Ben Aret is 26 november jl. na een kort ziekbed in deze coronatijd overleden en afgelopen dinsdag gecremeerd.
Ben stond sinds de jaren 70 op de hoek van de Middellandstraat en de Witte van Haemstedestraat met zijn bloemen- en plantenstal.
In de beginjaren had hij een mooie houten vaste accommodatie, die helaas in de Rotterdamse Pepertijd het veld moest ruimen door het nieuwe gemeentebeleid. Daarna hebben Ben en zijn vaste medewerkster Ria de verkoop in hun nieuwe blauwe mobiele verkoopkar voortgezet tot in 2011.
Ben’s dagen begonnen vroeg. Hij moest omstreeks 5:30 op de veiling zijn, waarna hij dan met zijn aangekochte bloemen en plantenvracht koers zette naar zijn pak/koelhuis in de Witte van Haemstedestraat. Ria had dan op de vrijdagen en zaterdagen de verkoopstal al klaar gemaakt voor weer een mooie dag, waarna de hoek van de straat weer zijn gebruikelijk fleurige uitstalling kreeg.
Helaas had Ben het qua gezondheid aan zijn longen gekregen. Toen Ria het in 2011 aan haar hart kreeg, was dit voor haar de aanleiding om te stoppen. Kort daarna was zijn gezondheid ook voor Ben de reden om te stoppen. Het was een te zware belasting voor hem geworden: het vroege opstaan, de gehele dag op de benen staan, in zijn eentje, gecombineerd met het dagelijks opzetten en aan het einde van de dag weer terugbrengen van de kar naar de garagebox in de Witte van Haemstedestraat.
Ben heeft een mooie tijd gehad met veel plezier. Jarenlang was Ben hèt adres voor bloemen en planten met de juiste prijs-kwaliteit en in de decembermaand hèt adres voor de buurt om je kerstboom te scoren met een leuk kerststukje erbij. In zijn vele jaren heeft hij de buurt zien veranderen. Met het veranderen van de buurt en de samenstelling veranderde de verkoop. Zo liep de chrysantenverkoop terug toen ook andere winkels in de buurt dit als seizoensproduct gingen aanbieden.
Na het stoppen was Ben toch nog vaak te vinden in de garagebox in de Witte van Haemstedestraat, waar hij dan op zijn stoeltje zat en met veel van zijn oude klanten gezellig een praatje maakte. In al die jaren was Ben een aanspreekpunt geworden voor zijn klanten, waar je de dagelijkse zaken en problemen mee kon bespreken en dat contact miste hij zeker.
We hadden zijn bloemenstal al als een gemis, en nu moeten we het ook zonder Ben doen.
Het zal u niet ontgaan zijn: tussen de rioolvervangingswerkzaamheden in de drie straatjes en de alsmaar voortdurende hotelverbouwingen door, zijn vorige week in rap tempo nog eens vier nieuwe Regentuinen in de straat aangelegd! Uitvoerende was de firma Lindeloof, die in opdracht van Stadsbeheer mooi werk hebben geleverd en alles keurig volgens plan hebben aangelegd.
Beplanting
Maar het werk is hiermee natuurlijk pas halverwege. Er moeten nog aarde en planten in. Op vrijdag 20 en zaterdag 21 november gaat de hovenier hiermee aan slag, aan de hand van het beplantingsplan dat we hiervoor opstellen.
De hovenier kan hulp gebruiken. Als er mensen zijn die willen helpen, graag! Meld je dan aan bij [email protected]. We maken een plan hoe we die dagen te werk gaan, alles uiteraard met inachtneming van de corona regels.
inplanting eerste Regentuin 2019
Verder zoeken we nog mensen die één van de regentuinen in beheer willen nemen. Het beheer houdt in dat je de tuin regelmatig controleert, netjes houdt en bewatert bij droogte. Ook hiervoor kun je je aanmelden bij [email protected].
Steenbreektrofee
Als straat zijn we met dit initiatief aangemeld voor de verkiezing van de nationale Steenbreektrofee 2020.
Dit is een prijs bedoeld voor projecten die betrekking hebben op onder meer de bevordering van de biodiversiteit, gezondheid en die een positieve bijdrage leveren aan klimaatadaptatie. Het sociale domein – met als thema “Samen voor meer groen in de buurt” – staat dit jaar centraal.
Op 26 november wordt de winnaar bekend gemaakt en vindt de prijsuitreiking plaats. Wie weet!
Tijdens de vorige Lock-Down probeerde de middelbare school van mijn puberkinderen op creatieve wijze leerlingen aan het werk te zetten door middel van creatieve projecten die ze moesten filmen of fotograferen. Bij iedere opdracht maakte mijn hart een sprongetje. Allemaal superleuk en interessant. Helaas was het animo hiervoor bij mijn kinderen ver te zoeken. Zoals later bleek, waren onderwijsgevenden en ouders te veel bezig met rust, reinheid en regelmaat, terwijl veel jonge mensen wanhopig op zoek waren naar hun eigen ritme.
Indertijd besloot ik al het heft in handen te nemen, mijn kinderen cognitief te stutten en te steunen en tjonge jonge wat heb ik veel bijgeleerd. Ik ben bijgespijkerd over de Engelse Romantiek, heb het essay Great Expectations van Charles Dickens met veel plezier herlezen, en ben weer up to date als het gaat om Young Adult literatuur. Wat betreft dat laatste …. op die leeftijd had ik het gehele oeuvre van Louis Paul Boon al gelezen en aan Simone de Beauvoir gesnuffeld. Ik had me beledigd gevoeld als ik mezelf had moeten behelpen met semi literaire puberproblemen. Behalve als het geschreven was door Astrid Boonstoppel.
Inmiddels heb ik me er maar bij neer gelegd dat ik op mijn zestiende al heel belezen was en deze generatie met pijn en moeite drie boeken per twee jaar op hun literaire conto kan schrijven. Ik vraag me daarbij wel af hoe ze die leesachterstand ooit gaan inhalen maar ik troost me met de gedachte dat zelfs de kinderen van hoogleraar Nederlandse literatuur Yra van Dijk niet lezen.
Een van de leukste opdrachten werd gegeven door de docent Nederlands van mijn dochter. Gevraagd werd om op zoek te gaan naar straatpoëzie en een foto van jezelf bij een gedicht te maken. Mijn dochter en ik bekeken de website en vonden zo allerlei plekken in onze buurt waar gedichten gevonden konden worden. Heel bijzonder want daardoor viel het me voor het eerst op hoeveel gedichten zich bevinden in de openbare ruimte in Middelland.
Ik loop en fiets opeens heel anders door mijn buurt en geniet van deze lyrische momenten die de realiteit even openbreken en zicht geven op een andere dimensie.
Neem het gedicht van voormalig stadsdichter Daniël Dee op de Mathenesserbrug, dat alleen te zien is als de brug opengaat. Niets huiveringwekkender dan een brug die opengaat. Een overweg die in een oogwenk veranderd in een huiveringwekkende bergkam van vele meters hoog. Huiverend fantaseer ik dan hoe het zou zijn als je per ongeluk op het verkeerde moment op de verkeerde plek bent. Hoe troostrijk is het dan om te lezen:
hier ben je aanwezig – daar ga je naartoe op de plaats rust – in weer en wind laat achter wat was – met wensen en hoop tracht niet te denken aan – hoe alles verandert nu doe je het toch – lach naar de toekomst geeft helemaal niets – wat komt weet je nooit maar kom niet te laat – neem gerust de tijd er wordt op je gewacht – er is plaats voor jou het duurt niet lang meer – wacht maar af
(Daniël Dee)
Mooi ook om dit te lezen tijdens de slopende verkiezingsstrijd tussen Trump en Biden, op weg naar de sportschool in de Van Nelle fabriek.
In een mooi artikel in het literaire tijdschrift Tirade poneerde dichter Herman de Coninck in 1980 dat poëzie nergens toe dient en dat dit een verdienste is. Dat de nutteloosheid van poëzie een protest is tegen al wat aan de orde is. Dit is een maatschappij van het hebben, poëzie hoort tot het rijk van het zijn, aldus de Coninck.
Ik moest aan deze woorden denken toen ik de dag na de wrede moord op de Franse leraar Samuel Paty door de Aleidisstraat liep en omhoogkeek, recht in een gedicht van Jules Deelder:
Lotgenoten,
Ons gaan is een komen Ons komen een gaan De zin van het leven is dat we vergaan De wereld van iedereen Niemand de baas Het heden is eeuwig Alles is waar God of Jehova Allah Jahweh De één is de ander De ander de één Ontsteekt uw geweten Kijkt om u heen Het lot dat we delen laat niemand alleen
De Amsterdamse dichter J.C Bloem was domweg gelukkig in de Dapperstraat, en ik op dat moment in de Aleidisstraat.
Dat onze website een bron van informatie vormt voor nieuwe en asprirantbewoners van de straat, weten we uit de vele Nieuwe Buren interviews en de woningbeschrijvingen die makelaars op Funda plaatsen.
Maar ook oud bewoners van de straat weten de website regelmatig te vinden. Uit nostalgie, om een band te houden met hun oude buurtje of om gewoon even een digitaal kijkje te nemen.
Eén daarvan is Johanna Peetoom, geboren Smouter. Ze is 86 jaar oud (!) en voormalig bewoonster van Graaf Florisstraat 23a (tegenover HobokenRotterdam).
Lees haar email uit Canada naar de redactie:
Goede middag,
Ik ben een bewoner van Graaf Florisstraat 23 geweest. Ik ben daar geboren op 11 December 1934 and emigrated to Canada in 1952. My entire family (one boy and six girls) as well as our children born in Canada are stil vitally interested in the place of their parents birth.
Our father ran a fruit and vegetable store on the corner until he emigrated to Canada with his family. “Smouter’s Fruit Blinkt Altijd Uit” was the slogan on the window of the Store.
[…]
I wanted to include this picture. It is of my Mother and I standing in the door opening if our fruit and vegetable store in 1936 approximately. This is the corner of the Graaf Florisstraat and Beatrijstraat I believe.
Hieronder de hele foto. Een kilo Eigenheimers voor 3 cent, 10kg voor 28 cent.
2-jarige Johanna Smouter met haar moeder, GFS 23a
Johanna, bedankt voor de foto! En broer Bill, bedankt voor de hoge resolutie. Het email adres van Johanna is bij de redactie bekend.
In de vorige editie met het artikel ‘Helden’, hees ik onze webmaster en hoofdredacteur Peter op het schild. Maar Peter zou Peter niet zijn als hij vond dat ik het daarbij kon laten. Hij hoeft niet zo nodig in de spotlight te staan. En als die dan toch op hem gericht wordt, dan graag ook op anderen. Vooruit dan maar. En zo is een nieuwe rubriek geboren: Lokale Helden. Met dit keer Bram Dingemanse van Huize Middelland in de spotlight.
