching en hardlooptraining inclusief voedingsadviezen, en begeleidt hij een aantal topsporters.

Het Henegouwer

Achter het Oostervant ligt het sportveldje aan het Henegouwerplein. Frido zag er kansen in en stapte 4 jaar geleden met een plan naar de gemeente, “om het Henegouwer erbij te gaan doen.” Hij mocht de keet huren van de gemeente. De gemeente zorgde voor beter hekwerk. De keet is opgeknapt en heeft nu een mooie, zelfbewuste en buurtgerichte uitstraling: topsporters die opgroeiden in de wijk en in hun jeugd te vinden waren op het Henegouwer prijken in metershoge afbeeldingen ter inspiratie, onder de noemer “Worden wie je bent.” In de keet zijn kleedkamers en toiletten, en er is een ruimte waar de beheerders, Rignald en Selim, zitten met uitzicht op de velden.

Iets toevoegen

Het is daarmee een plek geworden waar volwassenen met afstand tot de arbeidsmarkt iets toevoegen aan de wijk (ogen en oren van de wijk) en aan zichzelf (werkgelegenheid, structuur). Voor de gebruikers is er nu een schoon plein met een leuke sfeer. Het draagt bij aan ontmoeting in de wijk op een laagdrempelige manier.

Voorheen was vroeger ook een plein waar veel georganiseerd werd voor jongeren, door verschillende partners. Er was een wekelijkse programmering met sport en recreatie, die veel jongeren heeft bereikt en gevormd. Maar helaas resulteerde de economische crisis ook hier tot bezuinigingen, en werd het plein dichtgegooid en werden de sportbuurtwerkers er weggehaald. Het viel dood. Mooi dus dat Frido aanklopte met zijn idee om er nieuw leven in te blazen. Hij heeft een ruimte weten te creëren waar de kinderen zelf bepalen wat ze willen spelen. Het loopt als een dolle. Het plein is open van 8:00 – 22:00 uur. Er zijn geen hangjongeren, dak- of thuislozen meer.

Midden in het gesprek rijdt een scooter langs ons heen, dwars over het terrein. Die heeft even een shortcut willen nemen. “Tja, dat is natuurlijk niet de bedoeling,” zegt Frido meteen. Hij heeft goede contacten met de gemeente, politie en de lokale stadsmarinier. Maar hij gaat niet zelf agentje lopen spelen. “De oplossing is simpel, die toegangshekken aanpassen zodat een brommer er niet meer doorheen kan.” Hij gaat de gemeente vragen die toegang nog wat dichter te maken.

Nog meer ambities en mogelijkheden

Zijn volgende ambitie is een Sport & Spel-uitleen te organiseren op het Henegouwer. Regnald en de andere beheerders krijgen er een functie bij. Sportspullen, attributen uitlenen, weer innemen, schoonmaken en netjes opbergen. Zo hoeven je ouders niet alles zelf te kopen en kun je als kind toch beschikken over goed materiaal. Hij heeft een extra financiële bijdrage vanuit Huize Middelland al binnen voor dit plan. Maar door corona moet de uitvoering nog even wachten tot het einde van de lockdown en de maatregelen. Een kwestie van een paar maanden nog, dan kan het van start.

En nog is Frido niet uitgedroomd. Er is nog een behoorlijk stuk vrije ruimte langs het veld, het betegelde stuk waar die twee bankjes staan. Dat wil hij door-ontwikkelen: en er een calisthenics omgeving van maken. Free running, obstacle parcours, hangen. Waarom hangen op een bankje als je er een extra plek voor sport van kunt maken? “Hoe meer sport, hoe meer gebruik, hoe meer sociale controle en contact,” is de overtuiging van Frido.

Hij wil er gaan werken met lokale aanbieders, die bijvoorbeeld bootcamps gaan organiseren.

Hoofdfunctie: onderwijs

En als je nu zou denken dat ‘sport’ zijn primaire en unieke drijfveer is, dan heb je het mis. Voor Frido is het hoofddoel om al deze faciliteiten te koppelen aan het onderwijs. Scholen in de buurt genoeg. Die moeten niet de buurt uit hoeven voor goed sportonderwijs. De scholen uit de buurt wil Frido bedienen met de sportvelden van het Henegouwer. Zijn doel is dat het Henegouwer door de scholen wordt gezien als een plek die veilig is, waar zij hun leerlingen de gymles laten volgen. Het verenigingsleven moet hier weg blijven, daar is het niet voor bedoeld. Maar voor scholen zou dit een vaste plek mogen worden.

Dat vergt nog wel een goede afstemming in de programmering. Want het moet ook open en toegankelijk blijven voor kinderen en volwassenen uit de buurt, die zelf bepalen wat ze er spelen en sporten. “Niet georganiseerd, dat werkt het beste.”

Terug naar de jongens

Beheerders Rignald en Selim komen uit de buurt zelf. Hun taken: beheer van de kleedkamer en toiletten, ballen uitlenen, toezicht houden bij het sporten. Ze kennen veel van de jongeren van gezicht, sommigen bij naam. En omgekeerd kennen zij hen. Ze hoeven niet vaak in te grijpen. Een ruzie zien ze vaak aankomen. De truc is er dan op tijd bij te zijn en de jongeren dan rustig te benaderen. Dat werkt altijd. De mannen worden gerespecteerd, hun kalme en betrokken aanwezigheid is genoeg, escalaties doen zich eigenlijk niet voor. Alleen die keer dat de coronaregels massaal geschonden werden, ja, toen hebben ze de politie erbij moeten halen. Het was gewoon een gevaarlijke (gezondheids-)situatie, die ze niet voor hun rekening wilden en konden nemen. “Maar dat zijn echt de uitzonderingen, hoor.”

Wat ze het leukste vinden van hun werk? “Het contact met de kinderen,” zeggen ze in koor. Rignald: “We gaan voor de lach op hun gezicht.” “En zij gaan voor een lach bij ons,” vult Selim aan. En zien jullie nou de talenten van de toekomst hier voetballen? Ze zien meerdere jongens en meisjes die goed kunnen voetballen. Maar of er een nieuwe Cooman of Boëtius tussen zit, “dat is niet het belangrijkste.” Frido en de beheerders zijn nog op zoek naar een nieuwe naam voor de accommodatie. Wie heeft er een suggestie? Bij deze is de prijsvraag uitgeschreven. Suggesties zijn in te dienen bij de redactie.
Lees verder »