Begin dit jaar vierde de Vereniging Ter Bevordering – onze straatvereniging van de Graaf Florisstraat en omliggende straten – het 25-jarig jubileum. Huize Middelland (HM) tikt per 1 januari aanstaande officieel het eerste lustrum aan. Huize Middelland en de straatvereniging van de Graaf Florisstraat; wat hebben die twee nou met elkaar te maken?
Omdat niet alle straatbewoners Huize Middelland zullen kennen, gebruik we deze nieuwe rubriek om daar eens de spotlight op te zetten. Want wie goed kijkt, ziet dat er heel veel lokale helden om ons heen zijn. Dit keer een ode aan Bram Dingemanse, één van de founding fathers van Huize Middelland (samen met een aantal ‘founding mothers’).
bijeenkomst voor het 1e jaar Huize Middelland
Bram
Het is een gure avond eind oktober, als ik Bram op Zoom tref en hij me meeneemt op een reis in woorden – een reis langs de wordingsgeschiedenis van Huize Middelland. Buiten stort het; binnen warm ik me aan zijn gloedvolle betoog.
Bram is een geboren en getogen Zeeuw en woonde 40 jaar van z’n leven in Middelburg. Hij kenmerkt zichzelf als een pionier, goed in het spotten van nieuwe ontwikkelingen. Hij is vooral van het aanjagen; consolideren is niet zozeer zijn kwaliteit.
Vanuit Middelburg maakte Bram met zijn gezin de overstap naar de Krimpenerwaard. Daar was hij basisschooldirecteur van een kleine school en stond er deels ook voor de klas. Dat is goed te merken aan zijn duidelijke, prettige spreekstijl. De onderwijzer is nooit uit Bram verdwenen.
In 2011 streek hij neer in Rotterdam, waar hij teamleider werd bij Thuis in West. Dit is een open project met een kerkelijke bedding, ontstaan na het wegvallen van de christelijk gereformeerde kerk de Coloniastraat. Vanuit de Robert Fruinstraat worden projecten ontwikkeld voor alle bewoners in de wijk, ongeacht levensovertuiging. Vanuit zijn werk voor Thuis in West ontdekte Bram dat er op meer plekken mensen bezig waren met mooie initiatieven in de wijk.
Huis van de Wijk
Fast forward naar 2015. De gemeente Rotterdam kiest een nieuwe lijn in het Rotterdamse welzijnswerk. In elke wijk van 10.000 inwoners of meer, wil de gemeente dat er een Huis van de Wijk voor ontmoeting is of gerealiseerd wordt. Een Huis van de Wijk is vaak een groot, centraal pand in de wijk waar allerlei activiteiten plaatsvinden, meestal in beheer van professionele welzijnsorganisaties. Rotterdam heeft er inmiddels 48.
In de wijk Middelland zijn echter alle grotere overheidspanden al verkocht. Bovendien zijn er al veel verschillende initiatieven in de wijk. Ineke Palm (gebiedscommissie Delfshaven) en Lot Mertens (wijkmanager vanuit de gemeente) hebben een idee. Laten we in Middelland nou geen geld verspillen aan een groot nieuw pand, maar gebruik maken van de kracht die al aanwezig is in de wijk; laten we van de bestaande initiatieven een netwerk maken.
In juni 2015 worden de trekkende krachten achter de initiatieven uit de wijk – vanuit onze vereniging was dat destijds Audrey Coert – uitgenodigd in de Spoortuin. Alle aanwezigen omarmen het idee van Ineke en Lot. Het is het startschot voor de prille samenwerking. Thuis in West loopt dan inmiddels goed. Cees van Breugel gaat leiding geven bij Thuis in West en later ook Marc de Gooijer. Bram werpt zich samen met Marieke Hillen (Wijkpaleis) en Yvette Prinsen (Zorgvrijstaat) op als trekkers van het eerste uur van het nieuwe netwerk. Tijd voor een nieuw avontuur voor Bram.
Ineke Palm (destijds Wijkcomité) bij openingsbijeenkomst Huize Middelland, in aanwezigheid toenmalig wethouder Hugo de Jonge (begin 2016)
Huize Middelland: sociale ruggengraat
En zo gebeurt het dat op 1 januari 2016 Huize Middelland begint als decentraal Huis van de Wijk met middelen van de gemeente voor regie, communicatie en de basisinfrastructuur. De huisvestingslasten van de (meeste) panden worden betaald door de gemeente, waardoor de plekken ontzorgd worden. Die kunnen hun energie steken in activiteiten organiseren, doen waar ze goed in zijn. Dat vertaalt zich in (meer) ontmoeting, cohesie en verbinding binnen de wijk. En dat is nou net het idee achter de Huizen van de Wijk.
In de beginperiode is er veel geïnvesteerd in het opknappen van de verschillende locaties. Dat is nu grotendeels gebeurd. Alleen de Graaf Florisstraat en Oostervant hebben nog een opknapbeurt te gaan en tot nu toe geen beroep gedaan op het potje van Huize Middelland voor dit doel.
Huize Middelland bestaat uit 12 initiatieven, op 14 plekken: de Spoortuin, de Graaf Florisstraat, Zorgvrijstaat, Recreatiecentrum Oostervant, het Wijkpaleis, Werkgroep Jongeren Middelland, Singeldingen, Ettaouhid, Thuis in West, de Oranjerie en het BuurtAtelier en het Dierenlandje. Oostervant beheert ook het sportveldje op het Henegouwerplein. En vanuit de Spoortuin is het prachtige Essenburgpark ontwikkeld.
Singeldingen is helaas dit jaar gestopt omdat de subsidie vanuit de gemeente wegviel. “Het is net een tuin. We bloeien, maar niet allemaal tegelijk,” zegt Bram. De initiatiefnemers van Singeldingen hopen dat de kiosk een nieuwe bestemming krijgt op dezelfde plek. De ideeën daarvoor zijn binnen.
Parallel proces: Mooi Mooier Middelland
Tegelijk met de vorming van Huize Middelland als sociale infrastructuur, doet zich een andere ontwikkeling voor in de wijk, gericht op het verbeteren van de fysieke leefomgeving.
Het begon met de Republiek Middelland, een initiatief uit diverse bewonersorganisaties rond de thematiek aan de ‘s-Gravendijkwal (schone lucht en verminderen van daklozenopvang). Bij de gemeente pleiten ze voor minder opvang voor daklozen en verslaafden in de buurt en afnemen van de verkeersdruk richting Maastunnel.
Republiek Middelland gaat door gedoe ten onder, maar de gemeenteraad heeft dan al besloten zo’n 9 miljoen euro ter beschikking te stellen voor een groter experiment, waar het terugdringen van de daklozen-voorzieningen bij hoort. Inmiddels zijn er 2 van de 5 weg. En zo ontstaat – ook in 2015 – Mooi Mooier Middelland. Een vorm van co-creatie waar burgers, ondernemers en gemeente in verschillende werkgroepen samen plannen maken voor de besteding van middelen van de gemeente. Successen: de herinrichting van het Middellandplein en het Branco van Danzigpark, de herstelde winkelpuien in de Middellandstraat, diverse gevelkunstwerken, mooie festivals. Onze Groene Graaf opereert ook onder de paraplu van een van de werkgroepen (Groen & Duurzaam). En die hebben zeer recent nog 4 extra regentuinen in onze straat aangelegd.
Huize Middelland en Mooi Mooier Middelland zijn samen één groot wijkverbeteringsproces. Geld naar de wijk, voor de wijk, met mensen uit de wijk.
Evaluatie
Hoe kijkt Bram terug op de afgelopen 5 jaar? Hij is trots op wat er is bereikt. Het aantal plekken in Huize Middelland is stabiel gebleven; er is 30% meer aanbod aan activiteiten in de wijk; en qua kosten is het voor de gemeente zelfs 10% goedkoper geworden. De grootste winst is relationeel: mensen verbonden aan de initiatieven hebben elkaar beter leren kennen en doen meer samen. Een voorbeeld: vanuit het jeugdoverleg is het voetbaltoernooi voortgekomen, dat de Werkgroep Jongeren samen met Thuis in West organiseert. In coronatijd hebben we gezien dat er in no time een lokaal ingebed initiatief van de grond kwam, met Delfshaven Helpt. “In samenwerking is het plezierig werken, het werkt aanstekelijk,” aldus Bram.
Samen met Philip Kuypers trekt Bram nu de kar bij Huize Middelland. Sinds 2018 zijn zij de ‘netwerkregisseurs’ die faciliteren en partijen bij elkaar brengen. “Niet top-down.”
Deze vorm van Huis van de Wijk is voor beide partijen interessant. De ‘plekken’ krijgen subsidie en hebben daarmee bestaanszekerheid; de gemeente kan programma’s en opdrachten kwijt.
Geheim van het succes
Het Instituut voor Publieke Waarden heeft in 2018 een avond meegedacht met Huize Middelland. Wat is de winst? Elkaar kennen en vertrouwen. Weten wat je kunt brengen en halen. En: elkaar wat gunnen.
Wat maakt nou dat Huize Middelland zo’n succes is? Voor Bram zit het ‘m erin dat verschillende mensen vanuit verschillende initiatieven werken aan hetzelfde doel: een betere, mooiere, leukere wijk met elkaar maken. Er is geen onderlinge concurrentie. Ieder initiatief bedient een eigen publiek, heeft een eigen karakter en een eigen manier van werken. Er wordt georganiseerd in zelfbeheer, met eigen plekken, die samen een netwerk vormen.
Het netwerk is een los verband, maar is in de afgelopen jaren steeds sterker geworden. “We zijn elkaar gaan leren kennen. Het zijn allemaal mensen met een open, onderzoekende houding.” Door samen dingen te doen, samen te praten over het plein of park om de hoek, leren we elkaar steeds beter kennen. “Maar we hebben ook het geluk dat we goede mensen in de wijk hebben die eraan trekken. Daardoor hebben we plekken met kracht.”
Zeker. We hebben goede mensen op de plekken zelf. Maar niet alleen daar. Zonder bevlogen, betrokken trekkers (of netwerkregisseurs, zo u wilt) was dit alles nooit van de grond gekomen. Zij zijn het die in alle bescheidenheid op de achtergrond de aanjaagfunctie vervullen. De gemeente en de ‘plekken’ die samen Huize Middelland vormen mogen in de handjes knijpen met mensen als Marieke, Yvette, Philip en Bram. Het zijn mensen als zij die de samenwerkingsbereidheid stimuleren.
Net zoals toen hij als basisschooldirecteur van de dorpsschool gedeeltelijk ook zelf voor de klas stond, zo is hij nu als netwerkregisseur ook actief binnen dat netwerk. Bij Oostervant geven ze tegenwoordig taalles met sport. Het is een dubbele activering: gezondheid en taal. “Met een hoge opkomst, 85%! Dat halen gewone taalbureaus niet.” Bram is daar de taaldocent. Met zichtbaar plezier. Het is aanstekelijk en meeslepend. Hij is het geheime ingrediënt in dit succesverhaal. Bram: onze lokale held van Huize Middelland.
In de vorige editie schreef ik over de plannen voor het opknappen van ons Hoekpandje. We zijn inmiddels een aantal maanden en een aantal stappen verder. Hoe het er nu voor staat met de plannen en welke aanpak we kiezen kunnen jullie lezen in dit artikel.
Varianten toetsen bij de achterban
Als bestuur hebben we voor leden twee avonden georganiseerd om mee te praten over de ideeën voor het pandje. Ook hebben we een gesprek gehad met de boven- en zijburen. De minimale variant, van alleen het vervangen van het keukenblok en een kast laten timmeren, daar was eigenlijk niemand voor. De algehele stemming luidt: laten we nu goed doorpakken. Maar ook het idee voor een uitbreiding van de functie met terras krijgt de handen niet op elkaar. Niet alleen de direct omwonenden zien dat helemaal niet zitten, ook bewoners die wat verder weg wonen hebben daar geen behoefte aan.
Daarom zetten we nu in op het uitwerken van de variant van het aanpakken van de keuken, waarbij we ook het opknappen/vergroten van het toilet en de herinrichting van de bergruimte achterin meenemen. De kookteams van Floriscoop, Wine Spice Music en Koken à la Flo hebben hun wensen, ideeën en suggesties ingebracht. Uitgangspunten voor de keuken zijn: makkelijk te gebruiken door verschillende groepen, geschikt om te koken voor groepen tot zo’n 25 personen, logisch ingericht, goed geordend en goed schoon te houden.
Steun vanuit Huize Middelland
Onze straatverenging is een van de 12 plekken in de wijk die samen ‘Huize Middelland’ vormen. Dit samenwerkingsverband bestaat inmiddels 5 jaar (lees er meer over in dit artikel). Huize Middelland (HM) krijgt subsidie vanuit de gemeente. Onze straatvereniging krijgt ook jaarlijks geld vanuit de Huize Middelland-gelden. Wij vragen alleen het minimum aan: de vrijwilligersvergoeding (die in de pot gaat voor onze straatborrels) en een vergoeding voor onderhoud. Voor de vaste lasten van het hoekpandje vragen we geen bijdrage uit HM, die betalen we uit de lidmaatschapsbijdragen.
De afgelopen jaren hebben we de vergoedingen vanuit HM niet helemaal benut. We hebben nu dan ook een budget om in het pandje te investeren. Vanuit HM kregen we het aanbod voor een extra bijdrage uit de pot voor groot onderhoud van € 5.000. Ons pandje wordt in toenemende mate ook gebruikt (én gewaardeerd!) door andere ‘Huize Middelland-ers’, die er af en toe vergaderen en/of koken. De impact van de verbouwing zal dus verder reiken dan onze vereniging en daarmee de investering dubbel en dwars waard zijn. Enige voorwaarde is, dat we dit jaar nog een plan indienen voor de besteding van deze extra bijdrage.
Werkgroep ‘Verbouwing’
Met het wensenlijstje en de toezegging van Huize Middelland op zak zijn we een werkgroep ‘Verbouwing’ gestart. Vanuit het bestuur zitten Suzy, Arjan en ondergetekende daarin. Aangevuld met onze straatbewoners Jeroen en Yvonne, beiden architect, die meedenken over de ingrepen en aanpak. Op zondag 18 oktober heeft de werkgroep een eerste brainstorm gedaan. Daarbij kwamen we uit op de volgende stapsgewijze aanpak:
Stap 1: aanpak gang, bergruimte en wc.
toilet wordt ruimer
We gaan het gangetje flink inkorten en betrekken bij de gebruiksruimtes. Daardoor wordt de toiletruimte bijna twee keer zo groot, zodat je daar als volwassene niet meer met je knieën in je nek hoeft te zitten. Het berghok achterin rechts en de diepe kast aan het eind van het gangetje worden samengevoegd tot een grote opslagruimte, toegankelijk vanaf de keuken. De kast in de keuken waar nu de borden en glazen staan wordt gesloopt waardoor er meer ruimte ontstaat voor aanrecht. Hiervoor zullen we een aannemer in de arm nemen, die meteen ook de kleine zaken, zoals het gat in de vloer, op zich kan nemen. Deze stap kan al op korte termijn in uitvoering worden genomen en betaald worden met de HM-gelden.
Stap 2: uitdenken varianten voor keuken en bar
servieskast wordt gesloopt
Yvonne en Jeroen werken varianten uit voor de aanpak van de keuken. Denk daarbij aan minimaal een nieuw keukenblok en, in een uitgebreidere variant, aan een optimalisering van de werk- en kookgedeelten en de bar. De voorstellen zullen we eerst bespreken met de veel-gebruikers van de keuken. En natuurlijk mogen ook andere geïnteresseerde leden daarbij aansluiten. Meld je in dat geval aan via: [email protected] onder vermelding van ‘meedenker verbouwing’.
Het bestuur belegt eind november een ALV om de uitkomst, inclusief een grove inschatting van de kosten, voor te leggen aan de leden. Gelet op de omstandigheden wordt dat waarschijnlijk een online ALV. Na de ALV wordt de gekozen variant verder uitgewerkt.
Stap 3: uitvoering en aankleding
En dan volgt er natuurlijk de uitvoering. Wie mee wil helpen met het verbouwingsteam of wil helpen met de herinrichting (slopers, klussers, ontwerpers, aanpakkers, gordijnherstellers, enz.) is van harte uitgenodigd. Opgeven via: [email protected] onder vermelding van ‘meedoener verbouwing’.
Zo hopen we dit jaar al de eerste stappen te zetten naar een nieuwe keuken en betere inrichting van ons pandje. Zodat we gezond en verantwoord kunnen blijven koken, een bezigheid die samenbindend is en de social impact van onze straatvereniging elke keer weer bewijst.
Het Koken à la Flo team is de afgelopen tijd meermaals benaderd met de vraag of Halloween dit jaar doorgaat in de Graaf Floris. Inderdaad, het is een mooie traditie. Al jaren gaan op 31 oktober drommen kinderen door onze straat, verkleed als griezels, monsters en superhelden. Een rijke buit aan snoepgoed innend na een lied of een vluchtig ‘trick or treat’; de uitdossingen, versieringen en heuse performances van onze creatieve straatbewoners bewonderend. Sorry mensen, we slaan een jaartje over met dat virus.
Maar Ole van nr. 110b laat het er niet bij zitten. Als er dit jaar geen afgehakte vingerkoekjes worden bakken in het Hoekpandje, als er geen pompoensoep wordt gebrouwen met het kookteam, als er niet wordt geschminkt, een optocht door de straat in verkleedkleren niet kan, en als met honderden vingertjes graaien in de snoeppot niet corona-proof wordt geacht … wat doe je dan? Dan pak je de pen en nodig je samen met je jongere zusje Doris wat vrienden en vriendinnen uit de straat uit bij jou thuis.
Je sommeert je ouders om als goede gastheer en -vrouw hun beste heksen outfit en spooktenue uit de kast te halen.
Versiert het huis. Hakt een pompoen uit.
Je laat je vrienden allemaal wat lekkers maken. Gelukkig dat een van de vriendjes alsnog die griezelige afgehakte-vinger-koekjes heeft gebakken…
Zoekt een griezelige film uit ‘Coco’, overDia de los muertos waar ik al eerder over schreef en gaat die kijken met je vrienden in vol verkleed-ornaat.
En hup! Het feest kan alsnog beginnen.
Was het al met al toch nog een hele heuse echte geslaagde Halloween!
In de volgende editie van de krant meer over Ole, in de rubriek Kids in de straat. Weten we nu alvast dat die Ole wel een feestje weet te bouwen.
Het schitterende pand op GFS22a, op de hoek met de Jan Van Avennestraat, fungeert al lange tijd als kunstenaarshonk en het is niet de eerste keer dat we hiervandaan berichten: zo schreven we in 2011 over kunstenaar Mike Leach die hier zijn zeefdruk atelier had en in 2017 over het drijvende kunst/gallery/bar/dancing concept gerund door Charly Koolhaas en consorten.
Sinds april 2019 huist hier Hoboken Rotterdam, de winkel van Henno Hamstra. Het zaakje is prachtig warm ingericht. De eigen stijl van het pand, het diffuse herfstlicht dat onder de platanen door twee kanten naar binnen valt en de schitterende inrichting met veel vintage en design dragen allemaal bij aan de unieke sfeer. Heel tof om hier eens kijkje binnen te nemen.
Mooie spulletjes
In de winkel verkoopt Henno door hem zelf geselecteerde tweedehands kledingstukken, kunst en interieur-objecten. De stijl laat zich het beste uitdrukken als designervintage. Henno koopt zijn waar in bij handelaars, andere (tweedehands) winkels en markten. Voor zijn assortiment selecteert hij originele en kwalitatief hoogwaardige kleren en objecten. “Mooie spulletjes”, zo vat hij het samen. Door de jaren heen heeft hij een goed oog ontwikkeld voor kwaliteit van wol en katoen. “Als je dit een tijdje doet, krijg je daar een neusje voor”, zegt hij.
Alle spullen zijn losse stuks. Een uitzondering vormt het Amsterdamse label Bonne Suits dat hij in meerdere maten en kleuren in de verkoop heeft. Een aantal van de spullen in de winkel is ook te vinden in de webwinkel HobokenRotterdam die een indruk geeft van de collectie. (Etto Design is verantwoordelijk voor het eigenzinnige webontwerp.) De klandizie is heel divers. Het zijn mensen uit de buurt die langs struinen en iets kopen, architecten, kunstenaars, van alles. “Iedereen mag hier binnenlopen om een kijkje te nemen”, zo nodigt Henno ook de lezers van dit artikel uit.
DJ O’Henn
Naast de winkel was Henno tot voor kort ook als DJ actief. Tot voor kort, want door corona is hier dit jaar nog nauwelijks iets van gekomen. Henno draaide overal in Nederland onder de naam DJ O’Henn. In Biergarten Rotterdam had hij de laatste jaren zijn vaste avond, een alternatieve luisteravond waarin hij de grens opzocht tussen fijn en schurend, tussen lekker en ongemakkelijk. “Een gozer die vage shit draait, maar wel tof”, zo omschrijft hij zijn eigen DJ imago. Nu hij de DJ inkomsten moet missen is hij extra blij met de winkel, die best goed draait. Veel collega’s van hem en vrienden clubeigenaars, hebben helemaal momenteel niks meer aan inkomsten.
Creatieve Allrounder
Geboren en getogen in Gorkum is Henno op zijn 18e naar Rotterdam gekomen, voor een studie fysiotherapie, om hier nooit meer weg te gaan. Hij kende Rotterdam al omdat zijn oma er woonde. Na nog een tijdje op de Willem de Kooning te hebben rondgelopen is hij via via in de kleding en muziek terechtgekomen. Een creatieve allrounder en ondernemer, zo ziet Henno zichzelf. Enthousiast laat hij zijn nieuwste venture zien: de eerste ontwerpen van zijn eigen kledinglijn Hoboken. Het zijn kledingstukken gemaakt van kapotgeknipte stukken bestaande kleding die in een andere samenstelling een nieuw leven krijgen. Elk stuk van de Hobokenlijn wordt uniek en krijgt een nummer. Nummer 1 is een regenjas die zowel van twee kanten gedragen kan worden. Voor het naaiwerk heeft Henno hulp van een stagiaire.
De eerste ‘reinventions’ uit de Hobokenlijn
Stokbroden
Henno is erg te spreken over de Graaf Florisstraat. De brede straat en stoepen, de bruine baksteen en de houten kozijnen geven het iets nostalgisch. Het is groots maar tegelijkertijd intiem, dat komt door de platanen die voor een soort dak zorgen. Hij is blij met de buurgenoten in de Graaf Floris en de Jan van Avenne. Veel aardige mensen, het is supergemoedelijk en je voelt je altijd vrij om een praatje te maken, wat Henno graag doet. Ja, hij is heel blij dat hij hier mag wonen, het voel echt als een luxe.
En … zijn nieuwste idee: stokbrood verkopen in het weekend, dat wordt een leuk buurtdingetje. Dit sticker heeft hij al.
Bij het bespreken van verbouwingsplannen kwam het bestuur behalve tips en suggesties ook een aantal klachten ter ore. Daarom leek het ons goed om de regels bij gebruik van ons verenigingspandje eens op te frissen. Voor als er straks, na de lockdown, weer wat meer mag in ons gezellige Hoekpandje.
Sleutel
De sleutel kan opgehaald worden bij een van de bestuursleden. Als er na jou die dag geen andere gebruiker meer is, kan de sleutel uiterlijk de volgende dag teruggebracht worden.
Schoon
Laat het pandje schoon achter. Dat betekent: opruimen, afwassen, keuken en wc poetsen, vloer zuigen en eventueel dweilen en vuilniszakken afvoeren. Laat geen etenswaren achter, ook geen houdbare goederen zoals poedersuiker of bloem. De ervaring leert dat volgende gebruikers die toch niet nuttigen. Kijk ook even in de koelkast of je daar nog zaken hebt gestald.
Neem gebruikte handdoeken, theedoeken en schoonmaakdoekjes mee naar huis en was ze. Schone was graag inleveren bij een van de bestuursleden. Zij zorgen dat het weer terecht komt in het pandje.
Stil
Organiseer je een feestje? Moet kunnen, maar hou wel rekening met de buren. Doe – ook voor (kinder)feestjes overdag – graag even een briefje in de bus van de boven- en zijburen. Dat zou je ook doen als je het feestje thuis organiseerde.
Om 22:00 uur zet je de muziek uit en de thermostaat laag. Je hebt dan nog een uur om van de laatste gasten afscheid te nemen en op te ruimen. Om 23:00 uur heeft iedereen het pand verlaten. Ben je dan nog niet klaar met opruimen? Doe de rest dan de volgende ochtend. Hoe goed ook bedoeld, ook bij de schoonmaak wordt nogal eens geluidsoverlast veroorzaakt. Let er ook op dat je gasten niet voor de deur blijven staan kletsen!
Voorraden op? Klachten? Vragen?
Als bestuur zorgen we voor de basisvoorzieningen: koffie, thee, wc-papier, vuilniszakken, schoonmaakmiddelen. Laat het weten als er zaken (bijna) op zijn, dan kunnen we tijdig aanvullen.
Tref je het pandje niet schoon aan? Is er sprake van geluidsoverlast? Laat het bestuur dit dan direct weten via [email protected]. Dan kunnen we achterhalen wie er verantwoordelijk was en diegene daarop aanspreken. Maar na dit artikel zal dat vast niet nodig zijn…. 😉
De plannenmakerij voor vier nieuwe regentuinen in de Graaf Florisstraat ligt op schema. We hebben een informatie-avond gehouden en het plan is wat aangepast. Lees dit artikel voor meer informatie.
Informatieavond 3 september
Na een oproep via website en Telegraaffloris, een mailing en een flyer in elke brievenbus, was er op 3 september een informatie-avond waarin we geïnteresseerde straatgenoten de details van het plan hebben uitgelegd en de mogelijkheid tot inspraak hebben geboden. Net als bij de eerste regentuin, was de teneur ook nu weer positief. De aanwezigen ondersteunen het plan en er zijn reeds enkele namen genoteerd van mensen die mee willen doen aan het onderhoud. (Maar meer is welkom!) Een uitgebreid verslag van de avond is hier te downloaden.
overleg met bewoners
Andere regentuinen bij de Avennestraat
In het plan dat we gepresenteerd hebben waren de twee groenvlakken op de hoek met de Avennestraat (tuin 3 en 4) aan weerszijden in de rondingen van de stoepvlakken ingetekend.
Op dit punt wilden de landschapsontwerpers van Stadsontwikkeling een wijziging. Zij vinden vierkante regentuinen – een eerdere variant van het plan – sterker. De tuinen sluiten dan aan bij de rooilijnen van de gebouwen en gaan de parkeerstroken inperken. De geparkeerde auto’s worden minder zichtbaar en we blijven consistent met de andere groenvlakken in de straat.
Regentuinen 3 en 4 – kruising met J. v. Avennestraat– nieuwste versie van plan
Ten opzichte van het eerdere plan betekent dit dat er twee extra parkeerplaatsen verloren gaan. Het aangepaste plan hebben we daarop aan de bewoners op beide voornoemde hoeken voorgelegd. Zij geven aan dat voor hen de winst aan groen voor hun deur opweegt tegen het verlies van de parkeerplekken. Sinds het betaald parkeren in de straat is uitgebreid naar de zondagen en de avonden, is de parkeerdruk in dit gedeelte van de straat gezakt. Ook is het autobezit in dit gedeelte van de straat lager dan verderop.
We leggen de wijzigingen ook nog voor aan de geïnteresseerden die eerder op de informatieavond kwamen.
Regentuin 5 – hoek met v. Duivenvoordestraat
Fietstrommels
In deze variant van het plan moet ook de fietstrommel vóór de winkel HobokenRotterdam verplaatst worden. De locatiebepaling daarvan is niet aan ons maar we hebben wel aangeboden hierin met Stadsbeheer mee te denken. In deze herinrichting zou ook gelijk de andere – wat plomp op de stoep geplaatste – fietstrommel meegenomen kunnen worden.
Planningsmatig zou deze herinrichting het beste te bundelen zijn met de rioolvervangingsoperatie in de Drie Straatjes die binnenkort ook deze kruising zal bereiken.
Enthousiasme
Naast de bewoners van de straat, blijft ook de gemeente onveranderd positief over het Regentuinen project en wil dit jaar nog tot aanleg overgaan. Tussen de vele vergroenings- en klimaatprojecten die momenteel in Rotterdam gepland worden, springt deze volgens hen eruit in ruimtelijke en technische kwaliteit. Ze verwachten dat dit een voorbeeldoplossing kan worden voor andere stadsstraten.
En hoe fijn is het als gemeente wanneer straatbewoners zelf met dit soort initiatieven komen, met alles erop en eraan? Van kant en klare ruimtelijke tekeningen, tot complete beplantingsplannen en enthousiastelingen voor het beheer aan toe?
Een en al resulteerde in de aanmelding van dit project voor de nationale steenbreektrofee, zie steenbreek.nl. Ach ja, waarom ook niet 🙂
De eerste Regentuin ligt er nu een dik jaar en wordt steeds fraaier en voller, zoals iedereen die er wel eens langs loopt of fietst met eigen ogen kan zien. De gemeente heeft onlangs de plannen goedgekeurd voor een aantal nieuwe Regentuinen en daarbij financiering toegezegd. Download hier de flyer met de plattegrond voor de geplande locaties.
Volgende week donderdag 3 september organiseren we een informatieavond voor bewoners, vanaf 20:00 in het hoekpandje 88a. We nodigen bewoners van harte uit om de plannen te bespreken en met ons na te denken over de verdere invulling.
Coronamaatregelen
Let op: vanwege corona vragen we geïnteresseerden zich vooraf per email aan te melden via [email protected]. De 1,5 meter afstand inachtnemend is er slechts plek voor maximaal 15 personen in het pandje. Op de avond zelf noteren van iedereen de naam en het telefoonnummer. Bij meer dan 15 aanmeldingen organiseren we op korte termijn een tweede avond voor de latere aanmelders.
Programma
Op de avond komen aan bod:
waarom willen we deze regentuinen?
waar en wanneer we de tuinen willen aanleggen?
worden er weer regenpijpen afgekoppeld?
wie er wil er meehelpen met het beheer ervan?
welke bezwaren en feedback is er?
Wat is het idee van een regentuin?
We willen de infiltratiecapaciteit van de straat vergroten – zorgen dat er meer hemelwater in de grond belandt, in plaats van in het riool – en de straat vergroenen. De regentuinen komen op koppen en kruisingen op locaties die momenteel betegeld zijn, naast de parkeerplaatsen, tussen het trottoir en de straat. De regentuinen worden omkaderd met banden en de groenspecialisten uit onze straat zorgen voor een goede beplanting, gebaseerd op jarenlange geveltuinervaring.
Waar mogelijk wordt één regenpijp afgekoppeld van het riool, het water wordt opgevangen in een slimme regenton en stroomt vandaar via een geultje in het trottoir richting de regentuin waar het wordt opgenomen.
Tijdens de afgelopen ALV, op 14 februari 2020, is het voorstel gedaan om wat investeringen te doen in onze keuken: nieuwe hoge tafels voor in de keuken om staand aan te kunnen werken, een kast op maat laten maken, aanschaf nieuwe pannenset. Als bestuur hadden we al een offerte van een timmerman opgevraagd.
De aanschaf van de horeca-snij-tafels en pannenset: daar was iedereen het mee eens. Het kookteam van Floriscoop mocht deze, als intensieve gebruikers van de keuken, gaan aanschaffen; zij weten immers het beste wat werkt voor de koks. Wel even afstemmen met het team van Wine Spice Music, die andere regelmatige gebruikers van de keuken.
Naar aanleiding van deze voorstellen kwam de vraag op tafel of we het vernieuwen van de keuken niet wat rigoureuzer aan moeten pakken… Een hele nieuwe keuken misschien? De huidige keuken hebben we al zo lang en heeft zijn beste tijd gehad. Echt goed schoon krijgen we ‘m niet meer en met een intensiever gebruik is hygiënische veiligheid ook wel een dingetje. Naar aanleiding van deze ideeën besloot het bestuur dit te onderzoeken.
De droom van Jet
Niet lang na de ALV kwam Jet Houwers bij het bestuur op de lijn. Zij had tijdens de kerstborrel aan Winy Maas verteld over haar droombeelden bij ons hoekpandje op 88a. Winy begeleidt verschillende ‘social impact’ trajecten in diverse landen en was enthousiast geworden over haar vergezichten; die sloten aan bij waar hij mee bezig is wereldwijd. Hoe mooi is het om dat dan ook te kunnen doen voor je eigen straat? Samen wilden ze komen praten over de ideeën. En zo zaten onze kersverse penningmeester Rogier en ik op 10 maart in ons pandje te luisteren naar de droom van Jet.
Jet was niet bij de ALV geweest en was opgetogen te horen over de suggesties die daar waren gedaan. Zij gaat graag nog een stapje verder: als we het toch over opknappen hebben, waarom dan niet doorpakken en ons hoekpandje een grote opknapbeurt geven? Behalve de keuken zouden we ook kunnen denken aan goede isolatie, zodat de bovenburen minder last hebben van geluidsoverlast bij gebruik van het hoekpandje. En wellicht ook dubbel glas, als warmte isolatie. En o ja, dan de douche op de eerste verdieping (niet in gebruik) omtoveren tot een tweede toilet, het muurtje in het toilet op de begane grond wat naar achteren plaatsen zodat je daar wat ruimer zit, en laten we dan ook meteen het gat in de vloer meenemen. Het ging Jet niet zozeer om de verbouwing zelf, maar vooral om de reden erachter. Hoe mooi zou het zijn als er nog intensiever gebruik gemaakt kan worden van ons hoekpandje? Ontbijt-service voor ouderen, af en toe een terras voor de deur, een paar keer per week gelegenheid om er wat te eten? Met een andere (in)richting denken Jet en Winy dat het pandje nog meer gebruikt en veraangenaamd kan worden.
Draagvlak toetsen
Voordat we hier aan toe zijn, zijn er nog flink wat andere vragen te stellen en wellicht obstakels uit de weg te ruimen. Om een paar punten te noemen: wat betekent dit voor de sociale en maatschappelijke functie van onze vereniging en de prachtige initiatieven die er nu met regelmaat plaats vinden? Hoe verhoudt dit idee zich daartoe? In onze statuten staat duidelijk dat er geen commerciële activiteiten mogen plaatsvinden. En wat te denken van vergunningen? Is het te verenigen met de bestemming die op het pand zit? Wat gaat dit kosten? Wie gaat dit betalen? Wat betekent dit voor onze huur? En voor onze contributie? En ook zeer belangrijk natuurlijk: wat vinden onze leden hiervan? Voordat er tijd en moeite wordt gestopt om dat allemaal te onderzoeken, stellen we als bestuur voor om eerst onze leden te raadplegen.
En toen kwam Corona
We zijn net bezig een vragenlijst op te stellen voor een ledenraadpleging, als – nog niet eens een week na het gesprek met Jet en Winy – Rutte en kornuiten het land dichtgooien. Alles valt stil. De Grote Onzekerheid breekt aan, de uitvraag gaat in de koelkast, ons Hoekpandje gaat op slot en het sociale leven valt stil. Maar nadat de ‘intelligente lockdown’ wordt versoepeld pak ik de draad weer op. Ik benader Jet en op 13 juli gaan we samen wandelen. Zij licht haar ideeën verder toe. De corona-situatie heeft in Jet’s ogen precies laten zien welke meerwaarde er zit in lokaal ingebedde initiatieven. Hoe waardevol ons sociaal kapitaal is. Jet en haar man Frank kregen beiden covid-19 en stonden versteld van de enorme steun uit de omgeving. Zoveel aandacht, zoveel zorg. Dat is de kracht van onze buurt. Dat wil ze behouden en verder uitbouwen. Het Floriscoop-team ging maaltijden verzorgen door en voor de buurt, met producten uit de buurt. Zoiets heeft niet alleen meerwaarde in crisis-tijden. Het zou een breder fundament kunnen zijn voor de buurt die wij willen zijn: betrokken bij elkaar, elkaar steunend waar nodig, zonder verplichting, uitnodigend.
Sociaal kapitaal
En dat zou prima kunnen in een gemixte functie. Jet wil voorkomen wat er in Amsterdam gebeurt. Daar worden leuke hoekpandjes als de onze opgekocht door projectontwikkelaars om er het zoveelste hippe koffietentje in te zetten, waarvan er al zovele zijn. De bestaande activiteiten met een vrijwillige karakter moet we koesteren en behouden, en zouden in haar ogen prima aangevuld kunnen worden met activiteiten met een meer professioneel karakter. Bijvoorbeeld een paar avonden per week een kook-functie, waar buurtbewoners kunnen aanschuiven voor een gezonde en goedkope maaltijd, bereidt met lokale producten, door lokale koks die daarvoor een eerlijk uurloon krijgen, en waar naast gezond eten ook ontmoeting centraal staat. En waar jongeren die in onze stad een MBO- of HBO-studie in een horeca of hospitality studierichting stage kunnen lopen. Zolang de sociale functie maar voorop staat. Het is investeren in het sociaal kapitaal van onze straat en buurt.
Samen optrekken
Binnenkort peilt het bestuur de mening hierover onder de leden van de straatvereniging om het animo te peilen voor deze richting. Een volgende stap is om de eerste ideeën te bespreken met onze buurtgenoten en te bezien of er een groepje ‘trekkers’ gevormd kan worden die deze toekomstdroom verder willen onderzoeken, uitwerken en – wie weet – daadwerkelijk realiseren. Na de zomer organiseren Jet en ik een eerste bijeenkomst om mensen te informeren en te kijken of er naast onszelf en Winy, meer meedenkers en meedoeners gevonden kunnen worden. We geloven erin dat dit idee een kans van slagen heeft als het wordt gedragen en getrokken wordt door meerderen. Als dat zo is, wordt het samen optrekken met de directe omwonenden, straat- en buurtbewoners, met onze straatvereniging en met Huize Middelland. Het zal een lange weg worden voordat deze droom gerealiseerd kan worden maar we voelen dat het zou kunnen lukken.
Begeisterd
De wandeling met Jet door het Essenburgpark – dat andere prachtige bewonersinitiatief – zit erop. We zijn weer aangekomen in onze straat en ik neem afscheid van haar. Het laatste stukje Graaf Florisstraat naar mijn voordeur wandelend realiseer ik me dat ik begeisterd ben door haar enthousiasme en haar ideeën. Voor mijn geestesoog zie ik me in de toekomst al zitten in een vernieuwd hoekpandje, waar ik na een inspirerende, intensieve, lange werkdag ben komen aanschuiven voor een gezonde en lekkere maaltijd met mijn gezin, omringd door kunst van de tekenclub, en waar ik bekende en nog onbekende buurtbewoners ontmoet die me inspireren met hun verhalen, ideeën en toekomstdromen.
Maar nu eerst die keuken opknappen. Voor de nabije toekomst, liefst nog dit jaar af, als eerste concrete resultaat. Wie wil met het bestuur helpen om een plan hiervoor te maken? Geef je op via [email protected]
Vakantie houden in de Graaf Florisstraat is geen straf. De straat is een grote platanenpergola. Hoe hoog de temperaturen ook oplopen het groene bladerdak biedt schaduw en geborgenheid. Zelf heb ik een luxe tweepersoonshangmat aangeschaft, met kussen. Heen en weer wiegend in de achtertuin, meedeinend op het geluid van spelende kinderen en het gerinkel van bestek en glazen uit de vele keukens rondom mij, kom ik heerlijk tot rust.
Hoe groot het contrast tussen deze rust en de opwinding die een spoedklus van manlief de afgelopen week met zich meebracht. In het dagelijks leven docent filosofie en levensbeschouwing aan een hogeschool in Brabant maar deze week even niet. Via een oud-collega uit de televisiewereld werd hij benaderd of hij in drie dagen het televisieprogramma ‘De stelling’ vlot kon trekken. Een debat programma van de publieke omroep onder leiding van Jort Kelder. Dit programma zou plaatsvinden als onderdeel van een thema-avond over racisme.
Er was veel commotie rond dit debat. Een tegenbeweging stond op en bracht naar voren dat racisme een feit is en dus geen onderwerp om over te debatteren. ‘Racisme is een moorddadig systeem wat al eeuwenlang Zwarte mensen, uitsluit en onderdrukt en intergenerationele trauma’s veroorzaakt,’ zo luidde de verklaring. Jort Kelder zo’n debat laten leiden zou impliceren dat er kennelijk iets verdedigd zou moeten worden bij witte mensen om zich racistisch te mogen uiten. Er werd daarom opgeroepen tot een boycot. Ondertussen was het rusteloze zoeken naar gasten die wel wilden meedoen begonnen.
In zijn column in de Volkskrant van afgelopen donderdag zegt socioloog Stefan Sanders dat het politieke gevecht tegen onrechtmatige discriminatie zijn volledige sympathie heeft maar dat er een soort clubgevoel is ontstaan in de antiracismebeweging die niet zo verschillend is als die van het corps.:
“Bepalen wie ‘echt zwart’ is en wie ‘woke’. Dat heet mores leren en niet de machtelozen doen dat, maar juist de (kleine) groep die op het punt staat zelf macht te verwerven.
Dat mores leren was inderdaad de rode draad van de kritiek op de keuze van Jort Kelder waarbij de centrale argumentatie als volgt luidde:
‘Witheid is een proces dat is geworteld in de sociale structuur, een proces dat een vorm van psychose veroorzaakt die wordt ingekaderd door zijn irrationaliteit, die elke rationele betrokkenheid te boven gaat.”
Er werd verwezen naar de wetenschapper Kehinde Andrews die medeverantwoordelijk is voor de documentaire The Psychosis of Whiteness. In deze documentaire wordt racisme uitgelegd aan de hand van een cinematografische representatie van de slavenhandel. In deze films is volgens hem sprake van metaforische hallucinaties over ras. In big budget films als ‘Gone with the wind’ worden de instituties die verantwoordelijk waren voor slavernij niet aangeklaagd maar wordt de geschiedenis herschreven door deze instituties alle lof te geven voor het afschaffen van slavernij.
Ik ben heel benieuwd naar die documentaire maar in het geval van Jort Kelder vraag ik me af of er sprake was van witte psychose of van een geval van overhaaste generalisatie. Van deugdelijke argumentatie was in ieder geval op social media geen sprake en de tegenreacties op de antiracisten waren in sommige gevallen onverbloemd racistisch en dat laatste raakte me diep omdat ervaringen met racisme ook in mijn DNA zitten.
De bewuste avond vonden maar liefst drie debatten plaats die geen debat genoemd mochten worden. Toen de twitter storm was gaan liggen, kroop ik in mijn hangmat maar het duurde lang voordat voor mijn gedachten gold: Gone with the wind.
Drie jaar heeft ze gezocht naar een horeca-locatie die naar het zin was – en beschikbaar. Sinds dit voorjaar is ze geland op het Middellandplein 21B. Kim (28) startte samen met haar partner en een bevriend stel Roast.
Ze is de enige met roots hier. Haar compagnons komen uit Engeland (2) en Nieuw Zeeland. “Ik kom eigenlijk uit Zwijndrecht, maar heb in Rotterdam gestudeerd, dus ben hier echt geworteld.” En die wortels, heb je nodig om van een zaak een succes te maken, meent Kim. “Je moet er echt heel erg veel energie in stoppen. De vorige mensen die hier zaten, zijn maar kort hier geweest. Maar ze kwamen uit Den Haag en hadden geen netwerk hier.”
Kim zelf moet bogen op een netwerk van ‘vroeger’ als je dat als 28-jarige kunt zeggen. Ze is namelijk de afgelopen jaren overal behalve in Nederland geweest. Ze heeft na haar studie Leisure Management in restaurants gewerkt in Australië en in Engeland.
Down Under heeft ze inspiratie opgedaan voor Roast. “De koffiecultuur is daar zoveel meer ontwikkeld, dat willen we naar Nederland halen.” En dat is ze met recht gelukt: De koffie overigens is inderdaad echt heel bijzonder genieten en een reden hierheen te gaan.
Ook de sfeer van daar wil ze terug laten komen: eenvoudig en relaxte vibe. Ze lacht: “Toen we hier kwamen waren de muren alle kleuren van de regenboog. We hebben ongelooflijk veel emmers witte verf op de muren gesmeerd. En veel planten neergezet en opgehangen. Daar worden mensen blij van en voelen zich op hun gemak.”
Ook op de kaart kun je die eenvoud zien. Een ‘whole day menu’ met wat ontbijtopties, diverse eieren, boterhammen met lekkers en een soep en salade. De uitvoering is alles behalve eenvoudig. Die overtreft zelfs alle verwachting: een verrassend lekkere scrambled egg met spek op heerlijk Jordy’s brood, bijvoorbeeld.
Of ze bang is voor de concurrentie in de buurt? “Nee natuurlijk niet. Ik verwacht juist een grotere aantrekkingskracht. Moet je kijken wat een ongelooflijk leuk plein dit aan het worden is. West bruist en het Middellandplein helemaal.”
Beppie de Bruin werd eind 2013 in haar woning aan de Jan Porcelli-straat gevonden terwijl ze al tien jaar eerder overleden was. Op macabere wijze werd Beppie zo een bekende Middellander en een symbool voor eenzaamheid onder ouderen. Heel Nederland was geschokt. Het oordeel was al snel geveld: het kon niet anders dan dat de buurt ‘schuld’ had aan wat hier gebeurd was. Zij hadden dit laten gebeuren. Marsja, een buurtgenoot die het van dichtbij meemaakte verhaalt over de pijn die dat veroorzaakte. Vanuit de Jan Sonjéstraat was er in die tijd juist veel activiteit ontstaan en ze namen de omliggende straten, ook de Jan Porcelli-straat, mee in de positieve opwaartse beweging. “Wij herkenden ons niet in het beeld dat werd neergezet. We waren juist hard bezig met elkaar de handen uit de mouwen te steken om meer saamhorigheid te creëren. En toen dit.”
Levensgeschiedenis van Beppie…
Over de levensgeschiedenis van Beppie was maar weinig bekend. Maar in het voorjaar van 2020 komt daar verandering in door onderzoek van Griselda Molemans. Molemans ontdekt dat Beppie slachtoffer was van seksueel misbruik door Japanners in de Tweede Wereldoorlog. De duistere achtergrond van Beppies eenzaamheid werd daarmee opengelegd. Niet dat het de dood van Beppie verzacht, integendeel. Het is gruwelijk om te horen met welk trauma zij moest leven. “Maar het werpt toch wel een ander licht op de zaak, Beppie leek bewust gekozen te hebben voor de anonimiteit,” aldus buurtbewoner Marsja.
…raakt Middelland
Het verhaal raakt een groep Middellanders. Op voorgeven van Griselda ontstaat een wens om Beppie met een publiek monument te gedenken, waarbij ook de hele groep slachtoffers van seksueel oorlogsgeweld voor het voetlicht zou kunnen komen. Op 16 mei gaf Molemans een voordracht over haar onderzoek en ontdekkingen aan een aantal betrokken buurtbewoners, waaronder uw verslaggever. Ook aanwezig waren vertegenwoordigers van Gebiedscommissie Delfshaven en Wijkcomité Middelland. Daarna trok het gezelschap de wijk in om te onderzoeken wat een mogelijk geschikte locatie zou zijn voor een gedenkteken. Na een rondgang langs verschillende plekken lijkt de aanwezigen unaniem het Middellandplein een geschikte locatie. Maar we beseffen ook: het Middellandplein is tot stand gekomen in nauwe samenwerking met buurtbewoners, ondernemers en alle andere betrokken partijen, dat is ook de manier waarop we dit idee verder willen brengen.
Vervolgens diende een samenwerkingsverband van Thuis in West, Gebiedscommissie Delfshaven en Wijkcomité Middelland een aanvraag in voor een gedenkteken. De gemeenteraad stelde zich achter een motie van de SP om dit gedenkteken mogelijk te maken.
Vanuit de commissie Straatnamen en Gedenktekens kwamen echter bezwaren. Niet alleen bleek de gebruikelijke procedure voor dit soort aanvragen niet gevolgd te zijn (waardoor de commissie onder politieke druk plotseling een advies moest uitbrengen), ook bleek het ingediende ontwerp onvoldoende uitgewerkt en voldoet het niet aan de eisen. Er zijn al meerdere monumenten voor Indië-slachtoffers, en ook in Rotterdam is op de Boompjes al een jaarlijkse herdenking op 15 augustus. Verder is er in de aanvraag te weinig aandacht voor educatie en is het van belang de omwonenden er sterker bij te betrekken. In een gesprek met vertegenwoordigers van de wijk is deze feedback doorgenomen. De uitkomst van dat gesprek is dat er verder gewerkt gaat worden vanuit de volgende uitgangspunten:
Focus op eenzaamheid We willen een monument waarin Beppie de Bruin herdacht wordt, met de focus op eenzaamheid. Er zijn veel bevolkingsgroepen in de wijk die ervaring hebben met oorlogstrauma, ontworteling, niet-thuis-voelen, vervreemding, en de eenzaamheid die komt met het gevoel dat je niet meetelt en je verhaal niet gehoord wordt. We hopen dat zij zich in door dit monument gezien gaan voelen. En dat met name ook slachtoffers van seksueel oorlogsgeweld zich in Beppie herkennen en het monument als erkenning ervaren.
Draagvlak in de wijk We willen dat het monument een zo breed mogelijk draagvlak krijgt. De hele procedure moet zorgvuldig worden afgewikkeld, met inspraak voor bewoners in de buurt wonen, met voorlichting voor de hele wijk en info in de plekken van Huize Middelland.
Een nieuw ontwerp met een heldere opdrachtomschrijving Het huidige ontwerp voldoet niet aan de eisen en is nog te fragmentarisch en te letterlijk. Idealiter komen we tot een ontwerpproces waarbij kunstenaars uit de wijk uitdagen om mee te denken in de vormgeving van dit monument.
Educatie Het monument past in een bewustwordingsproces ten aanzien van de vele nog-niet vertelde historische verhalen van kleurrijk Delfshaven. We willen dit monument levend houden via de scholen, met inbedding in een historische route en met jaarlijkse herdenkingsmomenten. Het monument past daarom naadloos bij de recentelijk geformuleerde ambitie van de gebiedscommissie.
Hoe nu verder?
Een kleine projectgroep van betrokken bewoners gaat aan de slag om dit proces verder te brengen. Zij zullen de ideeën breder bespreken in Middelland, waarna het voorstel kan worden bijgeschaafd.Idee is om een ontwerpwedstrijd uit te zetten, een voorstel te maken over inbedding en educatie en vervolgens een nieuwe aanvraag in te dien bij de commissie Straatnamen en Gedenktekens. Het streven is om in voorjaar 2021 het gedenkteken te kunnen onthullen.
Ben je geïnteresseerd om meer te weten of om mee te doen? Stuur een mailtje naar [email protected]
Corona of geen corona, nieuwe buren komen en oude buren gaan. Deze keer is het de beurt aan Bas en Sarah, nieuwe bewoners in het bovenhuis op nummer 108b. Het bovenhuis is verdeeld in drie huurappartementen en Bas en Sarah wonen bovenin – vier trappen op – aan de achterkant.
Het jonge stel komt uit Breda en woont hier pas sinds twee maanden. Wat blijkt? Dit is hun eerste eigen zelfstandige woning. Ze zijn dus nog maar net het huis uit en wonen voor het eerst in hun leven samen. Hoe leuk en spannend is dat? Voor Sarah betekende dit zelfs de allereerste verhuizing in haar leven. En dan gelijk terechtkomen in een van de leukste en mooiste straten – ach waarom toch die bescheidenheid? – de allerbeste straat van Rotterdam! Dat is gewoon boffen.
het interieur
Vogeltjes
Ze zijn er zelf ook erg blij mee. Vanaf de bovenste verdieping hebben ze een wijds uitzicht over de skyline van het centrum wat een grootstedelijk gevoel geeft. En toch is het rustig. ‘s Ochtends horen ze alleen het gefluit van de vogeltjes. Ze vinden de straat gezellig en de mensen leuk, de sfeer, de tuintjes, de stoep met de kinderen en de krijttekeningen. Ze zijn heel hartelijk ontvangen door Ronja en Karlijn, de onderburen, van wie ze reeds handige vegetarische winkeltips hebben gehad. Qua keuze aan vleesvervangers loopt Rotterdam een stuk voor op Brabant, als we hen moeten geloven.
Het was wel heel vreemd om deze grote verandering in je leven door te maken als er net een pandemie heerst. Je zit gelijk 24 uur per dag thuis, op elkaars lip en je kan niet meer even terug naar je ouderlijk huis en je vrienden. Dat misten ze wel. Een behoorlijke vuurproef, maar hij is goed doorstaan. Toch? Lachend kijken ze elkaar aan. Een expliciete evaluatiemoment is er nog niet geweest, zo lijkt het, maar het zit goed, krijg ik sterk de indruk.
Klarinet
Bas is een fanatiek liefhebber van klassieke muziek. Hij bespeelt al dertien jaar de klarinet en volgt nu een vooropleiding voor het Conservatorium. Hij speelt in het Nederlands/Belgisch jeugdsymfonie orkest, “het beste jeugdorkest van Nederland!” Een uitvoering met dat orkest van de 5e van Mahler in de Gouden Zaal van het Wiener Musikverein in aanwezigheid van zijn voltallige familie vormde het voorlopige hoogtepunt van zijn leven.
Via een examenconcert op de muziekschool leerde hij drie jaar geleden Sarah kennen, die hobo speelde. Dat werd als snel heel gezellig en sinds die tijd zijn ze een setje.
Psychologie
Sarah studeert psychologie aan de Erasmus Universiteit en heeft haar eerste jaar er net op zitten. Alle vakken zijn gehaald en ze kijkt uit naar een welverdiende vakantie. Met haar studievriendinnen heeft ze een AirBnB geboekt in Wilnis. Als bijbaantje werkte ze in een tweedehands kledingwinkel in Breda, maar die winkel is helaas failliet gegaan door corona. Ze werkt ook als vrijwilliger in een verzogingstehuis met ouderen. Dat vindt ze heel mooi werk en ze krijgt er veel energie van. Bas, die nu vakantie heeft, heeft zojuist een bijbaantje gevonden bij AB-AZ chauffeursdiensten. Later deze zomer gaat hij met vrienden naar een huisje in Frankrijk.
Als ik na het interview weer naar huis loop denk ik aan mijn eigen eerste kamer, weg van het ouderlijk huis, los in de grote wereld, het gevoel van vrijheid dat dat losmaakte, waar ik dankzij deze twee weer een vleugje van mee heb gekregen. Bas en Sarah, welkom, een mooie tijd gewenst in onze straat, jullie straat!
Ze zouden eigenlijk meeverhuizen van het oude naar het gloednieuwe Wijkpaleis aan de Claes de Vrieselaan, maar Marco is met Rechtstreex zo vreselijk hard gegroeid dat zijn spot daar te klein zou zijn. Nu zit hij in een heerlijk ruime bedrijfsruimte aan de Aleidisstraat 10. De grote roldeur staat uitnodigend open.
Het was op de vorige locatie inmiddels heel normaal geworden, al klonk het voor nieuwkomers wel wat vreemd: “Je klimt gewoon even door het raam en dan staan de boodschappen voor je klaar.”Die boodschappen zijn de producten van Rechtstreex die je via de website kunt bestellen en die woensdagmiddag/avond voor je klaarstaan. Alle producten worden uit de regio betrokken, een deel is biologisch. Producenten krijgen een eerlijke prijs, de consument een eerlijk product: je kunt altijd zien waar iets vandaan komt, hoe de prijs is opgebouwd en welke waarden de producent aanhangt. Duurzaam, lokaal en transparant, dat is de missie van Rechtstreex. Duur? Dat valt wel mee: er zijn vaak ook goedkopere producten die afwijken van de standaardvormen: b-keuze appels en peren, kromkommers, Paprikanders, etc.
Marco
Rechtstreex bestaat al ruim 5 jaar en liet een gezonde leuke groei zien, rustig aan. Tot aan de Corona-crisis. De aandacht voor regionale producten won overal flink terrein en daar heeft ook Rechtstreex van geprofiteerd. Wijkcoördinator Marco moet er even van zuchten, de laatste woensdag voor de vakantie. Hij kan er gelukkig even tussenuit deze zomer om wat bij te tanken, want de groei was bijna niet bij te benen, meldt hij met gepaste trots. “Tijdens de corona-periode zijn we bijna verdrievoudigd als organisatie, maar zeker ook hier in deze wijk. Iedere week komen nu zo’n 120 mensen hun meegebrachte tassen vullen met de spullen die gesorteerd klaarstaan op de tafels. Uiteraard groenten en fruit, maar ook veel zuivel, brood, broodbeleg, houdbare producten, vlees, vis en allerlei vegetarische alternatieven.”
Welke producten favoriet zijn? “De groenten en het fruit zijn natuurlijk al jaren de grote basis. Maar ook de mosselen en oesters liepen storm de afgelopen tijd. En de sojaproducten zijn aan de flinke opmars bezig.”Daarnaast komt hij elke donderdagavond ook nog bij gemiddeld 30 klanten persoonlijk aan de deur voor thuisbezorgingen.
Vanaf eind augustus staat hij weer paraat. En vanaf dan niet meer alleen op woensdag, maar ook op vrijdag en zaterdag. Marco runt sinds een 2,5 jaar namelijk ook nog eenzelfde wijkpunt in Spangen, en dat heeft hij nu samengevoegd met dat van Middelland op zijn nieuwe eigen stek aan de Aleidisstraat.
Misschien is het u ook opgevallen, maar het lijkt wel of er steeds meer kinderen bij komen in onze straat, je struikelt bijna over de rondkruipende of op driewielers rond pedalerende dreumesen, al of niet met stoepkrijt in aanslag. Ik kan nog jaren vooruit met deze rubriek, dat is wel duidelijk. Maar gelukkig zijn er ook nog zat kids die het stoepkrijt ontgroeid zijn, zo kwam ik voor deze aflevering terecht bij Meis Frumau, op nr 83, met paps Frank, mams Froukje en niet te vergeten broertje Jip van 6 jaar.
Na de hartelijke ontvangst moest ik meteen naar het hoogste punt van het huis, want daar is op zolder de spannende kamer van Meis. Met een fraai uitzicht op de tuinen beneden, met beneden in die tuin 6 kuikens en een haan, genaamd Gier, maar die haan, Gier dus moet waarschijnlijk het veld ruimen, anders is voor alle buren elke dag om 5 uur in de ochtend reveille. Maar wel een klim zeg, naar zolder, nou ja, goed voor de hartspier, mooi meegenomen zo’n onverwachte work-out.
Meis is al 8 jaar, maar is inmiddels op 15 juli 9 geworden, nog gefeliciteerd, nog een jaartje en je wordt 10, dat klinkt steeds stoerder kan ik me heel vaag herinneren.
School
Meis zit in groep 5b, nou eens niet op de Montessori, Rotterdamse Schoolvereniging of de VierAmbacht, maar op de Harbour Bilingual aan de Coolhaven. Tweetalig onderwijs dus, lijkt mij heel slim, vloeiend Engels spreken en schrijven, daar wordt je wijzer van ‘nowadays’. Het leukst aan school? De lessen van juf Esmaralda, die weet van saaie onderwerpen, dus voor je het weet saaie lessen, altijd iets spannends te maken. En Meis doet het goed, want in rekenen is ze heel bedreven en in het Engels schrijven kan ze het beste van de hele klas, naar eigen zeggen hoor dat wel. Maar ik ben zomaar geneigd dat te geloven, want de zelfverzekerdheid straalt van haar af, dus ik durfde niet te vragen of dat echt waar is. Met een verwijzing naar de kippen beneden in de tuin, kwam er ineens vloeiend ‘chickens are very smelly’ uit, nou ja, ik rook niks zo helemaal op zolder. Vervelend aan school …de zomervakantie…he, dat heb ik nog niet eerder gehoord, liever op school dan op vakantie, jaja, vakantie is altijd wel een gedoe hoor. Maar ja, wat wil je, op school vechten Nika, Eva en Denez om met mij te kunnen spelen, vertelt Meis zonder een spier te vertrekken. Alleen wie dat wint weet ik nooit, want dan zijn de pauze’s al weer voorbij. Ja, dan begrijp ik wel waarom school zo leuk is, dat zou ik ook wel willen zeg, dat de buren er om vechten wie met mij een potje wil biljarten…of zo.
Hobby’s
Zwemmen, daar is Meis goed in, sterker nog, ze doet schoolslag en vlinderslag en daarin is ze de snelste van haar groepje. Goed bezig Meis, zwemmen is zo goed voor je , wordt je heel sterk van. Piano, dat is een hobby, waarvan Meis zegt dat dat bepaald niet haar hobby is. Gelukkig is ze daar van af. Maar Meis heeft ook nog een paar toekomstige hobby’s, schermen en wielrennen, dat lijkt haar wel wat. Ik zou dat pianospelen toch niet zo snel wegdoen Meis, stukje spelen tussen al die andere opwindende hobby’s, dat geeft ook weer beetje rust, maar ja, wie ben ik, ik was ook ooit blij dat de piano thuis de deur uitging, de vlag ging uit, maar toch…heb ik wel beetje spijt. Muziek maken is toch heel mooi Meis, denk er nog eens over na. Voorlopig doet ze het nog even met haar verzameling sleutelhangers, schaaltjes met vlaggen en mooie blikjes, zou dat over 2 jaar nog steeds een hobby zijn?
Later
Wat ze later wil worden? Patholoog anatoom, mensen opensnijden, wel als ze al dood zijn hoor. Hoe ze daar aan komt? Meis had gelezen over de Toraja, een volk in Indonesië, die de doden heel lang in huis houden, daar is Meis heel nieuwsgierig naar. Ik ook, dus even opgezocht en ja, dat volk houdt zelfs een keer per 3 jaar een festival waarbij ze de doden opgraven, verzorgen en schone kleren geven, hun manier om de doden respect te betonen. Zoek maar eens op, bijzonder. Maar, zegt Meis vastbesloten, leven is natuurlijk veel leuker.
Nou Meis, dat gaat wel wat worden met jou, zelfverzekerd en leergierig, mooie combinatie, eerst basisschool afmaken en dan….ligt de toekomst voor je open, kan nog alle kanten op, maar het gaat je lukken, succes!!
Dat Rotterdam al een flink tijdje in de lift zit, dat is iedereen zo langzamerhand wel duidelijk. Ook onze wijk Middelland is in die lift gestapt, vanuit het souterrain naar de dakverdieping? Een mooie graadmeter voor die ontwikkeling is de vestiging van restaurants en dan bedoel ik niet, met alle respect, shoarma en hamburgertenten met ondernemers die ook hun nek uitsteken, maar daar zijn er zoveel van in de stad. Ik heb het dan over de restaurants die wat toevoegen aan de keuzemogelijkheden, zoals de Thai Soi3, Tandoori16 en HolySmoke aan de Kruiskade. En vervolgens richting Middellandplein, wat zo’n geweldige oppepper heeft gekregen met die vergroening: Bistro Belèn, mr Nonno, wijnbar El Parador…. en niet te vergeten juffrouw van Zanten op de hoek van de Heemraadssingel.
vlnr: Timo en Quirijn
Houtoven Pizza
Sinds kort is op het Middellandplein 19a een nieuwe loot aan de stam geopend, ‘houtoven pizza de Buffel‘. Alweer een pizzeria, hoor ik u denken, maar ja, je hebt gewone pizzeria’s en je hebt smaakvolle restaurants waar hoogwaardige pizza’s gebakken worden. De Buffel is er overduidelijk een van de laatste categorie, reden genoeg om kennis te maken met de eigenaren, Timo Dijkstra en Quirijn Visser. Allebei bepaald niet onbekend met pizza’s, want al 10 jaar lang voorzien zij bezoekers van de grootste festivals in Nederland en België van houtoven pizza’s onder de naam Wood Pizza. Hoe dat zo gegroeid is? Nou, vertelt Timo, ik werkte op de Parade met een Pizza houtoven en toen de Parade andere keuzes maakte voor de catering, mocht ik de ovens meenemen en zo is Wood pizza begonnen. En dat groeide uit tot een echt bedrijf met soms wel 30 mensen aan het werk. Maar het idee om ooit een vaste zaak te beginnen werd steeds sterker. Na een zoektocht in de eigen wijk schuilt er nu achter de groene gevel aan het Middellandplein een frisse, strakke zaak met details die het geheel een warme uitstraling geven, zoals de Tiffany lampen en de glas-in-lood ramen.
Buffelmozzarella
De grote bar nodigt uit voor een Aperol Spritz of het drinken van een biertje als je een pizza komt afhalen. Die pizza’s worden in een indrukwekkende houtoven gebakken en hebben een knapperige bodem. Je hebt pizza’s en en je hebt andere pizza’s , maar deze pizza’s, met alleen hoogwaardige ingrediënten, zoals altijd buffelmozzarella zijn toch echt toppers! En dat heb ik niet van horen zeggen :), maar uit eigen ervaring, jawel. Ook staan er heerlijke anti-pasta’s op de menukaart zoals gevulde Raviolo (of -li?), gegrilde zwaardvis of biet met burrata. En als je vervolgens kan afsluiten met b.v. panna cotta of tiramisu met huisgemaakte limoncello, dan kan de avond niet meer stuk, heerlijk!
Kortom, de Buffel is een absolute aanwinst en zonder meer een aanrader, reserveren kan via debuffelrotterdam.nl
Veel succes, Timo en Quirijn, dat gaat zeker lukken en ik zou bijna zeggen, bedankt dat jullie zo dicht bij de Graafflorisstraat zijn begonnen 🙂
De eerste Regentuin ligt er nu een dik jaar en wordt steeds fraaier en voller, zoals iedereen die er wel eens langs loopt of fiets met eigen ogen kan zien. In een vorig artikel berichtten we dat we met de gemeente in overleg waren om drie nieuwe Regentuinen aan te leggen, en hebben we tekeningen en impressies getoond van hoe en waar.
Goed nieuws nu: de gemeente heeft recentelijk de aanvraag voor de drie nieuwe tuinen goedgekeurd en daarbij de volledige financiering toegezegd!
Net als wij vinden ze de eerste Regentuin ook heel mooi en beschouwen deze pilot als geslaagd. Ze zien de drie nieuwe exemplaren graag verschijnen. Voorwaarde is wel dat we – net als bij het eerste groenvak – de bewoners goed informeren en er zo veel mogelijk bij betrekken.
Informatieavond Regentuinen 2.0
Voor bewoners van de GFS organiseren daarom een informatieavond over de plannen op donderdag 3 september, om 20:00 in het pandje 88a met inachtneming van de coronamaatregelen.
Op de agenda staan:
Uitéénzetting van de plannen: wat, waar, hoe en wanneer?
Waarom meer Regentuinen?
Wie gaan de nieuwe tuinen onderhouden? We zoeken actieve bewoners die een tuin in beheer willen nemen (en we hebben de eerste al gevonden).
Geveltuinen: welke mogelijkheden zijn er voor geïnteresseerden? (Wil je nu al een antwoord? Zie verderop in artikel)
Regentonnen: hoe krijg ik een regenton? (zie ook verderop)
hoek Gr Floris, J.v.Avenne 1
Regentonnen – Duzammm – TonTuinen
Vanuit Mooi Mooier Middelland is het team Duzammm opgericht dat zich bezighoudt met het plaatsen van regentonnen in de wijk om zo de stad weerbaarder te maken tegen extreme hitte en regenval. De ambitie is 1000 regentonnen te plaatsen in heel Middelland. De tonnen worden genummerd en het leuke is, dat de regenton bij onze eerste regentuin officieel Ton nummer 1 wordt!
Deze eerste ton doet het goed, alleen is het kraantje kapot zoals een oplettende voorbijloper wellicht reeds heeft opgemerkt. De reparatie daarvan staat inmiddels ingepland.
Via Duzammm komt iedereen met een regenpijp in aanmerking voor de optie Ton&Tuin. Onze straatgenoot Nienke zal op de informatieavond uitleggen hoe het werkt maar je kunt ook zelf op de website kijken.
Geveltuinen
Voor wat betreft de geveltuinen, zijn er een aantal huizen in de straat die er graag nog eentje zouden willen hebben en die we vanuit ons straat-groenclubje De Tuin van Floris hulp hebben aangeboden. Eerst wilden we de aanleg meenemen met de eerste Regentuin maar toen was het budget op. Daarna kregen we voor dit jaar een toezegging van Stadsbeheer. Corona en aanverwante problemen zorgden er helaas voor dat ook deze optie niet waar gemaakt kan worden. Nu gaan we kijken of de geïnteresseerden via het project Duzammm geholpen kunnen worden aan een geveltuin. Daarover meer tijdens de informatieavond.
Meer informatie?
Heb je vragen, opmerkingen, bezwaren? Wil je meedoen? Mail naar [email protected] en/of kom naar de informatie-avond op 3 september om 20:00 in het pandje 88a.
Fijne herinneringen aan hem ik haalde vaak vroeg in de ochtend na het werken in de horeca een bloemetje voor mijn vrouw. Gecondoleerd naaste familieleden en vrienden.
Ahhhh heel mooi🔥
Prachtige foto! Echt ‘opa bloemen’ zoals hij vaak genoemd werd! 🌹
Heb mooie en aardige herinnering aan hem en zijn vrouw! Condoleances voor zijn directe naasten.
Heb er ook n paar gemaakt van Ben.
Nou! Mooie foto van een aardig mens.
Ach Ben, zoveel mooie momenten daar bij het kraampje
was een lieve zachtaardige man Ben en kreeg altijd een extra bosje bloemen van hem
zag hem paar weken geleden nog in Overschie daar zit hij soms bij Leo de bloemenman in de BurgemeesterBoumanlaan goh wist niet dat hij zo ziek was wel diabetisch en longproblemen .. R.I.P
lieve ben... misschien vind je het een beetje overdreven. maar was heerlijk om elke week met je te lullen... nu plopt dit liedje bij mij in mijn hoofd... love you #forever
www.youtube.com/watch?v=3JWTaaS7LdU
Jarenlang bloemen bij hem gekocht, totdat ik.zelf bloemen ging kweken op mn moestuin. Moest ik toen wel "verantwoorden" bij hem...
Ook een hele aardige vrouw had ie!
Zijn aanwezigheid en kar ging ik echt missen, toen hij er eenmaal mee stopte.
Goede vriend iedere dag een praatje ook vaak nog voor de oude garage van hem. heb hem vorige maand een klassenfoto beloofd waar die op stond waar hij niets van wist maar zag hem niet maar 🙁 de Beatrijsstraat kreeg altijd de kerstbomen die over waren van hem ik heb nog een filmpje dat ze de brand in gaan. rust zacht Ben
Ach ik heb altijd bloemen bij hem gekocht eerst op de hoek voor t café in de Middellandstraat daarna moest hij een stukje verhuizen. Kwam hier wonen in 72 en kende Ben erg goed. Altijd een praatje. Zijn opslag had hij in de Witte van Haemstedestraat. We hebben veel met Ben mee gemaakt. R.i.p.
Ik heb z,n vader nog gekend.
En altijd een bosje extra er bij.
RIP🌹🌿
RIP, Ben......Rebecca & Aziza...
RIP Ben, hoekman van de wijk 🍀
Ik vond het altijd een feest om bij Ben bloemen te kopen. Altijd een praatje en vriendelijk woord altijd ook een extra bosje. Ben rust zacht je was een man van de wijk voor de wijk
![[pdf]](/wp-content/uploads/page-16x16.png){kind=small}
Herfst 2020![[pdf]](/wp-content/uploads/pdf.png){kind=small}
Lente 2014
![Ha buurtbewoners! Doe mee aan de stekjesruil op dinsdag 22 december tussen 16.00 en 18.00. Voor het buurthuis Thuis in West staat dan een kraampje waar je stekjes kunt inruilen of uitzoeken. Wij zorgen voor een kerstig sfeertje, en wat lekkers.
Hoe werkt het? Heel simpel! Breng je eigen stekjes, halfvolle zakjes zaad of pre-loved planten mee, en ruil ze in voor anderen. Alleen inleveren of alleen iets uitzoeken mag natuurlijk ook! TIP: begin nu al met het stekken van je planten!
https://www.facebook.com/events/137222564518627/?acontext=%7B%22ref%22%3A%2252%22%2C%22action_history%22%3A%22[%7B%5C%22surface%5C%22%3A%5C%22share_link%5C%22%2C%5C%22mechanism%5C%22%3A%5C%22share_link%5C%22%2C%5C%22extra_data%5C%22%3A%7B%5C%22invite_link_id%5C%22%3A1814779882010367%7D%7D]%22%7D](https://scontent-amt2-1.xx.fbcdn.net/v/t1.0-9/s720x720/128818518_10160456511683012_386428100757052056_o.jpg?_nc_cat=105&ccb=2&_nc_sid=de0e5b&_nc_ohc=uzV3VduD3OQAX93RoPb&_nc_ht=scontent-amt2-1.xx&tp=7&oh=b5be632e147ff15243c786c007bfbd95&oe=5FEF3D79)
